A little bit of love in a lonely story

Hoofdstuk 41: Het begin van de waarheid.

Hoofdstuk 41: Het begin van de waarheid.

Music: SYML - Where's my love

Hallo Teo, (22 maart. 2016)

Gefeliciteerd je bent officieel vijfentwintig jaar.  

Jammer dat je nooit je vijfentwintigste heb gehaald, ook al voelde het vandaag dat je er wel was. Je twee leukste dag was natuurlijk je verjaardag. En ook al was je volwassen, je was op je verjaardag net een kleuter van vijf. Nee serieus.

Wij twee hadden afgesproken om op jou vijfentwintigste verjaardag samen naar Las Vegas te gaan en onze vol te zuipen. Jammer genoeg is dat er niet van gekomen. Vandaag kwam de hele familie bij elkaar. Iedereen was zo vrolijk aan het dansen op de muziek, alsof iedereen was vergeten dat jij jarig was. Iedereen feliciteerde elkaar wel, maar voor wat?

Voor dat jij nooit vijfentwintig heb kunnen worden?

Ik heb je lang niet geschreven en ik denk dat ik na deze dag ook weer voor een tijdje stop. Mijn leven is nou eenmaal saai. Het spijt me makker. Als het ooit spectaculair wordt zou ik je elke dag schrijven deal?

Maar even terug op jou, je bent vandaag jarig. Wauw, nu ik het zo schrijf vind ik mij echt vreemd. Want we weten allemaal dat je voor altijd vierentwintig blijft. Vroeger zei je altijd tegen ons: "Als ik ooit vijfentwintig ben, wordt ik president!"

Elk jaar veranderde je je beroep die je op je vijfentwintigste wilde doen. Maar je hebt het nooit kunnen doen. God, wat mis ik die tijd zeg. Dat je naar beneden kwam en hoopte dat onder de kerstboom, die wij voor jou het hele jaar hebben laten staan, cadeautjes lagen. Ja jou verjaardag was met als kerstmis alleen dan kregen wij geen cadeautjes dan kreeg jij alles. De kerstboom staat nu nog steeds in mijn nieuwe huis.

Ergens op een mooi plekje, waardoor je toch nog een beetje bij mij bent. Soms dan kijk ik naar die kerstboom en denk ik bij mijzelf. 'Waarom moest Teo nou dood gaan?' Was je te goed voor deze klote wereld? Ik denk het.

Julian heb ik ook niet meer gesproken. Ik zie hem nergens meer. Waar zou hij zijn? Zelfs niet op jou verjaardag liet hij zichzelf zien. Heeft hij het er dan zo moeilijk mee? Of boeit het hem dan echt niks? Ik weet het niet.

Ik kan je veder niks boeide vertellen over mijn leven Teo, als je dit ooit nog eens leest Teo. Je cadeau ligt onder de kerstboom.

Nog gefeliciteerd makker.

Roderick, je broer.

--

Hee Teo, (25 december 2016.)

Het is precies een jaar geleden dat je bent overleden. Ik weet dat dit boekje bedoelt was om elke dag of in ieder geval elke week iets in te schrijven maar mijn leven is gewoon saai.

Ik sta op, eet, ga naar school, ga naar huis, eet en ga weer slapen. Vind je dat boeiend? Nee. Ik ook niet.

Maar je bent officieel één jaar dood.

Vandaag op kerstdag kwamen we allemaal bij elkaar, zelfs Julian je broer die ik al meer dan vijf maanden niet had gezien was er. Iedereen lachte, zelfs oma lachte. Ik niet. Ik kon het niet.