Nandito ako sa park hinihintay ko si Zac. Kailangan ko siya kausapin dahil sa ginawa nila kanina ni Christopher. Hindi ako makapaniwala na nagaway nanaman sila. Parang sila mga bata.
Maya maya nakita ko na si Zac. Malungkot ang mata pero pilit pa din ngumiti. Hinintay ko siya lumapit saakin at ako halong nararamdaman kung ano gagawin ko dahil kinikilig nanaman ako. O ano gagawin ko dahil sa kanyang ginawa kay Christopher.
"Hey Chand." sabi niya at sabay ngumiti. May blackeye siya ay may tuyong dugo sa gilid ng kanyang labi.
"wag mo ko pa hey hey diyan at kailangan mo sabihin saakin kung bakit nakipagaway ka pa kay Christopher" inis na sabi ko pero habang tinititigan ko siya naawa ako sa itsura niya. Pero kahit ganon bakit ang gwapo pa rin niya?
Matagal siya di nakapagsalita. Di ko alam kung ano ang iniisip niya. Basa sa kanyang mata na gulong gulo siya.
"C-Chand, lasing lang siya. He's out of control kaya nagawa niya makipagsuntukan. Wala ako ginagawa masama p-pero siya nauna" sabi niya pero di ako naniniwala sa sinasabi niya kahit na may point na lasing siya. Ang dami kasi nainom kagabe pero nag away sila dahil sa isang babae at di ko alam kung sino babae un. At naseselos ako dahil may iba gusto si Zac at sobrang prinoprotektahan niya ang babae na tinutukoy niya. AT sino naman babae yun?
"Di ako naniniwala" sabi ko sabay umiling ako. Pinipigilan ko ang aking iyak sa may bandang leeg dahil talagang naseselos na talaga ako at ayaw niya pa sabihina ang totoo saakin.
"Chand yun ang totoo" sabi naman niya.
Ouch naman Zac. Don't lie to me like that it hurts me. Wag na wag ka magsisinungaling kung alam ko naman kung ano dapat totoo.
"Z-Zac, narinig ko ung pinaguusapan niyo ni Christopher?! Who's that girl? Sino ung babae na pinagtatalonan niyo?" Sabi ko sakanya at ako nakatiteg lang sakanyang mga mata at kitang kita ko ang kanyang nakakaawa at lungkot na malungkot na mata. Bakit di mo masabe saakin ang katotohanan? Pwede naman ideretsyo sabihin mo na lang saakin. Pero bakit nagawa mo ba magsinungaling at saakin ka pa nag ganyan. Don't me
"SINO?!" sigaw ko sakanya. Kaya nagulat siya dahil napasigaw na ko. Di ko alam kung bakit ako ka O.A aa harap niya. Di ko lang mapigilan ang nararamdaman ko. Parang sarap manuntok ng pader sa nararamdaman. Naninigas.
"Its you" sabi niya sabay yuko. Nagulat ako sa pagkakasabi niya na ako. Bakit ako? Ako? Why me? Nagaway sila dahil saakin? Wow that was the first time na may nagaway na lalake dahil saakin. Its shocking but i'm confused. Natulo ang luha ko saakin mga mata. At di ko alam kung bakit bigla na lang lumuha.
"b-bakit?" sabi ko naman sakanya. Napatingin siya saakin.
"dahil. Hindi siya makakabuti sayo, gusto lang kita protektahan. Ayoko mangyare na masasaktan ka dahil kay Christopher. dahil ginawa na niya yan sa kapatid ko kay Chloe. At ayoko na mangyare rin sayo un" sabi niya.
That is not the exact words na gusto ko marinig. Pero grabe gusto niya ako protektahan. sobrang bad boy ba talaga si Christopher? Oo sobra pero di siya ganon kasama saakin.
"Bakit naman kailangan mag away?" biglang sabi ko. Halo halo ang nararamdaman ko ngayon, di ko alam kung sasaya ba ako or ganito na lang.
tumingin ulit siya saakin ng deretsyo. At matagal kami nagtitigan, lumapit pa siya saakin at palapit na palapit na sa face ko. Gags! Kinakabahan ako omygosh! Ito na ba un? Waaahhh just please kung panaginip toh please pang wala sisira ng moment. Pinikit ko mata ko at di ko alam kung bakit.
"ahh uhmm. Siya kasi ano. Siya ano nakipagaway kaya ayun nag away kami" sabi niya. Bigla naman ako napadilat gagssss! Potek ka Zac nakakahiya naman ginawa ko. Arghhhhh sobraaaa sheeemay. Naramdaman ko bigla ang pagkainit ng mukha ko sa hiya. Takte Zac!
BINABASA MO ANG
It Started With A Dare (Kathniel fanfic)
FanfictionSi Patricia Chandria B. Manuel ay isang babaeng wala pang kasintahan. Siya ay 3rd year high school na, may normal na buhay at masaya kasama ang mga kaibigan niya kaso lahat ng kaibigan niya ay may kasintahan na, minsan ay naiinggit din siya pero nag...