Hoofdstuk 53: Gefeliciteerd popje van me.Music: Amy Winehouse - You know I'm no good
"Gefeliciteerd popje van me."
"Drew." Komt er alleen maar uit mijn mond waarop zijn glimlach verbreed. Ik laat mijn ogen over hem heen gaan, en zie dat hij haast niks veranderd is. Een pijnlijke onverdoofd steek laat mezelf weer herinneringen terug halen van hem.
"Ach Amber, ik heb je toch zo gemist." Zegt Drew terwijl hij dichter naar mij toe loopt, ik wenk mijn gezicht af en voel me met maten woedend worden. "Waar is Julian." Zeg ik pist.
"Pardon?" Komt er bekakt uit zijn mond.
Mijn woede kookt op, O gaan nu niet de heilige uithangen lul. Ik draai me naar hem om, kijk hem woedend aan. "Ik zei." Zeg ik grommend. "Waar.is.Julian!"
Hij trekt zich er immers niks van aan. "Je bedoelt je 'vriendje'." Zegt hij grijnzend. "Oh Julian kom je even je 'vriendin' zien!"
Julian komt de betonnen kamer binnen, kijkt eerst naar Drew en dan naar mij met een stalen blik. "Julian?" Komt er zachtjes uit zijn mond. "Hoe maar wat?"
"Oh moet ik je uitleggen popje?" Zegt Drew die voor me knielt maar net niet aanraakt. "Julian heeft jou vriendje gespeeld, voor mij. Alle cadeautjes die hij je gaf." Drew kijkt naar mijn jurk. "Van mij, goede keuze ook van mij. Deze jurk staat je verdomd goed." Hij blijft even stil en kijkt mij aan.
Ik wenk mijn gezicht af, voel me vies door zijn ogen. Ik kijk Julian aan. "Maar ik dacht dat wij." Hij laat geen emotie van zich af gaan. Drew pakt mijn gezicht vast.
"Julian werkt voor me, dacht je serieus dat iedereen je leuk vind?" Zegt hij lachend. Ik voel me bedrogen en schud zijn hand boos weg. "Roderick dus ook?"
"Oh nee Roderick niet, hij was gewoon hopeloos verliefd op je." Zegt Drew simpel. "Maar je hoeft niet meer aan hun te denken het is alleen jij en ik, samen."
Ik lach hem hard aan waardoor zijn grijns veranderd in een dunne streep. "Jij denkt serieus na alles wat je mij hebt gedaan ik jou wil? JE HEBT MIJN BROERTJE VERMOORD!"
En daar kwamen de tranen weer. "Je hebt mijn fucking broertje vermoord, en jij denkt serieus dat ik met jou wil." Vol afschuw kijk ik hem aan. "Je hebt me tot kant geslagen en je had nog geen eens spijt ervan. Je wou me verkrachten."
"Julian ga de kamer uit." Zegt Drew pist.
"Oh wat? Ga je me nu slaan. Julian blijf alsjeblieft. Kom laat maar zien Drew wat jou zo opgewonden maakt. Kom sla me dan!" Julian blijft staan terwijl Drew zijn controle probeer te houden. "Amber je weet dat ik daar spijt van heb."
"Oh heb je dat serieus? Wauw knap van je hoor Drew. Anders laat je Julian even al mijn littekens zien. Hier op mijn rug en buik. Kom Drew, ik weet dat je er nu zoveel spijt van heb misschien wil je ook wel graag zien waar je dan zoveel spijt van heb!" Schreeuw ik nu naar hem.
"Ik ben veranderd." Zegt Drew terwijl hij afstand van mij neemt. Ik lach gemeen, duivels. "Serieus? In wat? Mensen vermoorden? Verkrachten of ben je gestopt met kinderen van dertien slaan als ze geen zin had om iemand zijn lul in hun bek te hebben?!" Schreeuw ik, en daar zag ik het weer.
De controle die hij verloor. Hij kwam naar me toe en daar kwam de klap tegen me wang, zijn vuist tegen mijn kaak. Hij stopte even en keek mij aan. "Je was toch zo erg veranderd? Er is geen haar aan je veranderd. Lul." Sis ik.
En dan loopt hij de kamer uit, en laat mij alleen achter met Julian die naar mijn bloede kaak kijkt. "Kan je het zien lul? He grappig he om voor iemand te werken die niks anders doet dan mensen slaan, vermoorden en verkrachten."
