STORM (POWER) Βιβλίο 3

31

Η Έμιλι άδειασε τα πατατάκια σε ένα μεγάλο μπολ και σε ένα άλλο τα γαριδάκια. Η Ντέμυ θα ερχόταν από στιγμή σε στιγμή. Είχαν καιρό να καθίσουν μόνες τους και να μιλήσουν. Μέσα σε όλο αυτό το πρόγραμμα έπρεπε να περάσει και λίγη ώρα με την καλύτερη της φίλη. Και για αυτό τον λόγω ο Μάικλ δεν διαμαρτυρήθηκε όταν του είπε ότι το Σάββατο θα το περάσει με τις φίλες της. Μέχρι το απόγευμα θα έμεναν στο σπίτι της με την Ντέμυ και μετά θα συναντιόντουσαν με την Πένι, την Φαίη και την Σέϊτζ.

Το κουδούνι χτύπησε και η Έμιλι πήγε να ανοίξει.

Η Ντέμυ έδειξε δυο μπουκάλια κρασί«Έφερα πολεμοφόδια.» της είπε.

«Δεν θα μεθύσουμε πρωινιάτικα.»

Η Ντέμυ πέρασε με ένα αυστηρό και συνάμα σκανταλιάρικο χαμόγελο. «Πόσες ακόμα ευκαιρίες θα έχεις να μεθύσεις πριν την αποφοίτηση;»

«Μέχρι την αποφοίτηση; Καμία. Και το ίδιο ισχύει και για μετά την αποφοίτηση.» απάντησε η Έμιλι.

«Έμιλι Τόμσεν... δεν ξέρεις πόσο θα μου λείψεις όταν θα αποφοιτήσουμε.»

«Υποθέτω πολύ αφού είμαι η μοναδική στην παρέα που σκέφτεται σαν ενήλικας.»

«Εννοείς πως είσαι η μοναδική στην παρέα που είναι ξενέρωτη;»

Η Έμιλι χαμογέλασε ενοχλημένη. «Οκ... οκ. Δέχομαι την πρόκληση σου. Αλλά μην ξεχνάς... πως το απόγευμα έχουμε να συναντηθούμε με τα κορίτσια. Και δεν πρόκειται να πάω μεθυσμένη στον κινηματογράφο.»

Η Ντέμυ κάθισε στον καναπέ του σαλονιού. «Οι γονείς σου;»

«Στην δουλειά.» απάντησε η Έμιλι κουβαλώντας τα μπολ.

«Μου έλειψε η Αλίσια και οι συζητήσεις μας.» είπε λυπημένη η Ντέμυ.

«Μπορείς να κάνεις όσες συζητήσεις θες με την μαμά μου την ημέρα του Χορού των Αποφοίτων. Είσαι και επίσημα καλεσμένη να έρθεις εδώ για να ετοιμαστούμε για τον Χορό. Τι λες;»

«Αλήθεια;» ρώτησε ενθουσιασμένη η Ντέμυ.

«Εννοείται!!!»

«Κάτσε... και τι θα γίνει με τα κορίτσια;»

«Κανόνισαν ήδη να ετοιμαστούν στο σπίτι της Πένι. Το είχαν κανονίσει όταν δεν μιλούσαμε.»

«Εντάξει τότε. Αν και δεν νομίζω ότι θα μπορούσαμε να ετοιμαστούμε πέντε άτομα μαζί. Στο τέλος θα καταλήγαμε να τσακωθούμε.»

Η Έμιλι γέλασε. «Έχεις δίκιο. Δεν θα ήθελα με τίποτα να ζήσω κάτι τέτοιο.»

«Δεν την κατηγορώ που μας κράτησε μούτρα για τόσο καιρό.» είπε σκυθρωπά η Ντέμυ.