CHEER LEADER MEETS THE MVP

Chapter 27

"Ahm,me and Jen talked about Nicole a while ago.." nag-aalangan kong open sa topic na yun.

"Yes baby? What about Nicole?" nakakunot noo niyang tanong habang nakatitig sakin.

"Yeah Jen told me that Rufa blackmailed her."sabi ko at nakita ko ang pagdilim ng aura niya. Kaya ..

"Why Zayn? Do you know something? I didn't saw Rufa in the cheering team last day, it's kinda strange because she blackmailed Nicole just to make her part of the cheering squad?"

I heard him sighed and looked at me straight in the eye.

"Baby..Rufa planned something bad against you. That's why i complained it to the head. I don't want you to get hurt, baby."

Takte! Naluluha ako,anuba! Bakit ba ang sweet niya.

Hinawakan niya ang kamay ko at hinalikan yun.

"I love you.." sabi niya sabay halik sa noo ko.

Ewan ko ba kahit ilang beses na niyang binabanggit ang salitang 'i love you' ay ibang-iba pa rin ang dating sakin.

"I love you too.." then i hug him tight and he hug me back like he don't want me to let go.

...

"Baby, i'll drive you home."sabi sakin ni Zayn.

Nasa labas na kami ng campus. At kinukulit niya ako. Eh may susundo nga sakin.

"Zayn, susunduin nga ako ng driver ni Kuya X."naiirita ko nang sabi kasi naman eh..kanina ko pa siya sinasabihan na wag na kasi may susundo nga sakin,eh ang kulit ng lahi ne'to. Ayaw akong tigilan.

"You can call them."parang naiirita na rin niyang sabi sakin. It's my first time hearing him irritated. At sakin pa.

"No! And that's final. You can drive me home if i want to."

"So what now? You don't want me to drive you home? D*mn it!"ghad! Galit na talaga siya.

"Ano bang ikinagagalit mo? Yung ayaw ko pang magpahatid sayo? The hell! Bakit mo yun bini big deal. May next time pa naman eh diba? Bakit kailangan pag awayan pa natin ang ganito ka liit na bagay?"yun na. Sumabog na ako. At nakita ko lang na napayuko si Zayn.

Gusto ko tuloy pagsisihan yung mga sinabi ko. Gusto kong magsorry at yakapin siya.

Pero kinakain ako ng pride ko. Nasabi ko na eh.

"Okay, just take care of yourself." Sabi niya habang hindi tumitingin sakin.

Bakit masakit?

Ang gaga ko talaga. Ano ba kasing problema ko? Hays

Hahabulin ko sana si Zayn pero nakapasok na siya sa kotse niya at agad na mabilis na nagpatakbo.

Oh my god...

Mag-ingat ka naman.

..

Arrggghh

Ibinalibag ko na yung phone ko dahil sa frustration.

Kanina ko pa tinatawagan si Zayn pero hindi ako sinasagot. Nakailang text na rin ako pero ni isang reply wala rin.

Mangiyak-ngiyak na akong napapasabunot sa buhok. Di ko na alam ang gagawin ko. Kapag kasi ganito na pag uwi ko. Nasanay ako na nagte-text siya or tumatawag kung nakauwi na ba ako,kumakain na ba ako.

Pero ng*na. Kahit ni hi o hello wala akong natanggap!

Ano ba kasing meron sa paghatid? Sana nga lang walang susundo eh! Pero bakit bini big deal niya yun?😭

Miss ko na siya.

Tumayo ulit ako at pinulot yung phone ko. Hindi naman nasira. Kaya nag dial ulit ako sa number niya.

Nagri ring naman eh.

"Zayn..sagutin mo naman oh!"

Napaiyak na talaga ako. Naninikip ang dibdib ko.

"Baby, please? Sagutin mo naaa! Sorry na kasi ehh."

Napahagulhol na ako. Di niya talaga sinasagot. Ring lang ng ring.

"Zayn naman eh! Maliit na bagay lang naman kasi yun!"naghi hysterical na ako. Para akong tanga.

Hanggang tinigilan ko na ang pagtawag. At pinakalma ang sarili ko.

Bukas ko na lang siya kakausapin.

Gusto ko ng kausap ngayon. Baka mabaliw ako kapag di ko 'to mailabas.

Inopen ko ulit yung phone ko at tinawagan si mommy. Pag si Jen kasi alam kong sesermonan lang ako nun.

Nakailang ring din bago sinagot.

"Hello sweetie, how are you?"malambing na tanong ni mommy.

Di ko na napigilan ang luha ko. Kaya nagtanong siya kung anong nangyari.

Noong una, nag-aalangan akong sabihin kasi sa pagkakaalam ko di pa alam ng parents ko yung tungkol kay Zayn. Pero ibinalita na daw nina Kuya.

Kaya yun,sinabi ko kay mommy ang nangyari habang iyak ako ng iyak.

"You know what sweetie, kung para satin ay maliit na bagay lang yun? Pero para sa kanilang mga lalaki, iba yun. Big deal yun sa kanila. I've been there sweetie. Pinag-awayan din namin yan ng daddy mo noon. Noong una, wala lang sakin yun kasi maliit lang naman na bagay yun."

"Pero yung, pagtanggi natin sa kanila,malaki ang impact nun. Lalo na kapag mahal ka talaga ng taong yun. Je just want to show you how he cares for you and how much he loves you."

Suminghot ako..

"Pero mommy, kahit hindi naman niya gawin yun alam ko naman na mahal niya ako eh." Sagot ko naman.

"Yes, i know. Pero anak, maybe it's just the only way he thinks just to show his love for you. Kahit gaano pa kaliit na bagay yan anak, you have to appreciate it. Appreciation, napakalaking bagay na yun sa kanila."

"Pero di na niya sinasagot ang mga tawag ko mommy eh! Paano ako makakahingi ng sorry?"

Narinig kong napabuntong hininga si mommy sa kabilang linya.

"Talk to him in person sweetie."yun lang ang sagot ni mommy.

"Okay, thank you mom."

"Anytime sweetie, i love you."

"Love yah too." Sabay end ng call at pabagsak na humiga sa kama ko.

"Di ko naman kasi alam eh."nagsimula na naman akong umiyak.

Sorry na kasi.😭

*Knock*

*knock*

Napabalikwas ako ng bangon at pinunasan ang luha ko. At bago ko pa buksan ang pinto tiningnan ko muna ang sarili ko sa salamin.

"Sh*t! Namamaga ang mga mata ko!"

Pero narinig ko ulit ang katok. Kaya no choice ako. Ipapaliwanag ko nalang kela kuya.

Nang buksan ko ang pinto. Ganun na lamang ang panlaki ng mata ko ng may yumakap sakin kaagad.

"I'm so sorry..baby."

~unedited