LANETLENMİŞLER

Bölüm 45

 
    Gardinof, yayını tetikte tutmuş sinirle duruyordu.Tam önünde diz çökmüş olan siyah saçlı kız ise korkuyla Gardinof'a bakıyordu.
Loranisa bu görüntüden sonra şaşkınlıkla :

-Neler oluyor ?

Gardinof ,koşmaktan soluk soluğa kalmış vaziyette yanıtladı :

-Ne olacak ?
Yemek çantasını çalmıştı.
Ben de şimdi bedelini ödeteceğim

   Hemen ardından kıza kaşlarını çatarak sözüne devam etti:

-Son duanı et !

Uzun siyah saçlara sahip olan kız, korkuyla kendini savunmaya çalışırcasına  :

-Çok açtım ve bir şeyler aramak için çıktım ama etrafta hiç bir şey bulamadım.
Geldiğimde de siz oradaydınız.O mağarayı ilk ben kapmıştım.
Siz benim mağaramı kaptınız. Ben de sizin çantanızı kaptım.

Bu sözler Gardinof'u tatmin etmemişti ve tam oku fırlatacekken:

-Dur !
Yapma !

diyen Loranisa'ya geri dönüp kısa bir bakış atıp :

-Sen deli misin ?
Neden ?
O bir hırsız !
Çantayı kapmıştı !

Loranisa, Gardinof'u omzundan geri çekerek kıza doğru yaklaşırken mırıldadı:

-Biz de onun mağarasını !

Kızın elinde ki çantayı aldı ve kızı olduğu yerden kaldırıp mağaraya doğru ilerledi. Gardinof , istemsiz olarak onları takip ederken Loranisa'ya çıkıştı:

- Ona yardım mı ediyorsun ?
-Mağaranın sahibi olmaz ki .
-Bu saçmalık !

Loranisa, ardında bıraktığı Gardinof'a:

-Ona yardım etmeliyiz !

deyince Gardinof şaşkınlıktan ne diyeceğini bilemez vaziyette :

-Ah ! Lora !

diye isyan etti.Mağaraya ilerleyen Loranisa'nın bu yapmış olduğu davranıştan hoşnut olmasa da o da onların ardından mağaraya doğru yol alıyordu.

****

      Ateşin yanın da oturup Loranisa'nın ona uzattığı yemeği yiyen kız :
-Doymadım.diye mırıldanınca Gardinof,sinirle tam bir şey söyleyecekken Loranisa elinde ki yemeğini bölüp ona uzattı.

   Yüzünde ateşin yansımaları olan Gardinof , Loranisa 'ya keskin bakışlarıyla bakıyordu.Bu durumdan haz etmemişti.Loranisa o kıza her yemek uzatışında ona kaşlarını kaldırarak bakıyordu.Loranisa ise Gardinof'u umursamıyor kıza hep yardım ediyordu.

  Gardinof o kızı öldürmek için yanıp tutuşuyor fakat Loranisa buna izin vermiyordu.Üstelik Loranisa ona yemeğinin çoğunu ikram ediyordu.

Uzun bir süre sessizliğin ardından Loranisa :
-Adın ne senin ?

Siyah saçlara sahip olan ve  yemeğini iştahla  tüketen kız durdu ve Loranisa'nın yüzüne bile bakmadan yanıtladı:

-Rona .

dedikten sonra aynı hızla yemeğine devam etti.

Loranisa ,meraklı gözlerini kıza dikerek :

-Neden buradasın ?
Sen kimin için lanetlendin ?

Rona durdu ve :

-Kendim için.
Ben kendimden başka kimse için bir şey yapmam.

Bu sert sözlerden sonra bir kaç lokmalık yemeğini ağzına tıkıştırdı ve ateşten uzaklaşıp geri geri sürünerek mağaranın duvarına sırtını yasladı.

   Gardinof,gözlerini kapatmış vaziyette ki Rona 'ya kısa bir bakış attı.Hemen ardından kaşlarını kaldırıp Loranisa'ya keskin bakışlarını dikti.Loranisa ise onun kendisine çıkışmasına izin vermeden çoktan mağaranın duvarına yaslanıp gözlerini kapatmıştı.

  Gardinof 'ta uyumak istiyordu fakat Rona'ya siniri geçmiyordu.Üstelik Loranisa'nın onu öldürmesine bir türlü izin vermemesine anlam veremiyordu.Ona kalsa çoktan Rona'yı öldürmüştü.

***

    Gardinof'un  uzun bir süre gözlerine uyku girmemiş,Loranisa ise çoktan mışıl mışıl uyuyordu.Rona, her hareket ettikçe ;Gardinof , hemen elinin altında ki çakıyı kavrıyordu.
Güvenmiyordu, Rona'ya.
Onun her an uyanıp Loranisa 'ya veya kendisine zarar vereceğini düşünüyordu.
Bir taraftan da böyle bir durum olursa onu nasıl öldüreceğini planlıyordu.Öfkesine yenilerek onu Loranisa uyanmadan önce öldürmek için yanıp tutuşuyordu.

   Bir süre daha Gardinof'un bu temkinli hareketi yavaşladı ardından göz kapakları uykuya yenilmişti.

.