CHEER LEADER MEETS THE MVP

Chapter 25

.....

Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Feeling ko ay maso suffocate ako.

Yung feeling na nagpipigil ng hininga?

Well,nagpapractice lang akong mamatay. Nyahaha joke lang. Huhuhu T^T

"Baby?"tawag ulit ni Zayn sakin nang napansin niyang natulos ako sa kinatatayuan ko habang nakatalikod sa kanya.

Mariin akong napapikit at akmang maglalakad na para iwan si Zayn.

Nakakatatlong hakbang pa lang ako ng hinigit niya ang kamay ko kaya bigla nalang akong napaharap sa kanya.

Halata ang lungkot sa mga mata neto.

Pinaglalaruan mo ba ako Zayn?

Una pinutol mo ang laro natin. Tapos you told me that you love me.

Then earlier you hugged me pero pinagsisihan mo.

Tapos ngayon? Ano 'to? Bilugan ng ulo? Laruan ng feelings? Ganun?

Tiningnan ko siya sa mata. Habang blanko lang ang ekspresyon sa mukha ko.

Hinawakan niya ang mga kamay ko. Tila may kung anong kakaiba ang nararamdaman. Yung parang kuryente pero hindi ako nagpahalata.

Nanatili akong tahimik habang blanko pa rin ang ekspresyon ng mukha ko.

"Please baby..talk to me."sabi ni Zayn. I look at his eyes,may namumuong tubig dun. That's why i looked away. Hindi ko kayang makita siyang ganun at baka mahulog na naman ako.

Hindi ko alam kung ano ba talaga ang gusto ni Zayn.

"Wala na tayong dapat pang pag-usapan. Tapos na tayo diba? Tapos na ang laro natin."pabulong kong sabi sa huli baka kasi may makarinig sa amin.

Gumuhit ang sakit sa mata ni Zayn.

"You'd read my messages right,baby? You did right?"halos lumuhod na sabi ni Zayn sakin.

Bakit ganito? Ang sakit makita si Zayn na ganito? Yung halos umiyak na at lumuhod sa harap ko.

Mahal ko na ba talaga ang lalaking 'to?

Pinisil niya ang mga kamay kong hawak pa rin niya kaya tiningnan ko siya.

Tumango ako. Bilang sagot sa tanong niya kung nabasa ko ba ang mga text messages niya sakin.

"Then,why you didn't text me back baby?"

I look away again. Baka di ko mapigilang mapaluha kung mananatili akong nakatitig sa nagmamakaawang mukha ni Zayn.

Binawi ko ang mga kamay ko na hawak niya.

"I don't want to talk about it...c-can i go now?"sabi ko habang pinipigilan na wag maluha. Nasasaktan ako. Nasasaktan ako dahil kita ko sa mga mata ni Zayn na nasasaktan ito.

Dapat na ba akong maniwala na mahal nga niya ako?

"N-no baby! P-please...believe me. I-i l-love you."di ko alam kung anong hitsura ni Zayn habang sinasabi niya yun.

Ang alam ko lang ay ang lakas ng tibok ng puso ko. Feeling ko lalabas na ito.

Huminga ako ng malalim bago humarap sa kanya.

Kailangan kong makasiguro kung totoo nga.

"Paano ko paniniwalaan ang mga sinasabi mo? You end our fake relationship,you even regretted the moment you hugged me after the play?"may panghahamon kong tanong sa kanya.

Pero imbes na kung ano ang reaksyon niya ay ngumiti ito na kinanuot ng noo ko.

Baliw ba 'to? Sabi ko na nga ba at pinaglololoko lang ako ng lalakin~..

Natigil ako sa pag iisip ng hinila niya ako at niyakap ng mahigpit.

"You really don't know what you're talking baby."tawang sabi nito kaya itinulak ko siya dahil sa inis.

Tawanan ba naman ako.

"Kung tatawanan mo rin lang naman pala ako ay aalis nalang ako at umuwi ka na! Hayop!"irita kong sabi. At ang hudyo! Mas tumawa pa kaya pinaghahampas ko siya sa dibdib. Shit! Antigas!

Erase! Erase! Naiinis ka sa kanya Blue! Wag kang malandi!

Saway ko sa sarili ko.

Nang tumigil na ito sa pagtawa ay sinamaan ko siya ng tingin. Akmang hahawakan niya ang mga kamay ko ng itinago ko ito sa likod ko.

Naiinis pa rin ako sa kanya! Tatawa tawa pa e!

"You look so damn cute when you're mad. D'you know that baby?"nakangisi nitong saad.

Imbes na irapan ko si Zayn ay nag iwas ako ng tingin saka tumungo dahil sure ako na kasing pula na ng kamatis ang mukha ko dahil sa sobrang init ng pisngi ko.

Shit! Hindi naman yun ang unang beses na may nagsabi sa akin nun pero bakit iba pag kay Zayn nanggaling?

Shit!

Napatingin ako sa kanya when i heard him chuckled.

He put his right hand on my face.

At hinayaan ko lang.

"You're more beautiful when you blush baby."dagdag niya kaya yung mukha ko bes! Kung tinapay pa ito na nasa oven sure akong sunog na!

"Tigilan mo ako ha! Lintek! Dinadaan mo na naman ako sa mga ganyan! Ganyan ba talaga kayong mga lalaki?"irita kong sabi at tinabig ang kamay niyang nasa pisngi ko.

Narinig ko lang siyang tumawa ng mahina. Kaya sinamaan ko siya ng tingin kaya tumigil na at sumeryoso.

"About my parent's anniversary,would you still come?"tanong niya.

Ito ba ang dahilan kung bakit kinausap niya ako ngayon?

"Yan talaga ang totoong pakay mo diba?"tumawa ako ng mapait.

"You're not really here to conf--"naputol ang sasabihin ko nang...

"Kyaaaaahhhh"

"Kyaaahh"

"Nakakakilig sila,look guys!"

"ZUE LOVETEAM KAMI!"

Yun lahat ang naririnig ko. Sobrang ingay..but the only thing i know is..

Zayn kissed me.

Nang humiwalay ang labi niya sa labi ko ay hindi pa rin ako makagalaw dahil sa gulat.

Yeah,hindi naman first kiss ko e. Kasi itong mokong naman kasi ang first kiss ko. -_-

Pero shit! Sinong gustong sumapak sakin? Sapakin niyo na ako ngayon please. Di ako makagalaw.

"No baby,mali ang iniisip mo. Im here to confess what i feel,believe me please? Naitanong ko lang yung tungkol sa anniversary."

Napapikit ako. Mahal ko na ang lalaking 'to. Oo,mahal na mahal ko na. Pero handa na ba talaga ako?

Maniniwala na ba ako? Sapat na bang dahilan na mahal ko siya para maniwala at tanggapin at handang masaktan ulit kung sakali?

Tumango ako kasabay ng pagtulo ng mga luha ko. At agad namang pinahiran ni Zayn gamit anh kamay nito saka ako niyakap ng mahigpit.

Mahal ko ang lalaking 'to.

I hugged him back.

At napuno na naman ng hiyawan ang buong paligid.

Natawa na lang ako kaya napatingin sa akin si Zayn pero nakayakap pa rin ang mga braso niya sa beywang ko.

"Why are you laughing baby?"kunot-noong tanong niya.

"Nothing..."yun lang ang sinabi ko at niyakap ulit siya.

Double celebration...nanalo sina Zayn at ito naman ngayon.

I feel him hugged me tight. At ang sarap sa pakiramdam. Hindi na namin pinansin ang mga taong naghiyawan.

I love him.

~to be continued