When Ms. Sungit Meets Mr. Mayabang

Chapter 25

Max' POV

I've been contacting Gab for almost 4 hours but she didn't bother to answer even just once

Alam ko galit parin siya sa akin
Kahit sino naman kasing lolokohin, syempre magagalit

But I can explain myself. She just have to listen

Bakit pa ba kasi namin napag-usapan yun? Bakit kailangan pa niyang marinig?

Alam kong walang lihim ang hindi nabubunyag but I still didn't see this one coming

Yun na yun eh
Sasagutin niya na ako. Magiging akin na siya pero bakit kailangan pang mahadlangan?

I open another bottle of beer and drink it

Yeah. Umiinom ako ngayon

I know hindi maaalis nito ang problema ko pero Putek! Hindi ko talaga alam kung anong gagawin ko

Pumunta narin ako sa kanila pero wala siya dun. Wala namang may alam kung saan siya pwedeng hanapin

Lintek na pustahan na yan! Bakit pa ba kasi ako sumakay sa kawalanyaan ni Miguel?!
Hindi naman sa sinisisi ko siya. Mas sinisisi ko nga ang sarili ko eh kasi ako itong nagsasalita ng tapos. Ako itong nanloko

Siguro nga karma ko na to sa panloloko ko sa kanya pero sobra-sobra naman ata to

Ngayon nga lang ako nagmahal, may mangyayari pang ganito

Di ba pwedeng masaya nalang? Yung walang drama.

"Aaaaahh!!" Sigaw ko sabay hagis ng bote ng alak

Nakakabwisit talaga. Putek!

Napakawrong timing naman ng lahat e

"Max, tama na!!" awat sa akin ni Cass, my younger sister

"D-dapat hindi ko na siya pinagpustahan. Edi sana wala ng ganitong drama"

"Ano ba kasing problema, Max?" tanong niya sa akin

Wala talagang galang ang isang to
Hindi manlang ako tinatawag na kuya

"Wala! And for a hundred times, mas matanda ako sa'yo kaya kuya ang itawag mo sa akin"

"Hindi ko alam kung anong problema mo pero sa tingin mo ba masusulusyunan niyan ang pag-inum? Hindi magiging maayos ang lahat kung iinum ka lang diyan. Get up and face whatever it is. Hindi ka mananalo kung hindi ka tataya. Tandaan mo yan, Max"

Kung makasalita ang isang to parang mas mayanda pa sa akin ah

Pero tama siya. I can't win her back if I just drink and drink here

"No matter how you feel, get up, dress up, show up and never give up"

I need to face whatever the consequence is of what I have done

And I will chase her until she'll be mine. Again

I'm Maximus Amallir at hindi ako basta basta nalang sumusuko

-----------
Gab's POV

Sana ang tao parang cellphone. Namamatay ng kusa pag nagloloko

I've been born without him
So hell, yeah. I can live without him

Oo. Nasanay na akong parating may ugok na Max ang sisira, at the same time, bubuo ng araw ko

Nasanay na akong may mayabang na Max ang magpapainit ng ulo ko

Pero ngayon, 2 weeks ng walang Maximus Amallir na nambwibwisit sa akin

Oo. Aaminin ko. Namimiss ko siya. Sobra-sobra

Pero heto ang tama
Ang lumayo muna sa kanya

I'm too broken to face him. Hindi ako pwedeng humarap sa kanya ng ganito
I have to build and fix myself first
Gusto kong wala ng drama ang magaganap sa muli naming pagkikita

"Ready?" tanong sa akin ni Carlo

Tumango naman ako bilang sagot

Nasabi ko na bang aalis kami ngayon papuntang France?

Pupunta kami dun para magbakasyon and yes. Para makalayo

Di nagtagal ay nakasakay na kami ng eroplano at pagkatapos ng ilang oras ay nakarating narin kami sa France

It's my second time to go there actually

Dinala na kasi ako ni Niel dito noon
Dito kasi nakatira ang grandparents niya

Sinalubong naman kami ni Niel pagkalabas namin ng airport

Dun muna kami magste-stay sa kanila
Welcome naman daw kami dun since our family and his clan are in good terms

Natulog lang ako pagkarating namin sa bahay nila
Nakakapagod kaya ang byahe

...Kinabukasan...
Naglibot-libot lang kami
The place was good pero hindi ko maapreciate ang kagandahan ng lugar kasi yung isip ko sa ugok lang na yun umiikot

Lahat nalang kasi ng nakikita ko, naaalala ko siya even though hindi siya related sa mga bagay na yun

Malakas na nga ata ang tama ko sa mayabang na yun. Tsk

Hindi ba kasi pwedeng tumalon nalang mula sa toktok ng Eiffel tower para makalimutan ko nalang siya?
O di kaya iuntog ang ulo sa matibay na pader ng great wall of china. O kung ano pang kalokohan para lang mawala siya sa isip ko

Makalaro nga ng dumb ways to die mamaya for the tips

Aish Max! Alam mo bang nakakabaliw ka ng isipin?!

Bakit ba kasi napakamapaglaro ng tadhana?!
Bakit kailangan pa ng drama?!
Buhay talaga o. Parang life

"Gab!" napatalon ako sa pagsigaw ni Carlo

"Kanina ka pa namin kinakausap hindi ka naman nakikinig. Hindi ka parin ba makaget-over sa langyang lalakeng yun?!" he's referring on Max

Sinabi ko na bang magkagalit sila nina Max at Miguel?
Kung hindi pa, well, yes. And all because of what had happened

Nasuntok niya nga sina Max at Miguel nung nalaman niya. Nakonsensya tuloy ako kahit deserve naman nila yun. Kahit papaano, mahal ko parin naman siya sa kabila ng panloloko niya but it doesn't mean na magpapakatanga na ulit ako sa kanya

"Gab. Okay ka lang ba? Kanina ka pa tulala diyan eh. Kung pagod ka na, sige, umuwi nalang muna tayo" pag-aalala sa akin ni Niel

"Pagod nga lang siguro to. Tara, umuwi na muna tayo" matamlay kong sagot

Max naman kasi. Kailan ka ba mapapagod kakatakbo sa isip ko? Kasi ako, pagod na pagod na

Lumipas ang isang linggong pag-ste-stay namin dito sa France pero heto parin ako. Puro parin Max.
Palagi nalang si Max. Si Max na nangloko. Si Max na mayabang. Si Max na maha--nevermind

"Niel. Tutal nandito naman tayo sa France, turuan mo naman kaming mag-French" -Carlo

Nandito kaming tatlo sa garden nina Niel, nagpapahangin

"Sige. Ano bang gusto niyong malaman?" -Niel

"Kahit ano"

At nagsimula na nga sila sa kanilang French lesson

"Maliban sa mga tinuro mo, may alam rin akong French words katulad ng cough ay U vou, ang ashes ay A vou, ang car ay Re vou, ang balloon ay Lo vou, ang drugs ay Sha vou, ang goodbye ay Ba vou, ang perfume ni Gab ay maba hou, ang cute ay A kou, ikaw ay Na mou, at si Max ay Demon you" matawa-tawang sabi ni Carlo

Napailing nalang ako sa kanila habang tumatawa naman sila na parang wala ng bukas

Carlo talaga o. Puro kalokohan