Chapter 32

8 0 0
                                    

Ganon pa rin, di ako makapaniwala na magkakilala si Christopher and si Kuya George. Pero paano? Bakit?

Hinawakan ni Christopher kamay ko.

"Chand, let's go" demand ni Christopher at tumalikod na siya. Teka wait! Di ko pwede iwan si Kuya. Naramadaman ko na hinawak ni Kuya Wrist ko.

"No chand, Uuwi na tayo." sabi ni Kuya at dahan dahan ako hinila sakanya. Pero pinigilan ako ni Christopher.

"Chandria, please can we talk?" sabi ni Christopher at tinitigan ko siya. He looks pissed but sad. Mukhang may kailangan nga tayo pagusapan.

"Sure" sabu ko Lumapit ako kay Christopher pero nakahawak pa rin si Kuya sa wrist ko. This time mabilis ako hinila ni Kuya punta sa tabi niya. Kaya nabitawan ni Christopher hawak niya sa kamay ko

"i said let's go home, Chandria. Wag na matigas ang ulo" sabi ni Kuya George. Ano ba Problema? May alam ba ako na di ko alam? Muli nagkatitigan sila ni Christopher.

"Dude! Stop pulling her. Sasama siya saakin" sabi ni Christopher.

No Christopher, you don't get it. Magkapatid kami

"Christopher, He's my Big Brother." sabi ko sakanya at tinitigan ko na maigi si Christopher and Kuya, Si Kiya George looks Worried. Si Christopher naman looks pissed na parang ayaw niya ang nangyayare.

"You! Stay out of her!" inis na sabi ni Kuya.

No! Hindi pwede. Ayaw ko nga. Boyfriend ko na siya.

"Kuya! Wag ganyan! Di mo gagawin yan!" sabi ko sakanya.

Lumapit si Christopher saamin ni Kuya. He's giving my Kuya a death glare. Ano ba meron?!!

"she's my girlfriend. I can't do that" inis na sabi ni Christopher. Kinakabahan ako ngayon kasi baka ano mangyare. Napatingin ako sa kamay ni Kuya at Christopher nakafist. handa na manuntok, inis na tinitigan nila sa isa't isa.

Mas lalo bumibilis tibok ng puso ko at pumagitna na ko kay Kuya at Christopher.

"Kuya! Sasama ako kay Christopher, I'm sorry, you may go home" sabi ko kay Kuya at lumapit ako kay Christopher.

Sorry Kuya, kung ano man meron sainyong dalawa kailangan ko malaman. And boyfriend ko si Christopher.

Biglang naworried si Kuya.

"Oh come on Chandria, di mo ba nakikita? Di mo ba alam?" sabi ni Kuya.

Ang alin? Ang ano? Anong di ko alam?
Napabitaw ako sa hawak ko kay Christopher at hinarap si Kuya.

"Chand, let's go" sabi ni Christopher.

Pero dineadma ko muna siya at seryoso ko tinitigan si Kuya.

"Ang alin kuya?" sabi ko, bumibilis  tibok ng puso ko. Kuya sighed at tumingin siya kay Christopher.

"Ang alin?!" sabi ko na medyo malakas.

Magsasalita na sana si Kuya pero bigla ako hinila ni Christopher. At tumakbo siya na hawak hawak kamay ko. What the f?! Binitawan ko hawak ni Christopher sa kamay ko.

"ano ba Christopher? Ano ang di ko alam? Ano meron sainyo ni Kuya? Bakit ka tumakbo?" sabi ko sakanya. Humihinga siya ng malalim.

Nakaramdam ako ng kamay sa bakikat ko at napalingon ako at si Kuya yun.

"For the Last time, aalis na tayo dito Chandria. Mom is waiting and also Dad. Now let's go!" sabi ni Kuya at mariin hinawakan ni kuya braso ko.

"Kuya, ayaw. No!" sabi ko at nagsimula na kami maglakad ni  Kuya papalayo kay Christopher. at nilingonan ko si Christopher, nakayuko siya at ung kamay niya hawak sa kanyang tuhod. Christopher? Bakit di mo ko pinigilan?

It Started With A Dare (Kathniel fanfic)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon