Broken

7

Manon

De resterende dagen van de schoolweek verlopen moeizaam. Ik vermijd Dean, terwijl hij telkens contact zoekt.

Het is duidelijk dat hij zich schuldig voelt om zijn daad. Ik ben eigenlijk niet eens boos op hem, terwijl ik dat wel zo moeten zijn. Hij heeft tenslotte voor mijn neus met een ander staan flirten.

Toch kan ik hem niet de schuld geven. De kans is groot dat Noa begonnen is, ze is immers een echte slet. Hij duwde haar misschien niet weg maar reageerde ook niet op haar. Het verbaast me ook dat hij niet boos op mij is om wat ik tijdens gym aangericht heb. Ik heb wel mijn excuses aangeboden aan Sem. Die arme jongen zijn hele wang is blauw.

"Manon, je komt nog te laat op school."

Mijn broer steekt zijn hoofd om de hoek en ik kreun geïrriteerd. Hij grinnikt en gaat terug weg. Ik zucht en kruip uit mijn bed. Ik trek kleren aan en kam mijn haar door. Vervolgens doe ik de rest van mijn routine. Ik ben de juiste boeken voor vandaag in mijn tas aan het steken als mijn telefoon oplicht.

07u56- Dean; Ik wil met je praten, half vier in de Starbucks.

Het is niet eens een vraag, het is een bevel. Ik stop zuchtend mijn mobiel weg. Na vijf dagen gaan we terug met elkaar praten. Ik wil niet eens weten hoe akward het straks gaat zijn. De kans bestaat dat hij tegen me gaat roepen en dan ga ik waarschijnlijk voor een overvolle zaak beginnen huilen want ik kan er echt niet tegen als mensen tegen mij schreeuwen.

Ik kom rond tien over acht op school aan en zie Dean ietsjes verderop staan. Onze blikken kruisen en hij steekt twijfelend zijn hand naar me op. Ik glimlach zwakjes terug en loop het enorme schoolgebouw binnen.

De boeken die ik nog niet nodig heb en jas dump ik in mijn kluisje. Met de juiste boeken in mijn armen geklemd loop ik de trappen op. Net als ik neerplof op mijn stoel gaat de bel. De leraar loopt vrolijk het lokaal in met een grote kop koffie in zijn hand. Hij legt zijn papieren klaar en neemt een slok van zijn drinken.

Aangezien we in een klein lokaal zitten duurt het niet lang voordat er in het hele lokaal een vieze koffiegeur hangt. Naast me doet Cas alsof hij moet kokhalzen, waardoor ik lach.

Duits is het enige vak dat ik zonder Isa heb. In het begin van het jaar moest iedereen verplicht een extra vak kiezen. Cas en ik kozen voor Duits, terwijl Isa voor een extra uur wiskunde heeft gekozen. Ik snap haar echt niet. Is drie uur wiskunde per week niet al erg genoeg?

De man begint een heel verhaal te vertellen en ik luister er geïnteresseerd naar. Veel mensen vinden het raar dat Duits mijn favoriete vak is. Ik weet niet hoe het komt, talen hebben me altijd al aangesproken.

Na een uurtje Duits, heb ik Engels. Je raad het al, ook één van mijn lievelingsvakken. De lerares vertelt ons over Shakespeare en toont ons verschillende beeldfragmenten uit Romeo&Julia. Ik kijk er gefascineerd naar en naast me kijkt Isa met tranen in haar ogen naar de eindscène. Ik grinnik en geef haar een por in haar zij, waardoor ze opschrikt.

"Wat? Het maakt me emotioneel.", lacht ze door haar tranen heen.

Ik lach en mijn ogen glijden terug naar het scherm, waarop Romeo elk moment kan sterven.

In de laatste pauze wiebel ik zenuwachtig op mijn benen. Ik heb hierna nog één les en dan de afspraak met Dean.

"Hey, doe eens rustig.", zegt Isa.

"Sorry, ik ben gewoon nerveus voor straks."

"Dat merken we."

"Het komt wel goed kleintje.", zegt Cas lachend.