Hij loopt naar me toe en ik voel de woede al weer koken. "Hoeveel geld kreeg je ervoor om een maand met me te hebben?" Vraag ik aan Julian die emotieloos mij aankijkt.
Na nog geen minuut later komt Drew weer de kamer binnen met een geheimzinnige grijns op zijn gezicht. Julian draait zich om en loopt weg, terwijl Drew de kamer weer binnen komt. "Je bent veranderd Amber." Zegt hij terwijl hij zijn controle weer heeft. Oh ik ben nog niet klaar.
"Oh echt denk je? Hm misschien omdat ik me fucking broertje ben verloren, ik op mijn dertiende al haast verkracht werd en ik zestig litteken heb op mijn rug, door jou Drew!"
"Pittiger, leuk." Zegt hij grijzend.
"Ik haat je Drew." Zeg ik sissend en kijk hem vol afschuw aan.
"Je komt er wel overheen, nog een fijne verjaardag popje van me." Zegt hij en geeft me een kus op mijn wang, die ik hard probeer te ontwijken. "Welterusten."
Drew loopt de kamer uit en alleen Julian en ik blijven achter. Maar mijn woede is gezakt en maakt plaats voor een onstilbare huilbui. "Het spijt me." Zegt Julian, en uit zijn stem te horen meent hij het ook echt. Maar ik schud meteen mijn hoofd.
"Natuurlijk, daarom werk je ook voor hem." Zeg ik huilend.
Daarna loopt hij weg en laat mij alleen achter. En zo begint een sprookjesavond in een nachtmerrie.
---
Pov Roderick:
"Hee Roderick!" Zegt mijn ex-buurvrouw terwijl ze uit de bloemist loopt. Ik draai me naar haar om, "Haai!"
"Roderick liefje, waarom ben je nou verhuist. Het ging eindelijk zo goed met je toen dat meisje, hoe heet ze ook alweer?"
"Amber." Zeg ik met een kleine glimlach als ik haar weer zie staan in haar poedel witte jurk. "Ja, haar. Ben je daarom verhuist? Waar woon je nu eigenlijk. Oh god of kon je het niet meer betalen. Oh god liefje je kan altijd bij mijn slapen!"
Ik schud lachend mijn hoofd. "Ik ben verhuist om meer reden, Bianca." Zeg ik en geef haar een lieve glimlach.
"Oh toch niet door mij?" Zegt ze gestresst.
Ik lach. "Natuurlijk niet."
"Oh oké, mooi. Je komt toch nog wel op bezoek!"
"Elke week." Zeg ik.
"Oké, ik hou je eraan Roderick!" Zegt ze. "Ik moet nu gaan voordat Richard gaat zeuren dat ik zo laat thuis ben."
"Doe hem de groeten van mij." Zeg ik en geef haar nog een kus op haar wang voordat ik veder Amsterdam uitloop op weg naar mij nieuwe appartement.
Als ik eindelijk aankom in mijn nieuw appartement, zet ik de tv aan en val na nog geen tien minuten inslaap.
Volgende morgen wordt ik wakker door het getril van mijn telefoon waar ik met mijn wang op heb gelegen.
09:00 Julian: Hee Roderick, Julian hier. Ik heb je hulp nodig en heb iets super doms gedaan. Ik kan niet alles uitleggen daar kom je wel uit: Drew Terug, heeft Amber, verkracht, broertje van Amber vermoord. Help, red haar. Adres ******
Ik haat mezelf waarom ik dit deed maar ik ben niet verliefd op Amber, ik deed het voor Drew. Maar wist niet dat dit hier achter zat. Julian.
En ik ben nog nooit zo snel mijn appartement uit gegaan, met mijn tv en alle lichten nog aan.
---
Holy shit, had iemand dit verwacht.
HIERNA NOG TWEE HOOFDSTUKKEN OMG WATT?!
Wise men are not always silent, but they know when to be.
JE LEEST
A little bit of love in a lonely story
RomanceIedereen ontmoet wel een jongen of een meisje, toch? Nou dat zeggen ze dus, alsof iedereen een soulmate heeft zoals ze zo mooi zeggen in al die boeken en films, elke potje past wel op een deksel toch? Nou niet dus. In deze achttien jaar dat ik al l...