A little bit of love in a lonely story

Hoofdstuk 51: Amber haar verleden.

Hoofdstuk 51: Amber haar verleden.

Music: Alec benjamin - The way to nowhere

Haai Teo, (Moet ik hier nu de datum schrijven?)

Ik ben Amber. Je weet wel dat meisje die, wat ik hier uit het boek kan halen, Roderick stalkt. En ik dacht dat ik de gene was die Roderick stalkten. Ik weet niet precies wat ik moet zeggen.

Roderick zei dat ik hier in mocht schrijven, en dat doe ik dan ook. Ik weet niet of we in een ruzie zitten of zo. Ik hoop van niet. Maar misschien vraag je je nu af waar Roderick is.

Krijg geen hartaanval, hij is niet dood. Ik heb namelijk uit nieuwsgierigheid zijn dagboek meegenomen. Op zijn verjaardag kwam hij namelijk ook echt naar mij toe.

En toen bracht ik hem naar huis, en terwijl ik naar de deur liep om naar huis te gaan, want hij sliep, viel ik over dit boekje, ik begon uit vreselijke nieuwsgierigheid te lezen. 

Het spijt me, dat kon echt niet. Toch deed ik het. Oh ja grappig feitje ik heb met je andere broer een relatie. Gezellig!

Ik weet niet echt waar ik over moet vertellen. Zou ik maar mijn hele levensverhaal vertellen? Ach joh waarom niet?

Nou ik werd geboren op 23 April, wat vandaag de dag is oh ja en ook de dag van het bal. Maar dat komt straks wel.

Ik werd geboren in 1998 op 23 april dus. Mijn jeugdjaren waren wel oké tot mijn dertiende ongeveer. Ik was jong ik weet het. Alsjeblieft oordeel niet Teo.

Je weet toch wel Teo, die loverboys? Die jongens die eerst zo lief tegen je doen en je daarna hard misbruiken. Op harde en pijnlijke manieren. Nou ontmoet Drew. Hij heeft me nooit gezoend, hij heeft me alleen betast overal. En dát was nog geen eens het ergst. Hij heeft mijn broertje doodgeschoten.

Ja, net als Roderick jou kwijt heeft geraakt, ben ik mijn broertje kwijtgeraakt. Maar ja hoe begon dit allemaal?

Ik liep naar de winkels toe, liet wat vallen en hij hielp me. Simpel en schattig. Met 'toeval' kwam ik hem vaker tegen, ik was al opslag verliefd dus veel maakte mij het niet uit dat ik hem zo vaak plotseling zag. We kregen ook wat.

Hij waas eigenlijk alles wat een droomjongen in een mooi sprookje was. Dit was ook mijn eerste liefde, en ja misschien heb ik ooit wel verteld over dat ik nooit verliefd ben geweest. Nou ik loog. Ik ben zo verdomd verliefd geweest op Drew.

Hij was alles wat mijn gelukkig kon maken. Knap, bruin haar kaarsrechte tanden waar een geweldige glimlach mee kan worden gemaakt, mooie chocoladebruine ogen, en een gespierd lichaam waar hij heel ijdel over is. Alles was te mooi.

Er moest wat achter zitten. Ik was nog jong en hij was al wat ouder dan mij, rond de zestien. Drie jaar verschil. Kon makkelijk dacht ik. Het begon mooi. Het werd steeds lelijker.

Hij begon me te tasten waar ik liever niet wou worden betaalt ik was immers maar 13. Het boeide hem niet. Zoenen hebben we nooit gedaan. Raar vind je niet? Was hij bang voor lippen?

Ik heb hem lang proberen te stoppen, maar niks. Hij wou niet stoppen. Hij wilde mij. Dat maakte hij ook duidelijk toen hij mij begon te slaan. Als ik niet luisterde? Vuist tegen mijn kaak.

Wou ik niet meewerken? Een blauw oog.

Had ik er geen zin in? Blauwen plekken op mijn buik.

Was ik moe? Drie harde ketsen op mijn wang.

Wou ik hem zoenen? Vier keer zijn harden vuisten tegen mijn borsten aan.