Broken

27

A/N Ik weet dat ik al een hele tijd niet gepost heb en zal gewoon eerlijk zijn. Ik heb totaal geen inspiratie meer voor dit verhaal maar vind dat ik voor jullie moet afwerken. Ik weet niet hoelang dit zal duren en hoop dat jullie hier ook begrip voor hebben. 

---

Manon

Er speelt kerstmuziek in mijn kamer en ik dans vrolijk in het rond. Straks ga ik kersavond vieren met mijn ouders, Mia en Luka. Blijkbaar vond mijn vader dat het tijd was om zijn – misschien – toekomstige schoondochter en schoonzoon te ontmoeten. Niet dat dat me nerveus maakt. Ik ben er zeker van dat ze dol zullen zijn op Luka. Hij is lief, grappig, beleefd, beschermend en bevat geen tikkeltje arrogantie. Eigenlijk is hij bijna een tegenpool van Dean. Hij was ook aardig en beschermend – wel gespeeld achteraf – maar had altijd een grote mond. Ik zucht en ban mijn ex uit mijn gedachten.

Na nog een tijdje gedanst te hebben beginnen mijn benen pijn te doen en laat ik me op mijn bed vallen. De matras slokt me meteen op en ik blijf even liggen. Het is nog maar elf uur en raad eens, ik ben niet moe. Dat is dus iets heel vreemds. Ik klaag altijd dat ik te weinig slaap heb maar tijdens de feestdagen ben ik klaarwakker en ben ik het liefst de hele tijd bezig. Ik kook, doe nog enkele kerstinkopen, ik kuis zelfs mijn kamer. Alleen in deze periode ben ik echt eens actief. Ik rol me op mijn rug en staar even naar het plafond. Wat kan ik doen in de tussentijd voor Luka komt? Ik peins even en besluit dat ik nog wat Netflix ga kijken. Ik rol me op mijn buik en klik een nieuwe aflevering van Teen Wolf aan. Een serie waar Dylan O'Brien in meespeelt kan nooit slecht zijn, toch?

---

"Manon, Luka is hier!", schreeuwt Aiden rond een uur of zes naar boven en ik bekijk mezelf nog één laatste keer in de spiegel.

Ik draag een zwart los topje met daarop een donkergrijze pantalon. Tot slot draag ik een nieuw paar witte sneakers en een zwarte choker. Mijn haar zit losjes opgestoken en mijn lippen zijn donker gestift. Ik spuit nog wat parfum op en loop vervolgens naar beneden, als ik zeker ben dat Tygo nog op mijn kamer is. Aangezien hij de laatste tijd redelijk druk doet, heb ik besloten om hem vanavond niet bij het volk te laten. In de hal ruikt het heerlijk en ik besef dat mijn vader aan het koken is. Hij doet het niet vaak maar als hij het doet is het altijd hemels. Ik duw de deur van de woonkamer open en zie vanuit mijn ooghoeken dat hij inderdaad achter het vuur staat, druk in de weer.

"Hey.", zegt een stem opeens vlakbij mijn oor en Luka drukt een kus op mijn wang.

"Hey.", glimlach ik en hij kijkt me bewonderend aan.

"Je ziet er prachtig uit."

"Dank je.", fluister ik blozend en hij grinnikt.

"Is Mia er nog niet?", vraag ik verbaasd aan mijn broer en hij kijkt een beetje geërgerd op.

"Ze staat in de file."

"Arme jongen.", pest ik hem en hij rolt met zijn ogen.

"Hallo, jij bent Luka, toch?", vraagt mijn moeder, die opeens opduikt, aan mijn vriendje.

"Dat klopt. Aangenaam kennis te maken, mevrouw.", zegt Luka beleefd en hij schudt mijn moeder de hand.

"Ik mag hem.", fluistert mijn moeder in mijn oor en er ontstaat een brede glimlach op mijn gezicht.

"Het eten is over een half uurtje klaar. Willen jullie ondertussen wat drinken?", roept mijn vader vanuit de keuken en hij veegt zijn handen af aan zijn schort.

"Lekker!", roept Aiden terug en vervolgens vliegen zijn vingers terug over zijn telefoon.

"Mia is er over vijf minuutjes.", voegt hij eraan toe en mijn moeder knikt. Ze geeft mij een glas met cava en de jongens een biertje.