twenty six

12 0 0
                                    

Third Person's POV





Parang bumagal ang takbo ng oras. Nag-slow mo ang paligid nang matamaan ng baril ang likod ni Deity. Lumaylay na ang kamay nitong nakahawak sa pisngi ng gulat na gulat na si Nixon. Walang nagsalita sa nangyari. Walang gumalaw. Walang kumibo.







Biglang may humawak sa braso ng nanghihinang si Deity at ipinasok bigla sa isang kwartong hindi pa naaabutan ng apoy.









Sumigaw ng sumigaw si Nixon pero walang nakikinig sa kanila. Si Craine ang naglagay kay Deity doon sa kwarto at si tanda nalang ang naiwan. Inutusan niya ang mga goons niya na isunod si Nixon doon sa kwartong pinasukan nila Deity.











Pabagsak nilang pinapasok si Nixon sa loob at nilock ang pinto. Naabutan niyang nakaposas ang kamay at paa ni Deity habang nakaupo sa silya elektrika. Mas lalong nagwala si Nixon. Hindi niya kinakaya ang nakikita niya. Lalo na nang pinindot ni tanda ang remote at gumana ang silya elektrika at tuluyan nang nakuryente si Deity.











Sigaw. Paghihinapis. Sakit. Takot.









Paulit-ulit na nararamdaman ni Deity at Nixon.









"TAMA NA!!! TAMA NA!!" Muling sigaw ni Nixon.









Ngumisi ang matanda at inutusan ang anak na igapos si Nixon. Walang emosyon namang sumunod si Craine kasunod ang Kuya Rex niya.









"AHHHHHHHH PUTANGINA MAMATAY KA NA!!!!!!" Sigaw naman ng sigaw si Deity.











Supposed to be, nawalan na siya ng malay ngayon pero dahil she's strong and awesome mighty kid, she is not. Iniisip niya na nalang ngayon ay ang makapatay dahil sa sobrang sakit na nadarama niya.











Maya-maya, biglang binitiwan ni tanda ang remote kaya tumigil ang pagkuryente kay Deity. Hingal na hingal ang dalaga at kinakapos na ito ng hininga. Ramdam na niya ang init sa labas ng pinto dahil malapit nang makapasok ang apoy sa kinaroroonan nilang kwarto. Ang torture room.









Kahit na dumudugo ang buong mukha at katawan ni Deity, sinulyapan niya ang nagwawala pa ring si Nixon. Hinanghina na silang dalawa at nauubusan na rin ng dugo si Deity pero pinipilit niya pa ring h'wag matulog. Because she will never know when she will be able to wake up.









Habang nakatingin kay Nixon, hindi niya namalayang nakalapit na sa kanya ang nababaliw na si tanda. Nakangisi na ito.





Deity's POV







Nakaramdam ako ng masakit na sampal na galing kay tanda. Agad akong napapikit at isang libong beses siyang minura sa isip. Kinuha niya ang buhok ko at inangat ito sa ere kaya napaangat din ang mukha ko. Bwisit na bwisit na ako dahil sa ginagawa niya kaya gamit ang natitira kong lakas, sumigaw ako.









"PUTANGINA NAMAN TANDA! FUCK YOU TO THE MOON ANG BACK! FUCK YOU! AND YOU! AND YOU! AND YOU!" Sigaw ko sabay turo sa nasa likuran ni tanda aka mga goons niya. "MAMATAY NA KAYONG LAHAT MGA TANGINA NIYO!!! GO TO HELL MGA HAYOP!"













"KAPAG AKO NAKAALIS DITO PUTA KAYO, MATA LANG WALANG GANTI YOU MOTHERFUCKER!"









Huminga ako ng malalim. Kinakapos na akong huminga pero pinipilit ko pa rin. Tangina mamamatay na nga yata ako. Hindi ko na matutupad pangako ko kila Amada. That's what I am, though. Breaking promises. Disappointing everyone since I was born.











Faked SuicideTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon