Kiedy Cię nie ma.......

16. Mecz 1/2

Gdy się obudziłam wzięłam kąpiel i zeszłam na śniadanie.
- Cześć kochani.- powitali mnie rodzice.
- Hejka- odpowiedziałam.
Moja rodzicielka zrobiła na pierwszy posiłek rogaliki z dżemem i kakao. Od razu po śniadaniu przyszła do mnie Zuza. Przyniosła ze sobą szalik Unii. Przecież dzisiaj mecz... dla Piotrka. Właśnie Piter, tęsknie za nim. Chciałabym go przytulić. Lecz on nadal śpi.
- Adi, widzę, że nadal cierpisz. Uwierz wszystko będzie dobrze.- powiedziała Zuzka.
- Jest mi ciężko, nie będe ukrywać, nawet nie wiesz jak bardzo się cieszę, że mam taką przyjaciółke.- odpowiedziałam i przytuliłam Zuzę.
Żeby poprawić sobie humor zaczęłyśmy oglądać jakieś komedie.
Do naszego pokoju weszła mama :
- Moje kochane zapraszam na obiad,zrobiłam smażone ziemniaki.
Na te słowa szybko wyłączyłyśmy laptopa i zeszłyśmy na dół. Ziemniaki były przepyszne. Do tego tata zrobił wyciskany sok z pomarańczy. Niestety po obiedzie tata musiał jechać na stadion. Pocałował mame i mnie na pożegnanie i poszedł do vana. Do meczu zostały 3h. Pomogłyśmy mamie posprzątać. Gdy ogarnełyśmy stół usiadłyśmy się na kanapie. Zaczełyśmy plotkować. Przyznaje się plotkowałyśmy chyba o wszystkich z naszego osiedla. Kiedyś trzeba. Niestety zbliżała się godzina 18, więc zaczęłyśmy się zbierać przebrałam się, założyłam szalik Unii i bluze z nazwą teamu mojego taty. Mama była tak samo ubrana jak ja. Zamknęłyśmy dom i pojechałyśmy na stadion. Gdy dotarłyśmy poszłyśmy do parku maszyn żeby ponownie powitać tatę. Nasza rozmowa trwała krótko, przecież tata musi się przebrać w kevlar. Wróciłyśmy do strefy vip. Znalazłyśny swoje miejsca i rozsiadłyśmy się. Po chwili dotarli do nas rodzice Pitera. Wszyscy pytali się mnie o Piotrka. Trochę mnie to wkurzało. Nawet nie zauważyłam, a skończyła się próba toru. Teraz prezentacja. Gdy usłyszałam imię taty zaczęłam ( wraz z Zuzką ) wrzeszczeć i klaskać. Po prezentacji zaczęłam rozmawiać z rodzicami Pitera. Oni też mnie wspierali.