Still Into Him

Chapter 10

At dahil hindi ko kayo matiis. HAHAHAHA😂

#Promise💖

Please leave a comment and vote!! :) Labyuu. 💖😘 -jxc✨

Chapter 10

Pag-uwi ni Lauralaine sa bahay ni Zyler ay nadatnan niya gising pa si Lauren kasama si Zyler na nanunuod ng isang palabas sa Disney Jr.

"Mommy!!!" Masayang bungad ni Lauren sakanya. She forced to smile. Ayaw niyang makita siya ng anak niya na malungkot.

"Hello, sweetie" sabay yakap ng mahigpit sa bata. "Why you're still up? It's already 10  pm." Tanong nito sa bata at hinagkan ang noo nito.

"Because I want to sleep with you" malambing na tugon nito at nakanguso. Agad namang lumambot ang kanyang puso.

Kamukha talaga nito ang tatay niya. Kuhang kuha ang kulay ng mata nito.

"Aww, love mo talaga si mommy no? Let's go upstairs" sabi nito habang hinahaplos ang pisngi ng bata.

"Do you already eat dinner?" Tanong ni Zyler at hinalikan ang kanyang ulo. Kaya naman ay lumapad ang ngiti nito.

"Yes, Zyler" sagot nito at tumalima papuntang kwarto.

Nang mapatulog na niya si Lauren ay pumunta siya sa banyo para maligo. Nang matapos siya ay hindi pa rin ito nakakaramdam ng antok. Kaya naman ay pumunta siya sa teresa ng kanyang kwarto.

She's sitting on a wooden sofa, staring at the sky.

Kung mahal ka niya Lauralaine hindi ka niya hahayaang umalis. Pero hinayaan ka niya at hindi ka man lang nito sinundan.

Nagpakawala ng malalim ng buntong hininga si Laura. She should guard her heart.

"Hey, why you're still up?" Napaigtad siya nang makita si Zyler na nakasandal sa dingding. "Anong nangyari sa usapan niyo?" Tanong nito muli.

Napayuko siya ayaw niyang makita siya nito na nasasaktan. Bakit pa kasi hindi na siya natuto? Bakit pumunta pa siya kung alam din naman niyang hindi siya mahal nito?

Hindi nakasagot si Laura kaya naman ay tumabi sakanya ang binata. Hinawakan nito ang ulo ng  dalaga at isinandal sa balikat niya.

"Things will be okay sooner or later" sabi nito at hinagod ang likod niya. "Things may give you a hard time with difficult decisions to make. But right choices will help you to rise the sun from your ass" dagdag pa nito.

Gumaan ang pakiramdam ng dalaga. Mukhang nakatulong ang sinabi ng binata sakanya. Kaya naman ay pinulupot niya ang mga braso sa bewang nito.

"Zyler, sobrang laki na ng utang na loob ko sayo. Hindi ko alam ang mangyayari sakin kung wala ka." She pressed her lips together. Hindi niya alam kung paano niya mababayaran ang kagandahang loob nito sakanya.

"I promised to your father, remember? " Sabi nito habang parehas silang nakatingin sa kalangitan na punong puno ng mga bituin.

May binitawang salita ang binata  sa ama ng dalaga bago ito bawian ng buhay sa ospital.  Siya ay nangako na bubuhayin ang naiwan nitong anak at ito ay si Lauralaine.

Lauralaine's father is Zyler's butler. He was  killed,  when someone is trying to assassinate Zyler. The suspect is a member of a huge syndicate organization.

Her mother? Hindi niya pa ito nakikilala o nakikita ng dalaga. She only knew her by name which is Harreth. Hindi sinasagot ng kanyang ama ang kanyang mga katanungan lalo na kung ito ay patungkol sa kanyang ina.

Kaya gayun na lamang ang kanyang pangungulila ng iwan siya ng kanyang ama at ng lalaking minahal niya. Ngunit sabi nga nila kapag may umalis may dumadating. Iyon ay ang kanyang anak at si Zyler.

"Yes, I am. But you can't hold it forever" pagtutol nito.

"Bakit naman?" Tanong ng binata.

"Wala kasing forever!" Bitter na sagot nito at ngumuso.

He chuckled. "Hay naku, matulog ka na nga!" Suway nito na ikinabungisngis ng dalaga. Sabay silang tumayo at papasok na ng loob ng bahay.

Gumagaan ang pakiramdam ng binata sa tuwing makikitang masaya ang dalaga. Alam din niya na kahit papaano ay nabawasan ang sakit na ginawa ni Ethan.

"Sleep now Miss gorg."  He said while his olive green eyes are focused on her face.

"Good night!" She chirped and he shut the door.

Habang naglalakad ang binata tungo sa kanyang silid ay nakabuo siya ng desisyon. Kaya kailangan niyang maging maaga bukas.

Kinuha nito ang kanyang cellphone at may dinial na numero.

"Ethan, we need to talk tomorrow"