Operation Twenty Four
-*- Vince -*-
Nag-punta ko sa office ko.
Sumasakit ang ulo ko.
"Akala ko hindi ka sisipot." naka-ngiting aniya.
Hindi ko alam kung bakit pumayag na makipag-kita sa kaniya.
"Ano bang kailangan mo?" inip na tanong ko.
Tinawanan niya ko dahil sa tono ko.
"Hindi ka ba natutuwa na makita ko? Ngayon na lang ulit tayo nag-kita. Can't you just be yourself, Vince?" nginitian niya lang ulit ako.
"Fine. So what do you want, Jerro?" pa-inosenteng tanong ko.
"I just want to talk about us. I mean between me and Blue." nawala ang ngiti sa mukha niya at napalitan yon ng isang seryosong ekspresyon.
"Anong meron sa inyo? Alam kong ika-kasal na kayo, ano pa bang gusto mo?" hindi ko ma-intindihan kung bakit nainis ako sa sinabi niya.
"I just want you to know na ika-cancel ko na ang wedding namin ni Blue." ngumiti siya ng bahagya pero kita sa mata niya na hindi siya napi-pilitan sa sinabi niya.
"Dapat ba kong matuwa, Jerro?" bigla na lang lumabas sa bibig ko ang tanong na yon.
"No. But..I want you to know that she's still hoping that you'll chase her. I can see it in her." aniya at kinabahan na lang ako bigla.
"I won't, alam mo naman kung bakit. I already gave her to you and you are responsible to her. And I know how much you love her. I gave up, kasi kaibigan kita. Now what? You're saying that crap? Baliw ka na ba, Jerro? Wag mong sayangin yung binigay ko sayong pagkakataon." inis na sabi ko at nag-iwas ng tingin.
"I'm doing this for her not for myself. I want her to choose you. Alam ko namang sumuko siya sayo just because hinayaan mo siyang mawala siya sayo. Basta ka na lang sumuko kasi kaibigan mo ko. I appreciated that but with that sinaktan mo siya." mahinahon pa rin ang tono niya.
"Are you out of your mind? Ganon na lang kadali sayo 'to? Si Alex, hindi mo siya pinili and now parang sinabi mo na rin na iwanan kobsa ere si Alex at ako na ang bahala kay Blue." huminga ko ng malamin at pinilit na kumalma.
"Hindi madali, Vince. I love Blue so much. And I can't do anything but to let go of her." sagot niya pa.
Natawa ko sa sinabi niya. Hindi ba siya nag-iisip?
"May magagawa ka, Jerro. You just need to pursue that wedding and be happy with her. That's all." naka-ngising sabi ko.
"I can't be happy. I know that she loves you until now. Don't worry, ma-iintindihan ka ni Alex. Besides, she's aware na meron pang kung ano sa inyo ni Blue.." halos pa-bulong na niyang sabi.
Hindi ako makapag-salita. Kahit hindi niya sabihin yon ay nararamdaman ko naman.
Tumayo siya at tumalikod sa gawi ko.
"Believe me, Vince. Mahal ka pa ni Blue. And I know, that you still love her. At gaya ng sabi mo, wag mong sayangin yung binibigay ko sayong pgkakataon." binitawan niya ang mga salitang yon at iniwan ako.
Bumalik ako sa realidad nang may pumasok sa office ko. Si Alex.
"Sabi ni Director kailangan mo nang umalis ngayon." aniya ng hindi naka-tingin sakin.
"Alex, I'm sorry." sabi ko na lang.
"For what?" this time ay tumingin na siya sakin at ngumiti ng bahagya.
"Sa lahat." pagka-sabi ko non ay tinalikuran niya ko kaya ay hindi ko nakita ang reaksyon niya.
"Na-realize mo na pala.." halos pabulong niyang sabi. "Alam ko, Vince. I pretended that everything's fine when I actually know that you still love her. Tanggap ko, Vince. Kaya nga sinabi ko sayo na ayoko munang magpa-kasal sayo kasi alam ko sa sarili ko na si Jerro pa din." paliwanag niya. "Ipaliwanag mo lahat kay Blue, she'll understand." lumabas siya sa office ko hanggang sa mawala siya sa paningin ko.
Bakit ganito? Bakit kailangan pang umabot sa ganito?
Pano kung hindi siya maniwala?
~*•*~
YOU ARE READING
Their Story: Operation Save Yourself
HumorI will try this new story. Pinag-isipan ko po ito ng maigi. Kung may kapareho man po na pangalan, scene or whatsoever ay hindi po sinasadya at nagkataon lang. Tignan na lang po natin sa plot twist, dyan naman nagkakatalo ang bawat story. Pero ako na...
