Chapter 4:

116 1 0
                                    

CHAPTER 4

*Papa Kyle’s POV*

Iyak na siya ng iyak. Niyakap ko lang siya. I think alam naman niya na hindi ko na kailangan magsalita to make her feel better. Okay naman na alam niyang andito lang ako para sakaniya, di ko siya iiwan.. I’ll never let that bastard hurt her again.

She fell asleep in my arms. Yakap-yakap ko pa rin siya. Dahan-dahan ko siyang hiniga sa kama para di siya magising. It’s been a long night for her. She needs some rest. Paano na kaya ito bukas? May pasok pa naman siya.

Nakatakip yung buhok niya sa muka niya.. inayos ko yung buhok niya. This girl is really something.. she’s breathtakingly beautiful. Walang karate-arte sa mukha. Pero kahit di siya mag effort mag ayos eh maganda pa ring tignan..

I felt sorry for that bastard who broke her heart. I didn’t get it. Muka namang mabait si Najima eh, aside from that madaling kausap. Ayos nga eh.. kakakilala palang namin pero okay na okay kaming dalawa.

Inggit na inggit nga ako diyan kay Alden. Kasi base sa kwento ni Najima, lagi daw silang nag-aaway. At ang nag-sstart ng away ay si Alden. Ilang beses na daw nasaktan si Naji, pero ipinaglaban parin niya..

Unlike me. Iisa palang ang nagging girlfriend ko. Si Coleen. 4 years naman ang realationship namin. Madalas din kaming mag away dahil sa singing career ko. Nawalan ako ng time sakanya. Iniwan niya ako at nag-hanap ng ibang lalaki.. ayos noh? Nawalan lang ako ng time, iniwan na ako.

“Alden gago ka talaga” si Najima, nagsalita.

“Naj, gising kaba?” I asked her. Dumilat mata nya. Tinignan ko siya at nginitian.

“ay ang gwapoo!” kiniss niya ko. Napangiti ako. this girl is really something.. she really looks a lot like coleen. But her personality is different, very different from coleen’s.

And everytime I look at this girl, I’m starting to hate myself for liking her. Like agad? No! no way. Maybe because naalala ko lang sakanya si coleen. That’s all.

You see guys. Iisa lang naman ang babaeng minahal ko eh. Si Coleen Amanda Richards. She’s pretty. Sossy, medyo may mood swings pero okay naman, tanggap ko. Mahal ko e. nung una Masaya yung relationship namin. Kaso habang patagal ng patagal ang relasyon namin, she expect me to do better efforts than my last efforts. So ginawa ko. Then akala ko okay na ang lahat, until inaway nanaman niya ako dahil madami daw umaaligid saakin na babae. I admit it. I had a lot of friends na girls. Pero never ko siyang niloko. Tapat ako sakanya. At dahil nga may point naman siya, lumayo ako sa mga babae. At marami pa kaming maliliit na bagay na pinag-awayan too many to mention. Baka umabot tayo sa chapter 20 nang di pa tapos ang POV ko. Nyenyenye.. haha.

Until my singing career arrived, and I took that opportunity. Doon na kami nagkamalabuan ni Coleen. Siya nalang lagi iniintindi ko, don’t you guys think na it’s about time na ako naman ang intindihin niya diba? So yun. We broke up. I took that breakup seriously.

After that, nag-promise ako sa sarili ko na never muna akong magmamahal. Magmamahal lang ulit ako pag handa na ako. nung time na yon, galit ako sa mga babae sa buong mundo. I’m dead serious. Pero never na ako nag-ka girlfriend after Coleen. Nawalan na ako ng gana. Don’t get me wrong after ng break up nagkikita ulilt kami nung mga kaibigan kong babae. Pero ni isa sakanila wala akong pinatulan. Bitter lang ako sa mga babae nun. Pero never ako nagloko. I respect girls. And I have no right to hurt them. Tingin ko kasi sa mga babae eh parang fragile na vase. Na kailangan ingatan.

“asdfghjkl” si Najima. Nagsalita pero di ko naintindihan. Hinayaan ko lang siya matulog, at pinagmasdan siya.

Her face is a work of art. Siguro maraming nag kakagusto sakanya. Pero everytime I look at her eyes, she seems sad. At ako naman parang ang gusto ko lang gawin ay ang protektahan siya. Hindi ko alam kung bakit..

Let Me Mend Your Broken Heart (editing process)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon