Soğuk, her geçen dakika artmış ve saatlerdir yürüdükleri yol bitmek tükenmek bilmiyordu.
Rüzgarın uğultusu dışında tek bir ses dahi olmayan yol iyice ıssızlaşmıştı.Gördükleri parçalanmış cesetler yerine artık soğuktan morarmış cesetler görüyorlardı. Bir süre sonra da cesetler azalmış ve tek tük hale gelmişti.
Rüzgarın şiddeti ve yüzlerine vuran kar taneleri katlanarak artmıştı.Etrafta ne bir canlı ne de sığınabilecekleri bir mağara vardı.Her taraf bembeyaz örtüye bulanmış ve içerisin de bata çıka yürüyorlardı.
Havanın kararmasını gören yorgun Loranisa bıkkınlıkla:
-Uykum geldi !
Gardinof, kaşlarını çatıp hızla arkasına döndü:
-Sen deli misin?
Uyuyamazsın !
-Uyurum !
-Saçmalama Lora !
Yürü hadi !
-Uykum var !
-Uyursan donarak ölürsün !
-Çadır kurup ateş yakarsam donmam !
Gardinof sinirle çıkıştı:
-Etrafına bir baksana!
Hiç bir şey yok !
Her taraf bembeyaz kar !
Sen ateş yakarsan diğerlerine davetiye çıkarırsın.
O çadırı oraya kurarsan ben buradayım demekten ne farkın var senin!
diyip önüne döndü ve yer de diz çöktü :
-Bin !
-Ne ?
-Bin !
-A a ama..
-Bin dedim !
Loranisa, Gardinof'un sırtına istemese de binmek zorun da kaldı.Yorgunluktan yüreyecek bir gram bile hali kalmamıştı.
Adım atacak dermanı olmayan Loranisa kabul etmişti her ne kadar bu durum içine sinmese de...
Uyku onu bir karedelik gibi hızla kendine çekmeye çalışıyordu.Bunu anlayan Gardinof :
-Hey ! Sakın uyuyayım deme !
-Hı hıı.
diye mırıldandı boğuk ve yorgun sesiyle.Gardinof çıkıştı :
-Hey !
Loranisa yüksek sesiyle vurgularak:
-Tamam !
Gardinof ,memnun bir şekilde yola devam etti.
Gardinof ,yağan soğuk karın içerisin de zaten zar zor yürüyorken bir de Loranisa'yı sırtlamıştı.
Yürüyordu ve vücudu hareket edince sıcaklığını koruyabiliyordu.Fakat bu Loranisa için geçerli değildi.
O ,Gardinof'un sırtın da hareketsiz durduğu için vücudu ısınamıyor ve her geçen dakika soğuğa yeniliyordu.
Soğuk karların içerisin de onun boynuna kollarını dolamış ve onun sırtında mayışmıştı.Gittikçe uyku onu kendine çekiyor ve zamanla direnemez hale geliyordu.Gardinof, bunu bildiği için onun ayık kalması için elinden geleni yapıyordu.Ara ara konuşturup sorular yöneltiyordu.Bir şeyler anlattırıp bazen de kendi anlatıyordu.Rüzgar,ağızlarını bile açmalarına izin vermeyince susmak zorunda kalmışlardı.
Gardinof bir süre sonra sesi çıkmayan Loranisa'ya seslendi :
-Hey !
-....
Cevap vermeyen sırtında ki Loranisa'ya hiddetle bağırdı :
-Hey ! Lora !
-....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LANETLENMİŞLER
FantasyKardeşini hastalıktan kurtarmak için yasaklı büyü yapıp lanetlenen ve kurtulmak için ölümcül bir yarışa katılan Loranisa'nın hayatı.Bu tehlikeli ve bir o kadar zor yarışta mücadele etmek zorunda. Her hatanın bir bedeli vardır. Her oyunun da kazana...
