Chapter 28

1.1K 22 3
                                    

*kringgg* *kringgg*

*inat* *hikab* *inat*

A PRECIOUS MORNING, PHILIPPINES... :)

Ganda ng gising ko no? Ang ganda kasi ng tulog ko

By 9:30 am, kailangan kong pumuntang school. It's my first day today kaya hindi ako pwedeng ma-late

Kinuha ko ang phone kong kanina pa nagri-ring at sinagot ang tawag

"Good morning, whoever you are" masigla kong bati

(Anong whoever you are? Si Carlo to. At nasan ka na ba?! You already missed your first 2 subjects at late kana sa 11 'o clock class mo. Kanina pa kita tinatawagan pero hindi ka naman sumasagot)

What the?!

I check the time at may wall clock

Luh.
11:59?! Srsly?!

I ended the call at do my rituals

Sabi sa commercial, wag daw ligo, dapat, ligo go! At wag rin daw magbihis. Dapat bihis-bilis
Kaya yun ang ginawa ko

By 20 mins., finally, natapos na rin ako

Walking distance lang naman ang bahay ko sa school pero dahil super duper late na nga ako, nagtricycle nalang ako

Kahit naman mayaman kami, sumasakay naman kami ng jeep, tricycle o pedicab pag nagco-commute

Tumakbo agad ako papasok sa school pagkarating ko sa school

Papasok na sana ako ng gate ng biglang sumigaw yung tricycle driver

"Ma'am! Bayad niyo po!"

Ay oo nga pala!

Binalikan ko nga siya at dumukot sa wallet ko ng pera

"Hehe. Keep the change" sabay abot ko ng pera

*takbo* *takbo* *tak--

Boogshh !

Pag minamalas nga naman
Napaupo ako dahil sa pagkabunggo

"BULAG KA BA?!"
wow ha.. Ako pa ang may kasalanan

Hinarap ko ang kung sino ang ugok na nakabunggo ko

"HOY MAXIMUS, PARA SABIHIN KO SA'YO, IKAW ANG HINDI TUMITINGIN SA DINADAANAN TAPOS IKAW PA ANG MAY GANANG MAGALIT?!"

Oo. Si Maximus ang nakabunggo sakin

Sandali..--familiar yung ganitong scene ahh. Nangyari na ba to?

Napatulala lang na nakatingin sa akin yung mayabang na manlolokong Max na nasa harap ko ngayon

Hindi niya siguro inaasahan na mangkikita--or should I say, magkakabungguan kami

Ang cute ng welcome back na natanggap ko galing sa kanya ahh...*insert sarcasm here*

Tinaasan ko siya ng kilay habang siya naman nakatulala parin

Kung tatanungin niyo kung anong nararamdaman ko ngayon
Well, medyo kinakabahan na medyo na-shock na galit pero hindi ko pinakita sa kanya yun

Isang walang pakialam na Gab lang ang makikita mo ngayon

Ilang beses kong pinag-praktisan sa France to ah
Hindi ako pwedeng bumigay. Not now
Kailangan kong magpakatatag. Kailangan kong maging stonehearted sa harap niya. Kailangan kong maging cold sa kanya. Yung tipong mafre-freeze talaga siya sa pagkalamig ko

"Welcome me. I'm back. With my revenge" nakangiti ko pang sabi sa kanya

"G-gab" nauutal niyang tawag sa akin

When Ms. Sungit Meets Mr. MayabangTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon