Let Me Mend Your Broken Heart (editing process)

Chapter 77: Come Back

2 years later:

*Najima's pov:

2 years na ang nakalipas, 2 years na ako na nag-umpisa ulit, na nag-bago, na mas naging matatag. wala na rin akong connection kay Mama Elida at Dad Ricky. sinubukan ko muna na kalimutan ang lahat related to Kyle. pati kay Cheska wala rin. why? cause i need to move on. i have been having nightmares about Kyle. i admit it, it still haunts me. yes, i miss Kyle. i still love him. nasasaktan pa din ako, pero not like before. kasi ngayon natanggap ko na yung fact na wala na si Kyle. i have been living my life forward. and then nightmares simply just stop having them. siguro nga yun ang gusto ni Kyle na i have to live my life forward. it's all about keep moving forward

"Najima, have you called dad?"

"yeah. he's excited to see us" pauwi na kasi kami. andito pa kami sa plane. kasama ko si ate. as she promised, babalik ako sa Philippines. at eto na nga. babalik na ako kasi okay na ang lahat. okay na ako. 

pero hindi nyo na talaga maalis saakin ang pagkaulila kay Kyle. forever na yata ako mangungulila sakanya. haaay. enough about him. maybe he's happy. i took my phone at magsosound trip sana ako, when nag message si Trish na mag-skype kami. i missed my bestfriend. sa totoo lang, ngayon ko lang ulit yan makakausap. kasi nga last time nga diba wala ako sa sarili?! kaya nagtampo ako sakanya, pero ngayon bati na kami. hahaha. si Trish pa? sya na yata ang bff for life ko

(hey Najima! ikaw na ba yan?! grabi ang ganda mo na) hahahaha. grabi namiss ko sya. nagingilid na tuloy ang mga luha ko

T_____T

(Najima? b-bat ka umiiyak)

"i just missed my bestfriend. sorry Trisha"

(hahahaha,. i missed you too bessy. so how's Nats? excited na ako na makita ko kayo!)

"yeah. kami rin ni ate, andito sya sa tabi ko tulog ^______^" tapos hinarap ko yung phone ko kay ate para ipakita kay Trish na tulog si ate, hahahahha

(hahaha. ampanget nya. joke. hahahah. laki na ng pinagbago nyong dalawa. nagmature na kayo)

"ikaw din naman ah?" totoo naman kasi 2 years na ang nakalipas kaya

(yeah. and i want you to meet Analeigh) tapos hinarapa niya sakin yung baby niya. oo may baby na sila ni Anthony. last year lang sila kinasal.  

i cried

"is that your angel? sya na yan?" tanong ko. kunuha niya kasi sa crib. kaya pala nasa tabi niya yung crib. she's sleeping.

(yeah. siya na ito)

"omygod. so healthy and pretty bessy. kamukha ni Anthony"

(hahaha. girl version nga daw ni Anthony e. hahahaha.) natawa naman ako. totoo naman e. Anthony na Anthony. walang duda

"pero she has your lovely eyes"

(yeah. i know,) sabi niya at tinignan si baby Analeigh. naiinggit ako. pano kaya pag hindi nangyari yung aksidente? e di sana happily married na rin kami ni Kyle. sana may sarili na rin kaming pamilya

(you alright bessy?) i smiled. i should be happy.

"yeah. i'm good"sabi ko at ngumiti ako

(good. okay bessy, see you when you get here ha? we have got a lot of catching up since 2 years tayo di nakapag usap at di nagkita ha?)

"oo naman bessy. see you soon ^_____^" 

haaay. i miss talking to her. masaya ako para sakanya. alam mo yung itsura nya kanina nung hawak nya si baby Analeigh? happy and contented. T_T sana ako rin. haaay. i never had any other relationship after Kyle. maraming nanligaw pero wala e. karamihan mga co-workers ni ate pero wala. i don;t need a boyfriend that time. i need is a bestfriend. si ate naman? may boyfriend na rin, kaso naiwan sa Canada. actually yung boss ni ate ang boyfriend nya. diba? ang haba ng hair ni ate. hahaha. luma-love life na rin siya.