A little bit of love in a lonely story

Hoofdstuk 17: laat de Harry Potter marathon maar beginnen!

Hoofdstuk 17: laat de Harry Potter marathon maar beginnen!

Music: 1957 - Milo greene

De dag is bijna voorbij en ik en Roderick zitten nu in ons laatste les, deze dag was een van mijn meest grappige dag ooit, ik heb naar een paar jongens mijn middelvinger opgestoken omdat ze naar mijn lieve prinses Tiffany keken en zo heeft Roderick/Tiffany ook nog een paar meisjes aangesproken over dat ze niet naar háár prins moeten kijken, ze heeft zelfs met mascara gegooid omdat Liselotte naar ons keek!

De bel gaat en ik en Roderick/Tiffany lopen samen het klaslokaal uit. We lopen rechtstreeks door naar buiten, naar mijn auto. Ik doe de deur voor hem open en daarna ga ik achter het stuur zitten.

"Dit was zo geweldig!" Zeg ik lachend en Roderick lacht mee.

"Dit was een van mijn beste dagen ooit!" Zegt Roderick. "Ik ben blij dat we weer vrienden zijn Amber."

"Je weet dat je straf nog niet is afgelopen hé?" Zeg ik met de grotste grijns van de wereld op mijn gezicht.

"Wat?" Zegt hij stomverbaasd.

"Dat je straf nog niet is afgelopen, dit gebeuren" zeg ik en wijs naar mij en naar Roderick. "Is voor het zeggen dat wij sex hebben gehad. We hebben nog een paar fouten die je moet goed zetten met mij." Zeg ik bitterzoet en geef hem een schouderklopje.

"En wat is de volgende opdracht dan?" Zegt Roderick.

Ik heb geen hersens. Ik kan gewoon niks verzinnen! Helemaal niks! "Daar kom je ooit nog wel achter." Ooit als in wanneer ik mijn hersens terug heb gevonden.

Roderick grinnikt, ik start de auto en samen rijden we naar Rodericks huis. Als we weer in zijn straatje zijn stop ik de auto voor zijn huis en wacht tot hij de deur opendoet en wegloopt, wat hij niet doet.

"Uhm Amber?" Zegt Roderick. "Heb je zin om naar binnen te gaan in mijn appartement?"

Ik draai mijn hoofd naar Rodericks kant. Zou ik mee gaan? We zijn eigenlijk weer vrienden toch? Alleen hij moet nog een beetje van zijn fouten leren. Het kan toch geen kwaad? Toch?

"Oké! Het is toch weekend en ik heb toch niks te doen." Zeg ik en haal mijn schouder op. Is dit een slecht idee? Dit mag niet ik weet het! Hij heeft een roddel verspreid over mij?! Oké ik leef een keer en iedereen maakt grote fouten en zo Roderik ooit.. toch?

We lopen zijn appartement binnen die ik al eerder heb gezien. Roderick loopt gelijk naar de keuken.

"Wil je wat drinken Amber?" Vraagt Roderick terwijl hij in de koelkast kijkt.

"Doe maar wat fris." Zeg ik en kijk naar de haard onder de grootte tv. Stond die daar ook al de vorige keer?

Roderick komt naast me zitten met twee glazen cola. "Alsjeblieft." Zegt hij en geeft mij het een glas.

"Bedankt." Zeg ik. "Als we niet snel wat gaan doen ga ik straks opdezelfde heerlijke bank in slaap vallen."

"Wat wil je dan gaan doen dan?" Vraagt Roderick aan mij.

"Laten we een spel doen!" Zeg ik. "Maar wat voor?"

Ik en Roderick denken hard na tot ik het beste idee ooit heb. "Heb je een schaakbord?"

Roderick knikt en loopt dan weg, een minuut later komt hij terug de kamer binnen met een schaakbord.

"Je tweede opdracht om je fouten recht te zetten is winnen van mij met schaken en ik zeg je ik ben de koningin in schaken!"