LET OP DIT IS HET VERVOLG OP NO SEXLESSONS!
HET BOEK KAN APPART GELEZEN WORDEN MAAR JE ZAL NIET ALLES SNAPPEN.
nadat Baely terug is in Nederland heeft ze moeite met de afstand tussen haar en haar vrienden.
Omdat ik jarig ben zaterdag alvast een extra hoofdstukje die ook nog een beetje extra lang is enjoy
"Luuuukeyyy waar gaan we heen?" vraag ik voor de zoveelste keer. Luke glimlacht alleen naar me. " geen zorgen Bae, dit ga je leuk vinden"
Luke tikt een man aan op zijn schouder en fluistert wat in zijn oor. De man knikt en geeft Luke een walkietalkie.
Dan lopen we weer verder. "Wie was die vent?" vraag ik kijkend naar de man en terug naar Lucas. "Onze bodyguard." zegt Lucas simpel.
"Bodyguard? Waarom moest je met je bodyguard spreken?" vraag ik niet begrijpend.
"Nou ik wil je iets laten zien buiten het gebouw. De walkietalkies zijn voor het houden van contact als ik hem alleen twee keer indruk is het een alarm. Maar als ze me willen bereiken dan kunnen ze gewoon met me praten en zo heb ik een beetje meer vrijheid dan wanneer ze alleen maar om me heen lopen snap je?" ik knik "super chill!"
Ik loop met Lucas naast me klierend en plagend het gebouw uit. Als we het bos in lopen wordt ik toch een beetje bang. "Lucas je gaat me niet verkrachten en vermoorden in de bosjes toch?" vraag ik een beetje angstig.
Luke lacht "tuurlijk niet..." ik haal opgelucht adem. "Mee werken is geen verkrachting" en ik kijk hem raar aan. "Sorry ik steelde Michaels grapje."
Ik glimlach terwijl ik afkeurend mijn hoofd schud "typisch"
Lucas pakt mijn hand weer vast en ik kijk hem verbaasd aan. "Sorry, we moeten over gladde stenen lopen hier en ik dacht ik ga je helpen" zegt Luke blozend.
Ik pak zijn hand wat steviger vast "dankje". Ik zet mijn voeten op de eerste paar stenen en Luke heeft gelijk het is echt heel glad. Voorzichtig lopen we verder als mijn voet wegglipt. Luke vangt me op en zet me recht "zie je toch niet zo'n slecht idee he " knipoogt hij. Als ik voel dat ik rood wordt van schaamte draai ik me om en loop verder.
"Luke moeten we nog ver? Het begint al donkerder te worden" piep ik. Luke slaat zijn armen om me heen he niet weer he nu zit ik weer gevangen. "niet bang zijn we zijn er bijna".
Luke gaat voor me uit lopen en schuift wat takken opzij. "We zijn er!" schreeuwt luke maar ik kan hem niet zien door de takken.
Ik loop door tot ik naast Luke sta. Met open mond kijk ik naar het geen aan de andere kant. Nee niet Luke jullie stomme baeluke shippers. Ik had het over de prachtige waterval en het meertje eronder.
Luke pakt zijn camera. " kom op Bae , selfie!". ik lach en ga naast Luke staan. Ik zucht ik vind foto's zo awkward. "Goed dan!"
Ik ga dicht naast Luke staan en lach naar de camera.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Deze is leuk die gaat online en ik stuur hem natuurlijk naar je door. En trouwens ik hou dit nummer een tijdje. De beveiliging zegt dat alles nu geregeld is kwa privacy." zegt Luke.
Ik knik. Denk na. Knik dan nog een keer. En freak out. "Wacht...je hebt het online gezet?!" ik kijk Luke geschokken aan.
"Ehm, ja ik vind de foto leuk enzo" krabt hij onzeker aan zijn hoofd. ik wil boos op hem worden maar ik heb me maatje te lang moeten missen. "Vooruit voor deze keer dan"
Ik weet niet waarom maar spring in zijn armen. Luke vangt me op en zo staan we een soort van in een knuffel.
