#2 no distance

epiloog

Wat ik zei? Natuurlijk zei ik ja. Spijt? Gebroken relatie zoals elke keer?.

Niet nu. Niet meer. Luke en ik waren nu al 3 jaar samen. En ondertussen leefde ik met de jongens in Australië. Mijn eerste doel was behaald maar ook nieuwe dromen waren werkelijkheid geworden.

Als je me had vertelt wat er allemaal zou gebeuren dit jaar had ik je voor gek verklaard.

"Wat sta je te dromen prinses?" vraagt Luke lief als hij me van achter knuffelt en een kus op mijn wang plaatst.

Ik glimlach. "Ik was aan het denken" zeg ik glimlachend. "Waar aan?"

"Hoe gelukkig ik ben dat ik jullie maat vooral jou heb" Luke draait me om en kust me.

Hij gaat op het bed zitten en klopt naast hem. "Ik vind trouwen niet echt nodig en daar waren we het over eens. Jij vond ook dat het papiertje niet zo boeiend was omdat we toch van elkaar houden maar ik heb wel iets anders wat ik wil bespreken." begint Luke.

Onzeker frummelt hij aan zijn vingers en het herinnerd me aan de dag van het concert. Ik knik.

"HEY JONGENS IK WEET NIET WAAROM HET ZO LANG DUURT DAARBOVEN EN IK WEET NIET OF IK HET WEER WIL WETEN...OF HOREN MAAR ETEN IS KLAAR" ik rol met mijn ogen om Ashtons comment en Luke haalt zijn wenkbrauwen op voor ik hem een duwtje geef.

En hij tilt me over zijn schouder  en neemt  me mee naar beneden. terwijl ik niet bij kom van het lachen.

Luke zet me neer en we beginnen aan het eten. De spaghetti is heerlijk maar ik begin er van te huilen. Die arme koe die dood moest gaan om mijn gehaktballetjes te worden. Ik ben op eens ontroostbaar.

Ik sta op en loop huilend naar de kamer. De jongens kijken elkaar zwijgend aan.

Pov Luke

Ik kijk de jongens een voor een verbaasd aan. "Hebben jullie ruzie?" vraagt Calum twijfelend. Ik schud verward mijn hoofd. "we kwamen lachend naar beneden en gister hadden we nog -"

Ashton kijkt me waarschuwend aan. "Ja dat hoorde we" zegt hij er nog even snel bij. Ik sta op en loop achter mijn meisje aan.

Mijn hoofd gaat alle kanten op. Heb ik iets fout gedaan?

Ik zie haar huilend op het bed zitten. "Hey bae, wat is er?" ik ga naast haar zitten en strijk de tranen weg.

"Sorry, het is niet jouw fout ik werd ineens heel emotioneel. En ik dacht aan de koe op mijn bord" ze grinnikt even om hoe stom het klinkt wetende dat ze geen vegetariër is en houdt van vlees.

Ik hou haar in mijn armen en strijk haar haar. "Is alles goed tussen ons? Je huilt niet om mij of ons toch?" ze glimlacht naar me en schud haar hoofd.

"Nee, er is maar een waar ik net zo van hou als van jou. " geschokeerd kijk ik haar aan. Ik hoop dat ze het over familie heeft maar ze zegt niks.

Ik sta gepijnigd op en ga met mijn gezicht naar het raam staan om niet te gaan huilen.

Ik hoor geritsel achter me van Baely die beweegt maar ik draai me niet om. Baely komt achter me staan met iets in haar hand maar ik kijk er niet naar.

"Luke, ik ben zwanger" ongelovig kijk ik haar aan als ik zie wat ze in haar hand heeft. Een zwangerschapstest.

Ik neem haar in mijn armen en draai haar in het rond. "Dat is geweldig!"

Ik pak haar voorzichtig op in bruid stijl en loop met haar weer naar beneden.

"Jongens we hebben goed nieuws!!" stralend staan we voor de jongens.

"laat me raden trouwen?" vraagt Michael wijzend naar de houding waarin Baely in mijn armen ligt.

We schudden ons hoofd. "Omg, omg, omg " zegt Ashton hysterisch en ik grijns omdat hij het doorkrijgt.

"Omg ik wordt peetoom!!!!" schreeuwt hij en ik doe hem op dezelfde toon na nadat ik Baely heb neergezet..

"Omg, we worden ouders. Omg, Baely wordt moeder. Omg, ik wordt vader" En dan pas komt het bij me binnen. Ik wordt vader en ik kijk Baely aan en dan weet ik het: ik ben de gelukkigste man op aarde.