Hoofdstuk 12: En al deze drama alleen maar door een bak popcorn..Music: Way down we Go - kaleo
"Boe!" Schreeuw ik naar Roderick, waardoor hij bijna van het bed afvalt. De film is met afgelopen. Ik lach hard.
Roderick gromt en geeft mij een duw. "Wat gaan we nu doen mietje?"
"Ik ben geen mietje!" Zegt hij hoofdschuddend.
"Ik heb honger..." Ik doe de dekens van mij af en loop naar de keuken ik trek gelijk al mijn kastjes open, opzoek naar iets eetbaars. Als ik eindelijk popcorn vindt pak ik een bak en doe de popcorn erin, ik loop weer naar de slaapkamer en spring met de bak popcorn op het bed, Ik ga in kleermakers zitten en neem een grote hap van de popcorn.
Roderick probeert na een tijdje de bak nog vol popcorn van mij af te pakken wat hem mislukt. Mijn eten niet die van hem!
"Ik wil ook!" Murmelt hij en probeert weer de bak popcorn uit mijn hand te grijpen. Ik trek de bak van hem weg.
"Wat zeg je dan eerste Roderick?"
"Alsjeblieft?" Hij grijnst even en strekt zijn hand dan uit wachtend op de bak popcorn.
"Nee." Grijns ik en ren de slaapkamer uit.
"Je bent zo dood als ik je vind!" Zegt hij moordlustig. Ik ren met de bak popcorn in mijn hand naar de woonkamer en verstop me in de keuken.
"Sweetheart." Zegt hij sluw, ik duw me dicht tegen het kastje aan waarachter ik mij verstop. "Ik vind je toch wel!"
Ik hoor hem in de woonkamer komen. "We kunnen dit heel makkelijk oplossen Amber, of jij geeft mij die bak popcorn en alles is goed of ik geef je de dodelijkste kietel dood die er bestaat!"
Mijn ogen worden groot, kietelen is echt de meest onleuke manier om van mij wat te krijgen, ik meen het als iemand mij kietelt lach ik niet! Nee, ik huil van de pijn! Het een marteling! Maar ik gun Roderick mijn popcorn ook niet!
Ik sta direct op, Roderick staat met zijn rug naar mij toe, ik kijk naast me om een weg te vinden om te vluchten, ik heb twee opties, naar de slaapkamer zonder slot maar wel heel dichtbij wat dus betekent dat hij me moeilijk kan pakken of naar de badkamer met een slot alleen een stukje veder en waardoor het misschien makkelijker is om mij te pakken!
Ik kies voor optie twee. Ik ren zo snel als ik kan naar de badkamer en hoor achter mij Roderick grommen, als ik net de deur van de badkamer open wil doen wordt ik vast gepakt om mijn middel. Een kreet verlaat mijn mond.
"Amber toch!" Grijnst hij en pakt mijn dijen vast. Ik slik en probeer tegen te stribbelen.
"Laat me los jij gek!" Zeg met een kleine glimlach om mijn gezicht. Roderick bijt op zijn lip.
"Amber." Zegt hij schor.
"Roderick." Zeg ik glimlachend. Hij slikt even en laat geen emoties zien. "Roderick wat is er?"
Hij laat me los en kijkt naar de grond. "Het is niet handig als we vrienden blijven Amber."
Mijn hart stopt even met kloppen. "W-wat?"
"Het was geen goed idee om vrienden met je te worden." Zegt hij en loopt weg. Ik loop hem boos achterna.
Wat doe ik in hemelsnaam verkeerd. Hij doet mijn voordeur open en loopt naar buiten. "Roderick!" Schreeuw ik naar hem.
Hij negeert mij en loopt naar zijn auto. Hij kijkt even achterom wat mij een voorsprong geeft om op hem. "Roderick!"
Hij stopt met dingen die hij doet en loopt naar mij toe. Ik stop even met lopen. Hij legt zijn handen op mijn wangen.
Hij kijkt me hopeloos aan nog geen minuut laten voel ik zijn lippen. Vuurwerk ontploft in mijn buik. Wat moet ik nu doen? JONGENS HELP! HIJ ZOENT MIJ!
Ik blijf verstijfd staan niet wetend wat ik nu eigenlijk moet doen. Hij trekt zich terug en slikt even.
Dit was geen goed idee." Zegt hij schor. "Laten we dit vergeten. Alles. Dit allemaal was geen goed idee. Onze vriendschap en en.." Hij loopt stampvoetend weg en laat mij verbaasd achter.
Is onze vriendschap nu voorbij?
---
You can't blame gravity for falling in love. -Albert Einstein.
JE LEEST
A little bit of love in a lonely story
RomanceIedereen ontmoet wel een jongen of een meisje, toch? Nou dat zeggen ze dus, alsof iedereen een soulmate heeft zoals ze zo mooi zeggen in al die boeken en films, elke potje past wel op een deksel toch? Nou niet dus. In deze achttien jaar dat ik al l...