Chapter 20- Breakeven

36 0 0
                                    

"I'm still alive but I'm barely breathing.

Just prayed to a god that I don't believe in.

'Cause I got time while she got freedom,

'Cause when a heart breaks, no it don't breakeven."

Tinitigan ko ng masama si Carlo. "Sa lahat pa ng kanta, iyan pa ang naisip mo?!"

"Akala ko die-hard fan ka ng The Script?" Ibinaba niya ang kaniyang guitar at gulat na gulat sa aking reaction sa kaniyang pagkanta. "Sa katunayan pa nga, four years ka nang Scripter eh."

"Di ka man lang sensitive sa feelings ko? Ano ka ba naman Carlo!"

Itinaas niya ang kaniyang mga kamay na parang nagsusurrender. "Yield."

Tumalikod ako at kinuha ang bowl na punong-puno ng popcorn na gawa ni Tita Cindy, ang mommy ni Carlo. Habang kumakain, napagisip-isip ko na totoo ang kinanta ni Carlo.

Hindi nagbe-breakeven ang mga pusong nasasaktan.

Ayokong masaktan si Kuya. O si Mike. Pero in the end, isa sa kanila ang dapat na masaktan at magparaya.

Or should it be?

Ikakasal rin naman ako kay Mike. Pero kung ieexplain ko sa parents ko ang nararamdaman ng puso ko, baka pakinggan nila ako. Problem is, sino nga ba ang gusto ng puso ko?

Kuya. Mike. Kuya. Mike. Kuya. Mike. Kuya. Mike. Kuya. Mike. Kuya. Mike.

"Hoy, nakikinig ka ba?!" Sigaw ni Carlo sa tenga ko.

"Huh, ano-" Napalingon-lingon ako hanggang sa bumangga ang ulo ko sa ulo ni bogart. "Aray."

"Ano'ng klaseng ulo ang meron ka?!" Tanong niya. Hinaplos-haplos niya ang kaniyang anit.

"Oops." I resisted the urge to laugh.

Sumimangot si Carlo. "Gawa ba iyan sa titanium iyang utak mo? Ang sakiiiiiit!"

"Exag, exag." Ni-roll ko ang eyeballs ko.

Kumuha siya ng ilang popcorn at tinitigan ako. Sumimangot pa siya. Habang kumakain, linapit niya yung mukha niya sa akin.

"May pimple ba ako?" Biro ko sa kanya.

Seryoso pa rin ang kaniyang mukha.

Medyo naguguluhan na ako sa bestfriend ko. Ang weird niya. Sa pagkakaalam ko, wala akong pimple,black heads o acne sa mukha ko. Pero nakisabay na lang ako. Dahil hindi siya nag blink, napag-isip isip ko na baka hinahamon niya ako sa isang staring contest. Ilang segundo kaming nagtitigan ng lumayo na siya.

"Ahhh....." Ipinikit ni Carlo ang kaniyang mga mata. "Liza...."

"Ano?" Sumimangot ako ng konti.

"Sa tingin ko, ang dapat mong piliin ay si Mike." Ngumiti siya.

Medyo nagulat ako. "Sure ka?"

"Naman." Kumindat siya sa akin.

Tumango ako. "Sabi mo eh." Kumuha pa ako ng popcorn at kumain. Itinuon ko ulit ang aking atensyon sa T.V.

"Liza?"

Tiningnan ko si Carlo. "Ano?"

"Piliin mo si Mike. Please.." Parang nagmamakaawa siya.

Tumango ako ulit. "Oooohhhkaaaay."

Ngumiti ulit si Carlo. "Her best days will be some of my worst.

When she finally met a man who's gonna put her first.

While I'm wide awake she's no trouble sleeping,

'Cause when a heart breaks no it don't breakeven.

(Chorus)What am I gonna do when the best part of me was always you?

What am I supposed to say when I'm all choked up and you're okay?

I'm falling to pieces.... Yeah. I'm falling to pieces...

They say bad things happen for a reason.

But no wise words gonna stop the bleeding.

'Cause she's move while I'm still grieving,

And when a heart breaks no it don't breakeven, even, no. (Chorus)"

"Carlo. Please." I rolled my eyes in exasperation.

Matigas talaga ang ulo ng gago. "One still in love while the other one's leaving,

'Cause when a heart breaks no it don't breakeven. (Chorus)

You got his heart and my heart and none of the pain,

You took your suitcase and nome of the blame.

Now I'm tryna make sense of what little remains...

'Cause you left me with no love, with no love to my name...

I'm still alive but I'm barely breathing.

Just prayed to a god that I don't believe in.

'Cause I got time while she got freedom,

'Cause when a heart breaks, no it don't breakeven. (Chorus)"

Breakeven.

May magbe-breakeven dahil sa akin.

Na hindi ko naman ginusto mangyari.

Against My WillTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon