Moja historia z...// Rich zone

20

Sory że nie było ale myślałam że wrzuciłam i się cieszyłam a tu nie wrzucone i jeszcze nie ma rozdziału. Pisze na szybko ale z pomyśłem. Bajo!

W samolocie dla czego Sergio był taki opiekuńczy i że mną został w szpitalu a potem odszedł? Tak po porostu odszedł...

Jeszcze tylko godzina do wylądowania. Nie mam co robić bo ani po trenować bo nie na Wi-Fi ani porozmawiać bo z kim jak Izak siedzi z Paulinką? Trudno przeboleje a teraz spać.

W hotelu

Coraz bardziej się steruje. Mimo że to mój świat i już dużo razu brałam w zawodach Cs'a to czuje się coraz gorzej. Boli mnie w okolicach serca i klatki piersiowej ale to pewnie że stresu.
Nadszedł czas. Ubrałam czarno-zieloną koszule GTX i poszłam na stanowisko dla Polski. Grałam 1 na 1 już z Około 7 krajami i za każdym razem wygrałam. Na dziś dzień był skończony.

Następnego dnia miały odbyć się pół finały i finały. Na rozgrzewkę graliśmy w zespołach i mówiliśmy po angelsku do siebie. Każdy Bardzo się starał ale nawet ja kaleczyłam angielski ale każdy się mniej więcej rozumał.
Przyszedł czas na pół finał. Szło mi całlem nieźle. Parę rund przegranych ale o wiele więcej tych wygranych.
Tak!!!
Doszłam do finału!!!
Ale finał dopiero jutro. Tak się stresuje. Teraz tylko ćwiczyć.

- hej gratuluję!- do pokoju wpatował wesoły pan Lizak.
- dzięki- uśmiechnęłam się do niego ale potem lekko posmutniałam.
-ejjj co się stało?- próbował mnie lekko pocieszyć. Ja puściłam małą łze.- nie płacz. A wogóle dlaczego płaczesz?- mocniej mnie zapytał..
- cały czas o nim myślę- i rozpłakałam się na dobre. Piotrek mnie przytulił i uciszał.
-o Sergiu tak?- zapytał po jakiś 15 minuta. Pokiwałam głową i już uspokojona znów zaczęłam płakać. Ale muszę się wziąść w graść! Muszę wygrać! Dla siebie i... I dla niego! Wstałam i poszłam po laptopa pograć z ekipą. W końcu jutro finał!

Jeśli będzie 11 gwiazdek to jutro rozdział!!

Bajo!