STORM (POWER) Βιβλίο 3

28

Η Φαίη και η Σέϊτζ είχαν απομακρυνθεί για να μιλήσουν στο τηλέφωνο με τους γονείς τους.

Η Πένι καθόταν στο ασθενοφόρο και περίμενε τον Σάιμον. Ήταν σίγουρη πως θα ερχόταν να της μιλήσει. Τον είχε δει που την κοιτούσε μαζί με τα παιδιά.

Τι έκρυβαν; Τι είχε συμβεί; Ποιος ήταν αυτός ο Γκρέγκ;

Ο Σάιμον πλησίασε το ασθενοφόρο με αβέβαια βήματα. Τι μπορούσε να της πει; Ένιωθε πράγματα για εκείνη. Αυτό ήταν σίγουρο.

Η Πένι τον κοίταξε με αυστηρό βλέμμα.

«Έι.» της είπε.

«Γεια.» του είπε εκείνη χαμηλόφωνα.

«Το ξέρω πως έχεις πολλές ερωτήσεις...»

«Ναι. Για την ακρίβεια έχω πάρα πολλές ερωτήσεις.»

«Πένι... σε παρακαλώ άφησε με να τελειώσω.»

Η Πένι τον κοίταξε εκνευρισμένη. Δεν μπορούσε να καταλάβει που το πήγαινε. «Οκ.»

«Το ξέρω πως έχεις ερωτήσεις... μα δίνοντας σου απαντήσεις θα σε βάλω σε τέτοιο κίνδυνο... και δεν το θέλω αυτό για εσένα. Ποτέ δεν θα το ήθελα.»

«Τι κίνδυνο;»

Ο Σάιμον χαμήλωσε το κεφάλι του. Ένιωθε πράγματα για εκείνη. Αλλά ήταν διατεθειμένος να της πει την αλήθεια και να την βάλει σε κίνδυνο; «Δεν μπορώ να σου το κάνω αυτό Πένι. Συγνώμη αλλά δεν μπορώ να σε βάλω σε τέτοιο κίνδυνο... και πίστεψε με είναι μεγάλος ο κίνδυνος. Νιώθω πράγματα για εσένα... πραγματικά νιώθω. Αλλά πρέπει να χωρίσουμε.»

Η Πένι τον κοίταξε σαστισμένη. «Τι;»

«Συγνώμη.» είπε ο Σάιμον και έφυγε.

Η Έμιλι περπατούσε προς το αυτοκίνητο του Μάικλ. Ένιωθε εξαντλημένη. Ένιωθε πως έπρεπε να εγκαταλείψει. Και αυτό θα έκανε αν ο Γκρέγκ είχε αφήσει τους Κρέιν να ζήσουν. Θα είχε εγκαταλείψει την ζωή της ως Χαρισματική. Θα είχε εγκαταλείψει τις Δυνάμεις της για πάντα. Θα ήταν όμως ένας σοβαρός λόγος. Θα είχε σώσει τους Κρέιν.

Οι Ομοσπονδιακοί έψαξαν όλο το οικόπεδο για να βρουν το πτώμα της Ντενίζ. Δεν το βρήκαν πουθενά. Αλλά το μόνο σίγουρο ήταν πως η Ντενίζ Κρέιν θεωρούταν νεκρή.

Μπήκε στο αυτοκίνητο του Μάικλ και κάθισε στη θέση του οδηγού.

Ο Μάικλ μπήκε λίγα δευτερόλεπτα αργότερα.

«Είσαι καλά;» την ρώτησε.

«Εσύ τι λες;» του απάντησε ακόμα σοκαρισμένη. «Είναι νεκροί εξ' αιτίας μου.»

«Μην το λες αυτό.»

«Κι όμως είναι νεκροί εξ' αιτίας μου Μάικ. Όσο και να το αρνήσε. Όσο και να μην θες να το παραδεχτείς... εγώ φταίω. Αν είχα δώσει τις Δυνάμεις μου στον Γκρέγκ νωρίτερα... αν δεν ήμουν τόσο επίμονη... Θα ζούσαν.»

«Έμς!!!» είπε ο Μάικλ πιάνοντας το χέρι της. «Δεν φταις εσύ.» πρόσθεσε έντονα.

«Δεν το εννοείς και το ξέρεις. Πρέπει να κάνουμε κάτι. Δεν θα πεθάνει κανένας άλλος εξ' αιτίας μου. Κανένας.» του απάντησε σκληρά.

Στο βλέμμα της είδε μια ωμότητα που δεν είχε ξανά δει ποτέ. Κάτι είχε πεθάνει μέσα της απόψε μαζί με τους Κρέιν. Κάτι που έκανε την Έμιλι, την δική του Έμιλι, να αλλάξει. Ήταν δύναμη; Αποφασιστικότητα; Μίσος;

Δεν μπορούσε να καταλάβει. Αλλά αυτό που ήταν ξεκάθαρο ήταν πως τίποτα δεν είχε τελειώσει. Τώρα άρχιζαν όλα!!!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Stormάκια μου πως σαν φάνηκε το κεφάλαιο;