Against My Will

Chapter 41- Manugang-zilla

"Kuya, natatakot ako."

Yinakap ako ni Kuya. "Huwag kang matakot, li'l sis."

Napabuntong-hininga ako. The night before was horrible. Kinailangang isugod si Kuya Julian sa hospital dahil sa internal bleeding. Galit naman ang buong pamilya kay Mike dahil sa nagawa niya. As a result, nasa library siya ngayon kasama si Nana at ang kanyang mga tiyuhin at tiyahin. Wala doon ang mga magulang niya dahil sila ang nagaasikaso sa kasal.

Speaking of kasal, nasa garden kami ni Kuya, tumi-tingintingin sa mga preparasyon. May sinet-up na parang canopy na para sa exchange of vows. May mga upuan na rin. Monobloc na tinabunan ng lavender cloth at may carnation pink na ribbon na nakatali. Lahat ng mga halaman ay naisaayos na. Pruned, plucked, arranged. May red carpet na rin na magsisilbing aisle.

I sighed. Iba ang dream wedding na gusto ko. Simple lang, pero nasa pinaka sikat na simbahan sa buong mundo- ang Saint Peter's Basillica.

Ambisyosang baboy.

"Hija! It's so good to see you!" Ngumiti ng malaki si Tita Kristelle.

Hindi ko maiwasang malungkot para sa kanya. Ang nooy mabait at simpleng Kristelle Hortaleza ay nagbago nang dahil sa isang bagay na ayaw niya. "Hello po."

"I was looking everywhere for you! Nandito na ang seamstress, kukuhanan ka na niya ng measurements para sa gown mo."

Para akong nahiya. "Naku... Nag abala pa kayo...."

She waved her hand. "Oh, it's nothing dear. Ngayon lang ito mangyayari and you and Mike only deserve the best."

Nanghinala ako. Noon, kung tratatuhin niya ako ay parang isang basahan. Ngayon naman, mukhang nagbago na ang ihip ng hangin.

Nagbago nga ba?

Sinundan ko siya papsok ng bahay. Agad kaming umakyat patungo sa aking kuwarto. Pagbukas pa lang ng pinto, nanlumo na ako.

Nilinis ko ang silid kanina and less than four hours later, parang dinaanan na ito ng Apocalyptic plague. Nagkalat sa buong espasyo ang mga cloth, mga mannequin na nagsusuot ng magarbong wedding gown, at kung anu-ano pa. Hindi ko maiwasang ma disappoint dahil ang pagpapakahirap ko sa paglinis ng silid ay parang wala na. Umalis si Tita na may binubulong na parang, "The string quartet".

May lumapit na babae. Napasimangot ako habang tumitingin sa kanya. "Ikaw po ba iyong masa bahay namin sa Pilipinas just a few days ago?"

"Oh, yes, it's me!" Ngumiti ang babae. "Ako nga pala si Tita Cordelia. Pinsan ko si Tita Kristelle mo. She asked me to be the one to design the gowns for your wedding entourage."

Parang aatakehin na ako. "E-Entourage?"

"Yes, entourage. Didn't Kristelle tell you on what is happening on the wedding?" Puno ng gulat ang boses niya.

I shook my head.

"Oh, dear." Bulong ni Tita Cordelia. "Sige. I'll be the one to tell you."

Umupo kami sa higaan (and it was really so damn unpleasant dahil sa nakapatong na mga damit) at kinuha ni Tita Cordelia ang kamay ko. Huminga muna siya ng malalim at tumingin diretso sa aking mga mata.

"You'll have an entourage consisting of some of the Hortalezas and some of their family friends. Betting my buttons you don't know most of the guests." Tita Cordelia shrugged. "Ewan ko kung bakit. Kristelle just wanted to do it. Anyway, ikakasal kayo sa huwes, hindi sa pari. After ng wedding, magkakaroon ng isang, uh, reception. And then..."

Pinatong ko ang aking mga kamay sa aking tenga. "Stop it. Stop."

Malungkot akong tiningnan ni Tita Cordelia. "It's not your dream wedding, isn't it?"

"Yeah."

Pinikit ni Tita ang kanyang mga mata. "It must be hard- especially ngayon na nagdadalang tao ka."

"I never wanted this to happen. I mean, this wedding. It's not my taste. Too girlish, I must say."

"Let this wedding be. Hindi nagkaroon ng isang bonggang kasal si Kristelle. Kahit na ikinasal siya before naipanganak si Mike, hindi siya binigyan ng ganitong kasal dahil na rin siguro sa kanyang mga magulang. They wanted everything to be simple and formal."

Tumayo ako at lumapit sa may bintana. Huminga ako ng malalim at nagsabing, "I never wanted this wedding. I'm still fourteen, I deserve a future, and yet here I am, two months pregnant, engaged to marry a boy one year older than me."

"But you love Mike, don't you?"

"Of course."

Malungkot na malungkot si Tita. "Then do this child. Everything he wants, he gets."

Bumukas ang pinto at pumasok si Tito Bernard. "Liza, anak, I took the liberty of ordering a strawberry cake for your wedding. And also, the giveaways will be miniature violins, guitars, and pianos. Of course, the instruments will depict a mini-you and Mike playing it. They are all made of quality polymer clay, so no need to worry if it will break easily or something. There will also be a string quartet. Si Kristelle na ang bahala dun."

Strawberry cakes, polymer clay giveaways and a string quartet. Daig pa nila ang reyna ng mga bridezilla.

"At saka hija? The wedding has been moved. It will be tomorrow."