Hij en ik.
We leken voor elkaar gemaakt te zijn. Althans, dat dacht ik toch.
Alles bleek één grote leugen te zijn.
Een spel.
Een weddenschap.
Ik ben Manon. Welkom in mijn leven.
-Alle rechten voorbehouden. Niks mag zonder mijn toestemming gekopieerd...
Een extra deeltje omdat ik zolang niet gepost heb, enjoy! -----
Manon
De weken vliegen voorbij en vandaag is het vijfentwintig oktober, mijn verjaardag. Nu denk je dat ik hyperactief ben? Fout gedacht. Ik lig in bed, op mijn zij gerold terwijl ik de felle zonnestralen probeer te negeren. Beneden is er een hoop kabaal, waarschijnlijk is mijn moeder aan de taart bezig aangezien er straks bezoek komt.
Een korte blik op mijn wekker vertelt me dat het half elf is en ik neem de dappere beslissing om mijn bed te verlaten en de kou te trotseren. Mijn voeten raken de grond en er trekt meteen een rilling door mijn lichaam. Ik trek een paar dikke sokken aan en slechts gekleed in een te grote sweater ga ik naar beneden.
"Manon! Gefeliciteerd!", zegt mijn moeder vrolijk en ze geeft me een kus op mijn wang. Erna volgt mijn vader, die zegt dat zijn kleine meisje groot wordt en dan Aiden, die me vertelt dat ik nog steeds even lelijk ben. Iets wat hem een speelse klap oplevert.
"Aiden, maak eens een ontbijtje voor je zus!", zegt mijn moeder.
Mijn broer kijkt haar verontwaardigt aan en ik grijns. In ons gezin is het een traditie dat ik altijd een ontbijt maak voor Aiden als hij jarig is en omgekeerd. Dat geldt ook voor onze ouders, zij moeten dus ook ontbijt voor elkaar maken. Hij slentert naar de keuken en zet een pan op het vuur. Hij breekt de eieren en bakt het spek. Ondertussen maakt hij verse fruitsap en breekt hij een groot stuk chocolade af. Hij legt het eten op een bord en schenkt een glas met fruitsap in. Vervolgens zet hij alles voor mijn neus.
"Dank je Aid.", glimlach ik.
Na mijn overheerlijke ontbijtje beantwoord ik alle verjaardagswensen. Ik ga naar boven en neem een uitgebreide douche terwijl mijn muziek hard aanstaat. Ik wikkel mezelf in een zachte badhanddoek en slof naar mijn kamer. Ik kleed me aan en kam mijn haar door.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik doe mijn make-up en mijn haar. Ik spuit wat van mijn favoriete parfum op en op dat moment stormt Aiden mijn kamer binnen.
"Tijd voor je cadeautje!", roept hij blij.
Ik lach en hij duwt een pakje in mijn handen. Ik scheur het papier eraf en er komt een prachtig enkelbandje tevoorschijn. Het is een dun gouden bandje en het glimt aanlokkelijk.
"Aid, het is prachtig. Dankjewel!", stamel ik.
Hij pakt het bandje van me over en doet het rond mijn enkel. Ik knuffel hem en zijn handen wrijven over mijn rug heen.
"Mam en pap wachten beneden op je."
Ik knik en ren naar beneden. Mijn ouders zitten op de bank en staan recht als ze mij zien.
"Gefeliciteerd popje.", zegt papa en hij overhandigt me mijn cadeautje.
"Dank je pap."
Het is een klein zwart doosje van de juwelier. Ik doe het doosje open en er ligt een rosé gouden ring op het rode kussentje.
