Let Me Mend Your Broken Heart (editing process)

Chapter 5:

CHAPTER 5:

Andito na ako sa school ngayon.. hinatid ako ni kyle. Actually nahihiya nga ako eh.. pero he insisted na ihatid nya na ako. since wala naman siyang gagawin. And since next semester pa naman siya mag-aaral. Haaay, hindi ko man lang namalayan na nakatulog na pala ako kagabi sa kakaiyak. At wala daw siya ginawa buong gabi kundi bantayan ako.. haay, nahihiya na tuloy ako sakanya. Pinagtanggol na nag nya ako, dinamayan, binantayan, pinatulog or should I say hinayaang matulog, tapos ni-libre pa ako ng breakfast sa fastfood before going to school. And lastly hinatid niya pa ako sa school.. haay.. I need to make it up to him. Soon..

“beeeeesssst!!!” si Trish tumatakbo papunta saakin.

“sorry best! :/, naiwan kita kagabi eh.. nawala nanaman ako sa sarili ko. Nakakainggit kasi yung couple na katapat natin kahapon eh.. haay. Tapos naiwan pa kita. Sorry talaga.. “ hindi na nya ako pinatapos mag-salita.

“it’s okay.. I was damn worried when you ran out of the bar. Kaso hindi na kita naabutan  sa labas. Bilis mo kasi tumakbo eh. So I went to your apartment, but you weren’t there. I have been calling you but you’re not answering my calls, and replying to my texts..anyways I forgive you. No need to be sorry. Atleast you are safe.. but…..”

“but what? /:)” i raised an eyebrow.

“what happened to you last night?” so kinuwento ko na sakanya lahat-lahat ng nangyari kagabi habang paakyat kami sa room.. why does it have to be 3rd floor and 4th floor? Sakit sa paa eh. Lalo na pag naka-heels. <///3

“grabeee ka best!! Your so unfair. Yet so lucky!” kinikilig ang bruha at inaalog alog pa ako.. Sadist. Tss. Hahahaha. Andito na pala kami sa room pero wala pang klase.. maaga kami ni trish eh :D

“aray ha?, yes. And I am thankful na siya ang nakita ko kagabi, kasi matino siyang lalaki. For sure naman best, kung ibang lalaki nayan, malay natin kung ano din gawin saakin diba?”

“oo nga best, mukang close na nga kayong dalawa eh??  I want to meet him.. gusto kong makilala ang nag ligtas at nag-alaga sa bff for life ko”

“hmmm, it really seems that I need to make it up to him. Right best? Babawi ako for all the things he has done to me ”

“yup best.. ahh basta I want to meet him"

“okay pag magkikita kami.. I’ll just bring you with me then.” that is kung magkikita pa kami <///3

I owe that guy too much. I need to see him. kailangan ko makabawi sakanya

Nag-start na ang classes so umayos na kami ng upo ni trish..  Principles of Tourism ang subj naming ngayon. I love this subj, lalo na’t isa to sa major ko 

*FASTFORWARD*

Ilang weeks na ang nakalipas.. mwehehe. At naloloka na ang lahat for the upcoming Tourism Week namin.. marami akong kailangan I prepare since ako ang president sa isang org. namin. Tapos ang kinalolokahan ng lahat ay ang banda na tutugtog sa Tourism Night namin. Mayroon kasing sikat daw na banda na magpeperform Sophisticated Boys daw eh … the hell I care, I don’t even know them. So hinayaan ko na silang lahat.

Magfofocus nalang ako sa pag aayos sa Field House para sa magaganap na Tourism Night namin. Although sa Thursday pa naman. And today is only Monday.

Nakakapagod mag-organize ng activities sa Tourism Week. Hindi naman ako ang president sa ibang mga org. pero ba’t kasi halos lahat sila umaasa saakin? -_______- eh hindi naman ako robot eh. Tsss.

 Nagpapahinga lang ako saglit sa gilid habang lahat sila busy. Hangga’t sa may nag-abot saakin ng bottled water. Si Franz. Guy bestfriend ko

“thanks” I smiled.

“yeah, that’s better” tinaasan ko sya ng kilay. “mas maganda ka pag nakangiti.”

“loko. Pagod na nga ako eh. Binobola mo pa ako. kung tinulungan mo nalang kasi ako mag organize” I pouted. Then he pinched my cheeks.

“okay. I’ll help you beautiful. Wag ka magalala. Then after were done organizing things, let’s take a break okay?” may point naman sya so pumayag naman ako

That Night..

I thought pupunta kami ni Franz sa starbucks para mag-chill. But i was wrong. Andito kami sa Bar ngayon.. medyo matagal-tagal naman na kaming umiinom eh. Medyo tinamaan na ako. pero hindi pa naman ako lasing. Mataas kaya ang alcohol tolerance ko :’P nyahaaa. Ewan ko lang dito kay Franz.

“Najima..” si Franz. Nagsalita.

“Naja. Bakit ganoon?” hindi ako nagsasalita. Hinayaan ko lang siya. And I gave him a blank look. Asar kasi eh. Di niya sinabi saakin na dito pala kami pupunta. Ahyt..

“Naja. Bakit ba kasi hindi mo ko nakikita? Manhid kaba? Bulag?” what is he saying?!

“we’ve been friends for so long.. bakit hanggang ngayon wala parin pinag-bago? Hanggang kaibigan prin ba ang tingin mo sakin? Si alden parin ba? Bat hindi nalang kasi ako?” umiiyak na siya. Why is he saying this to me?

“Franz please. You know I hate it when people make me guess. Just say it please?” siguro nga. Siguro nga si Alden parin..

“I like you Najima. Matagal na kitang gusto. Pinaparamdam ko naman sayo, kaso di mo naman yata napapansin kasi puro si Alden lang naman laman ng puso’t isipan mo eh”  hindi ko alam ang sasabihin ko. Nagulat ako sa sinabi niya eh.. tapos…

He is kissing me torridly. Umiiyak na ako. bumitaw ako sa halik niya. Hindi ko siya ginantihan. Then I ran out. 

I hate him! I thought he's suppose to help me out, pero hindi! he made everything completely confusing!

bakit to ginawa saakin ni Fanz? why?!

now? I don't effin' know what to do! I miss him! I miss Alden Jones Cuesta. but at the same time? I hate him. he broke this heart of mine. 6 years?! 6 years full of crap!

maybe he never loved me. maybe, tama nga yung mga babae, kaya ako iniwan ni Alden kasi nga may pagkukulang ako.

ugh. If only memories can be erased, I would have done it!