B Ö L Ü M 42

1K 25 9
                                    

Yatağıma uzanmış aptalca sırıtıyordum. Hayatımın en güzel gününü geçirmiştim. En güzel, en ilginç ve en komik. Aklıma gelenler ile gülümsemem büyüdü.

Flashback

"Biz Hilal'i istemeye gelmişiz. Yani, Veronica öyle söylüyor."

Ali Kemal kulağıma eğilip fısıldıyor.

"Vallahi ben buna dalarım." Yıldız kıkırdıyor. Hafifçe vuruyorum. "Saçmalama." diye fısıldıyorum. Kırmızı esvabımın eteklerinden uzanan tüller karşımda oturan Leon'un ilgisini çekmiş olabilecek ki sürekli aynı noktaya bakıyor. Heyecanlandığını fark ediyorum bir babasına bir Ali Kemal'e bir bana bakıyor. Sürekli elleriyle oynuyor. Göz göze geldiğimiz an ona rahatlatıcı bakışlar atıyorum. Gülümsüyor. "Tanrı affetsin, Allah'ın-" Veronica anneme ezberlettiğim sözcükleri sırasıyla Vasili'ye söylüyor.

"Emri, peygamberin kavliyle."

"Emri, peygamberin kabriyle."

"Kavliyle!"

"Kavliyle, Hilal'i oğlum Leon'a istiyorum."

Veronica anne derin bir nefes veriyor. Leon'un elleri resmen titriyor. Bende ondan farksızım hatta fazlası. "Yalnız, bizim bazı şartlarımız var. Bizde Hristiyan erkeğe kız verilmez. Önce müslüman olması lazım."

"Siz, Hristiyan olur muydunuz Ali Kemal Bey!" Vasili sinirle harketlenmişti. Leon anında lafa girdi. "Ben zaten müslüman oldum. Ali Kemal ile bunları önceden konuştuk. Dün, bu işi hallettim ben. Yani, hristiyan değilim. Müslümanım." Veronica annem o kadar tepkisizki biraz korkuyorum. Vasili bile bir şey diyemiyor. Veronica annem hemen "Vasili, önemli değil. Leonidas'ın seçimi. İsterseniz yüzük takalım. Ne dersiniz?" Leon anında ayağa kalkıyor. Her şey usulüyle gerçekleşiyor. Birden annem ve babam olsaydı diye aklıma gelmiyor değil. Ablam düşüncelerimi anlamışçasına elimi tutuyor. "Artık Vasili'ye dalabilirim." diyor ablam onu öyle bir yakalıyor ki olduğu yerden kıpırdayamıyor bile. "Yalnız, Hilal'in nikaha kadar köşkünüzde kalması uygun değil. Yarın eşyalarından birkaçını getirirsiniz. Nikahtan sonra zaten aynı evde kalacaklar."

"Olmaz!" Leon'un ani tepkisine hepimiz şaşırarak bakıyoruz.

"Nedenmiş?"

"Ali Kemal çünkü.. Olur ya. Neden olmasın?" Benim bakışlarımla karşılaşınca Leon kendini durduruyor.

"Biz kalkalım o vakit."

"Hemen mi?" Yıldız ayağa kalkan Vasili'ye bakıyor. "Geç oldu."

"Kalksınlar Yıldız. Yoksa elimden bir kaza çıkacak?"

"Kaza?" Veronica anne ayağa kalkarken Leon'a da kalkması için işaret etti.

"Yani, sakardır Ali Kemal. Ondan." Yıldız'da Ali Kemal'in kolunu tutup kalkıyor. Herkes kapıya ilerlerken Leon ile bilerek en arkaya kalıyoruz. Yanağıma bir öpücük konduruyor. "Nr yapıyorsun?! Ali Kemal önde!" Omuz silkiyor. Kapıya ulaştığımızda herkesle vedalaşıyoruz. Vasili tam çıkacakken arkasını dönüp
"καλησπέρα" (İyi geceler) diyor. Ali Kemal sert sert bakıp "Küfür etti, ben dalıyorum!" diyor. Yıldız tekrar önüne geçiyor. Bense Leon ile sarılmayı bitirip biraz kızararak
"ίδιο σε εσάς" (Size de) diyorum. Ali Kemal ve Yıldız şaşkınlıkla bana bakarken kapıyı kapatıyorum. "Ne! O kadar zaman Yunan köşkünde yaşadım! Biliyorum bir şeyler işte."

Flashback Sonu

Gülümsememi bastırıp ablamın geceliğiyle olmamın verdiği rahatsızlıkla yastığa yaslandım.

Σ 'αγαπώ, Λεωνίδας (Seni seviyorum Leonidas)

HİLAL LEON Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin