Broken

19

Manon

Als ik maandagochtend op school kom voel ik meteen dat iemand me aanstaart. Ik zucht als ik zie dat het Luka en draai me terug om naar Isa, die een heel verhaal aan het vertellen is.

"- en toen werd oma boos en heeft ze hem een keiharde klap op zijn achterhoofd gegeven!"

Ik lach en kijk om me heen. Zoals altijd staan er overal groepjes maar velen zitten in de overdekte speelplaats, omdat het al kouder begint te worden. Zelf sta ik liever buiten omdat ik zo al twee uur na elkaar in een muf lokaal moet zitten. De frisse lucht maakt je hoofd leeg en geeft je het gevoel dat je echt leeft, hoe stom dat ook mag klinken. Isa staat veel liever binnen maar ik krijg haar elke keer opnieuw overtuigd om met mij buiten te gaan staan. Je zult me alleen binnen zien staan tijdens de pauzes als het regent of echt heel heel koud is.

"Luister je wel naar me?", vraagt mijn vriendin me een beetje geërgerd. Ik schrik op en kijk haar verontschuldigd aan. Ze rolt met haar ogen en neemt een meergranenreep uit haar tas.

"Mag ik ook een stukje?", vraag ik poeslief. Ze grinnikt maar breekt dan toch een stuk af. Terwijl ik op mijn eten kauw zie ik Jace naderen en ik volg strak al zijn bewegingen.

"Heb ik niet gezegd dat je me even met rust moet laten?", snauwt Isa zodra hij bij ons staat. De jongen met het blonde haar schrikt duidelijk en deinst een beetje naar achteren. Het valt me op dat hij zorgvuldig mijn blik ontwijkt en hij wiebelt nerveus op zijn benen.

"Ik weet het ma-"

"Je weet het en toch ben je hier. Dan is het ergens toch fout gegaan hé?"

"Ies, laat hem uitpraten.", zeg ik bestraffend tegen mijn beste vriendin. Heb ik nu net de jongen die  gedeeltelijk mijn leven verpest heeft verdedigd? Zowel Isa als Jace kijken me verbaasd aan maar Jace praat snel verder.

"Er is donderdagavond een dansvoorstelling in het theater en ik vroeg me af of je zin hebt om met me mee te gaan. Als vrienden natuurlijk.", mompelt hij. Isa kijkt hem even wezenloos aan en dan dringen zijn woorden tot haar door.

"Geef me één goede reden waarom ik met jou op date zou gaan. Of nee, zoals jij het zegt, als vrienden naar een voorstelling gaan.", zegt Isa sarcastisch. Jace krimpt ineen en kijkt haar gekwetst aan. Het is duidelijk dat hij echt om haar geeft.

"Ies, je weet dat ik spijt heb van mijn daden. Laat het me tenminste proberen om het goed te maken.", smeekt Jace haar.

"Dus jij denkt dat één avondje uit het feit dat je mijn beste vriendin gebroken hebt goed maakt?", bijt mijn vriendin hem toe. Haar gezicht staat strak van woede en ze kijkt hem minachtend aan, alsof ze nooit van hem gehouden heeft. Alsof ze nu niet nog steeds van hem houdt.

"Geef ons een momentje, ja?", zeg ik tegen Jace vooraleer ik Isa met me meetrek.

"Isabella, stop met die jongen zo af te kraken! Je ziet duidelijk dat hij spijt heeft van zijn acties en dat hij moeite doet om het goed te maken."

"We weten allebei dat een avondje uit niks goed maakt."

"Misschien niet, maar het is een begin. Het feit dat hij zoveel moeite voor je doet betekent dat hij echt om je geeft. Geef hem gewoon nog een kans, alsjeblieft."

"Waarom wil je zo graag dat ik Jace nog een kans geef?"

"Omdat ik weet hoeveel je van hem houdt en de manier waarop je nu tegen hem doet, lijkt op het gedrag van Dean tegenover mij. Ik weet hoeveel pijn het doet.", zeg ik kalm. Isa haar blik verzacht en ze zucht.

"Misschien heb je wel gelijk. Iedereen verdient een tweede kans."

"Inderdaad.", beaam ik glimlachend en we lopen terug naar Jace, die zich nog niet bewogen heeft.