Broken

25

Manon

Nadat ik mijn hakken heb aangetrokken en mijn tasje heb gepakt, haal ik diep adem. Mia en Isa geven me een bemoedigend knikje en ik leg mijn blazer over mijn schouders. Komaan, je kunt dit. Met trillende vingers open ik mijn kamerdeur en aan de stemmen te horen, is mijn broer Luka aan het uithoren. Ze staken abrupt het gesprek als ze me horen naderen en Luka zijn ogen vergroten zich als hij me ziet. Ik glimlach verlegen en wandel zo elegant mogelijk de trap af.

"Hey.", zeg ik zacht.

"Hey, je ziet er prachtig uit."

"Dank je.", zeg ik blozend en Aiden kucht.

"Je brengt haar netjes thuis vannacht?"

"Natuurlijk.", verzekert Luka hem en hij trekt me aan mijn hand mee naar buiten.

We stappen naar de zwarte auto, waarvan ik weet dat het die van Luka zijn vader is. Als een echte gentleman houdt hij de deur voor me open en ik laat me op de lederen voering zakken. Hij gaat aan de bestuurderskant zitten en rijdt ons naar school.

Tussendoor hangt er een redelijk ongemakkelijke stilte die ik verbreek door de radio zacht aan te zetten. Luka focust zijn blik op de weg en ik maak van die gelegenheid gebruik om hem eens goed te bekijken.

Zijn haar is met gel in model gebracht en ik denk zelfs dat hij nog naar de kapper geweest is. Hij heeft een zwart pak aan met daaronder een witte blouse. Vreemd genoeg draagt hij een rode das, die matcht bij mijn jurk.

"Hoe wist je dat ik een rode jurk ging dragen?"

"Niet. Het was een gok.", geeft hij toe terwijl hij de wagen parkeert.

Ik glimlach als hij nogmaals de deur voor me opent en begin te blozen als hij me zijn hand toesteekt. Sinds wanneer heeft hij dit effect op me? Ik pak zijn hand aan en hij helpt me uit de auto. Met een simpele klik wordt het voertuig vergrendelt en hij pakt aarzelend mijn hand vast. Ik laat het toe en hand in hand naderen we de ingang.

"Mag ik jullie kaartjes zien?", vraagt de jongen achter de balie, die een vijfdejaars is.

Luka toont hem de digitale prints en de jongen geeft ons allebei een stempel, als toegangsbewijs. Het is al redelijk druk in de zaal en de beats drummen door de zaal. Er zijn al enkele groepjes op de dansvloer te zien maar de meesten drinken eerst iets. Achter de bar zie ik mijn leraren wiskunde en Frans staan en ik grijns als ik merk dat de docent van Frans zonder ID te vragen, iemand drank meegeeft. Op deze manier wordt het niet moeilijk om de jongens dronken te krijgen.

"Wil je iets drinken?", vraagt Luka vlakbij mijn oor en ik knik.

"Kun je aan iets sterks geraken?"

"Natuurlijk.", grijnst hij en hij wandelt zelfzeker naar de bar.

Ondertussen wordt de zaal steeds voller en ik zie Mia binnenkomen, met mijn broer. Ze geeft me een knikje en ik knik terug. Achter hen lopen Isa en Jace en ik grijns als ik zie hoe hard haar ogen aan het twinkelen zijn. Jace kan zijn ogen niet van haar afhouden en zijn hand ligt op haar onderrug.

"Is dit sterk genoeg?", vraagt Luka die opeens terug naast me staat en hij houdt een twee shotjes omhoog.

"Sterk genoeg.", mompel ik en ik kieper het in mijn keel.

"Je gaat je toch niet dronken drinken hé? Je leek me nooit zo'n type.", zegt hij aarzelend en ik schud meteen met mijn hoofd.

"Nee, natuurlijk niet! Ik wil gewoon wat in de mood komen, dat is alles.", verzeker ik hem en hij knikt, terwijl hij zijn eigen shotje opdrinkt.

De beats worden opgedreven en al snel staan de meesten te dansen op de muziek. Ik slik en kijk even naar Luka, die met een vriend aan het praten is. Is het vreemd als ik hem ten dans vraag? Een aarzelend gevoel knaagt aan me en net als ik mijn mond wil opendoen, wordt het onrustig stil.