LANETLENMİŞLER

Bölüm 2

  Sabah güneş ışığını yüzünde hisseden Loranisa, gözlerini ovuşturdu ve yavaşça yatağında doğruldu.Esneyip saçını geriye attı.Dün olanlar aklına gelince yataktan kalktığı gibi Limi'nin yanına koştu.Limi'nin odasına vardığında yatakta hafif hareket ettiğini görünce durdu.Onu uyandırmak istemiyordu ve kapıyı yavaşça kapattı.

  Evin dış kapısını çaldığını duyan Loranisa, kapıya koştu.Gelenler Borita ve Şaveni'ydi.Onları içeri alan Loranisa:
-Sessiz olun, Limi henüz uyanmadı.
diye fısıldadı.

Mutfağa doğru yönelen Loranisa'yı onlarda takip ettiler.Loranisa, dolaptan sebze ve meyve çıkarıp tabağa koyarken bir taraftan da süt hazırlıyordu.
Borita sessizliği bozarak hemen söze atladı:

-Limi nasıl ?

-Az önce baktım mışıl mışıl uyuyordu uyandırmak istemedim.

-Bundan sonra ne yapacağız Loranisa ?
Yavaş yavaş ölmeni seyredemeyiz.
Dünden beri uyuyamadım.
Hep sizi merak ettim.

-Bizi merak etmene gerek yok Borita.Hem ben iyiyim,kardeşim de iyi olacak.

Borita çıkışarak :

-Dalga mı geçiyorsun sen? Lanetlendin ve yavaş yavaş çürüyeceksin , Loranisa.Nasıl böyle bir şey yaptın hâlâ aklım almıyor.

Loranisa,gergin bir hal de eline yeşil bir elma alıp ısırdı ve yanıtladı:

-Bak! Borita, kardeşimi kurtardığım için asla  pişman değilim ve sakın Limi'ye olanlardan bahsetme.
Baygın olduğu için muhtemelen hatırlamayacak.Onun üzülmesini istemiyorum.

Limi kapıda gözünü ovuşturarak: 
-Abla ?

Loranisa,gülümseyerek Limi'nin yanına gidip diz çöktü.Alnına bir öpücük kondurarak:

-Günaydın ,Limi.

diyip kucağına aldı ve sandalyeye oturttu.Hazırladığı sütü Limi'ye uzattı..Yıkadığı sebze ve meyveleri masaya koyup kahvaltıyı hazırladı.Borita'da hazırladığı meyvelerden yemeye başladı.Huzursuzluk vardı üzerlerlerin her ne kadar Limi'ye belli etmemeye çalışsalarda.

  Kahvaltılarını yaptıktan sonra Loranisa masayı toplamaya başladı.Borita,Limi ve Şaveni bahçeye çıktı.

Bir süre sonra Loranisa ok çantasını ve kılıcını alıp bahçeye çıktığında Borita, Limi'ye ok kullanmayı öģretiyordu.

Limi ok kullanırken o kadar mutluyduki.Loranisa onlara baktıkça oda mutlu oluyordu.Şaveni'nin oturduğu sandalyenin yanında ki sandalyi sakince çekti ve oturdu.

-Ne kadar da mutlu görünüyor değil mi?

-Kesinlikle.dedi yaşlı büyücü.Gülümsemeye çalışan bir yüz ifadesiyle.

Limi  , Loranisa'yı farkedince gülümseyerek ve çoşkulu bi sesle :
-Hey!Abla buraya gel !

Borita söze atladı:
-Evet Loranisa!
Hadi biraz da sen öğret.

Loranisa yüzünde hafif tebessüm ile bağırdı:

-Peki tamam hemen geliyorum!

Yere koyduğu ok çantasını aldı ve Limi'ye doğru koştu.Borita Loranisa'nın kalktığı sandalyeye nefes nefese kalmış bir halde oturdu.

Artık Loranisa ile Limi beraber ok atıyorlardı.Limi iyi bir öğrenciydi kolay öğreniyordu.Loranisa onu mutlu gördükçe daha da mutlu oluyordu..

Borita ve Şaveni hem mutlu hemde tedirgin bi şekilde abla ve kardeşi izliyorlardı. Özellikle Borita arkadaşı Loranisa için çok endişeleniyordu.