10

670 11 4
                                    

*twee weken later.*

Manon

Zuchtend maak ik de laatste sommen van mijn wiskunde taak. Voor de zoveelste keer in een half uur tijd verlies ik mijn concentratie en ik sla mijn boeken dicht. Ik ga piekerend op mijn bed zitten en meteen gaan mijn gedachten naar Dean.

Ik weet niet wat ik misdaan heb maar sinds mijn verjaardag doet hij echt heel afstandelijk. Hij heeft nooit meer tijd voor mij, negeert mijn appjes en op school geeft hij me bijna nooit meer een kus, terwijl hij dat normaal altijd doet.

Er rolt een gefrustreerde zucht over mijn lippen en ik laat me achterover vallen op mijn bed. Mijn deur vliegt open en Aiden staat in de deuropening. Hij loopt naar me toe en geeft me een por waardoor ik met een plof op de grond terecht kom.

"Waar was dat voor nodig?", snauw ik geïrriteerd terwijl ik overeind krabbel.

"Waarom ben jij de laatste tijd zo kattig?", vraagt hij zuchtend terwijl hij op de rand van mijn bed gaat zitten.

"Dat heeft iedereen weleens!"

Hij rolt met zijn ogen.

"Ja, maar niet zo erg als jij."

Ik haal mijn schouders op en duw hem mijn kamer uit. Ik strompel terug naar mijn bed en sluit mijn ogen. Net als ik bijna in dromenland ben roept mijn moeder me.

"Manon! Gaan we samen cupcakes maken?"

Ik kreun en sleep mezelf naar beneden. Waarom laat niemand me slapen?

"Dat vroeg je me al zolang.", zegt ze opgewekt en ik knik.

Ik vraag inderdaad al weken of ze eens samen met me wilt koken.

"Maak jij het beslag, dan zet ik de oven aan.", stelt mam voor.

Ik lees de instructies en begin aan het beslag. Tussendoor komt Tygo vrolijk de keuken binnenrennen en al snel besluit hij om met Aiden te gaan spelen.

"Nu moeten ze een half uurtje in de oven.", zegt mijn moeder als ze het beslag verdeeld heeft.

Ik knik en zet de plaat in de inmiddels hete oven.

"Je vader en ik moeten nu door naar een tentoonstelling dus je bent alleen met je broer tot vanavond. Is dat niet erg?"

"Nee hoor, veel plezier!", antwoord ik.

Mijn moeder drukt nog een kus op mijn voorhoofd en doet haar keukenschort af. Ze legt haar haar goed en volgt mijn vader naar buiten.

"Je zit een hele avond met mij op je kap. Zullen we een film kijken?", vraagt mijn broer.

Net als ik wil antwoorden trilt mijn telefoon.

14u59- Dean; Hey liefje, ik wil je zien. Kom je naar het park?

Verbaasd staar ik naar het appje. Hij laat bijna een week niks van zich horen en nu wilt hij me zien?

"Straks misschien. Ik ga even naar Dean, oke?"

Aiden knikt en wenst me veel plezier. Ik sprint naar mijn kamer en haal het elastiekje uit mijn haar, waardoor het over mijn schouders valt. Ik verwissel mijn legging voor een jeansbroek en doe wat mascara op mijn wimpers. Mijn voeten glijden in mijn sneakers en ik loop naar beneden. Ik gris mijn jas van de kapstok en open de voordeur.

Een heel klein beetje nerveus fiets ik richting het park. Ik vind het raar dat hij me opeens uit het niets terug wilt zien. Ik zet mijn fiets tegen een boom en loop richting de plaats waar Dean en ik altijd afspreken. Vanop een afstand hoor ik luid gelach en aarzelend loop ik verder.

BrokenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu