#2 no distance

#8

Na even rijden kwamen we aan bij het huis van de familie Sheeran. Ja je hoort het goed ik trek voorlopig in bij de familie Sheeran. Wel lever ik elke maand een deel van mijn salaris in als kostgeld tot ik een eigen huis kan vinden en betalen.

Ed tilt mijn koffers naar boven en geeft me een kleine rondleidng. Hier beneden is de keuken. "Ah Baely je bent er al. Mijn naam is Anne Sheeran maar zeg maar Anne" zegt een vrouw met bruin opgekruld haar. 
Ik neem haar hand vriendelijk aan en laat haar dan weer verder koken als Ed verder gaat met de rondleiding.

Het is niet een al te groot huisje. De woonkamer heeft bruin met witte tinten. Er ligt een geruit kleed op de bank en een klein glazen tafeltje staat tussen de bank en de tv.

De keuken is wat ruimer. Waarschijnlijk speciaal gemaakt voor Anne. Naast de wc zit een trapkast voor schoenen en etenswaren en boven zijn drie slaapkamers en een badkamertje met bad en douche.

Eerst lopen we Eds kamer in. Nou dit is dus mijn kamer. De muren zijn lichtblauw met zwart geschilderd en er gangen enkele posters aan de muur. Er staat een loopstation en een gitaar wat me even doet staren. "Speel je gitaar met een loopstation" Ed knikt ongemakkelijk.

"Ja en ik zing maar voor je het gaat vragen vandaag even niet" ik knik . ik snap best dat het awkward is om voor iemand te spelen en zingen.

Dan gaan we naar mijn kamer. De muren zijn groen en oranje en ik voel me daardoor meer Iers dan Nederlands maar het heeft wel wat vrolijks. Er staat een bed in de kamer een kast genoeg voor mij maar veel te klein als ik een diva was. Een klein bureautje staat tegen het raam en ik ben blij met de inrichting. "Ik en mijn moeder hebben het een beetje ingericht als je wil kan je het natuurlijk veranderen." zegt Ed

Ik schud mijn hoofd. "Ik ben tevreden" zeg ik lachend.

"Jongens komen jullie stew eten?" roept Anne naar boven en samen met Ed loop ik gauw de trap af om aan te schuiven.