Yerde sırt üstü ok saplanmış adama bakan Loranisa :
-Ne yaptığını sanıyorsun sen !
Ben sana demedim mi dikkatli ol diye !
Sana ok fırlatmaya çalışıyordu!
Nasıl farketmezsin sen !
Hep ben mi seni kurtaracağım !
diye kükreyen ve elinde yayıyla duran Gardinof'a doğru hızla baktı.
Gözlerin de ki siniri uzaktan bile okuyabiyordu.
Gardinof'un ölmemesine sevinemeden bütün vücudunu sinir kaplamıştı.Loranisa çıkışarak :
-Ben mi sana dedim onu vur diye!
Ben mi sana dedim beni kurtar diye !
Bu kadar pişman olacaksan vurmasaydın o zaman!
diyip hızla yoluna devam etti.Gardinof koşar adımlarla Loranisa'nın kolundan kavrayıp:
-Ben pişmanım demedim !
Sadece dikkatsiz olman beni sinir ediyor!
Ya vursaydı seni !
Loranisa hızla kolunu çekerek umursamaz bir tavırla :
-Kapat çeneni Gardinof!
Gardinof hayrete düşmüş bir ifadeyle durdu.Iki elini beline koyarak etrafa gözünü deviren bakışlar attı ve sessizce mırıldandı:
-Ah! Gereksiz trip...
Loranisa arkasını dönerek
çıkıştı :
-Gereksiz mi ? Ben miyim gereksiz !
diyip önüne döndü ve daha da hızlı adımlarla yürümeye başladı.
Gardinof yanlış anlaşıldığını farkedince panikledi.Koşar adımlarla yürürüyerek Loranisa'ya olayı toparlamaya çalışırak :
-Yo yo ! Hayır hayır !
Ben sana gereksiz deme...
-Kapat çeneni Gardinof !
Daha fazla duymak istemiyorum!
diye çıkışıp konuşmasına bile izin vermedi sinirli Loranisa.
Konuştukça batan Gardinof bıkkınlıkla :
-Ah ! Lora ! Bak gerçekten...
Loranisa ,kaşlarını çattı ve ağzını toplayıp arkasını döndü ve keskin bakışlarını Gardinof'a dikti.
Gardinof ,Loranisa'nın çok sinirlendiğini anlayınca:
-Ah ! Tamam, tamam ! Sustum !
Loranisa önüne dönüp yürümeye başladı.
Bir süre sonra onu gölgesi gibi takip eden Gardinof'a arkasını dönüp sinirle baktı.O ise ne olduğunu anlamaya çalışan bir tavırla:
-Ne ?
Loranisa hiddetlenerek :
-Peşimden gelme !
diyip önüne döndü ve yüksek sesle mırıldandı:
-Kendimi koruyabilirim sana ihtiyacım yok !
Gardinof sakin ses tonuyla:
-He o mesele...
Sen hala o meselede misin ya !
Ama yol burası!
Loranisa bir süre daha sinirle bakınca Gardinof pes ederek :
-Ah Loraa!
Pekâlâ .
Ben önden gideyim o zaman !
diyip Loranisa'nın önüne geçti.Memnun olmayan ve bıkmış bir tavırla.
Loranisa ise bir süre onun uzaklaşmasını bekledi.Arada ki mesafeyi açmak için yavaş adımlarla ilerlemeye başladı.Bir süre sonra Gardinof gözden kaybolmuştu bile.
Loranisa, Gardinof'un sözlerine çok sinirlenmişti.
Ona muhtaç olmadığını kendini koruyabildiğini kanıtlamak istiyordu.
Üstelik Gardinof'un hâlâ ona gereksiz dediğini zannediyordu.
Ona olan siniri bir türlü geçmiyordu.
Yapayalnız olduğu yolda tek başına sakince yürüyordu.
Kısa bir süre sonra garip sesler duymaya başlamıştı.Bu rüzgarın sesi değildi,yürürken hışırdayıp çöken karın da sesi değildi...
Bir şeylerin ters gittiğinden hâlâ haberi yoktu ve biraz sonra başına geleceklerden habersiz bir süre daha umursamaz tavırla ilerledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LANETLENMİŞLER
FantasiKardeşini hastalıktan kurtarmak için yasaklı büyü yapıp lanetlenen ve kurtulmak için ölümcül bir yarışa katılan Loranisa'nın hayatı.Bu tehlikeli ve bir o kadar zor yarışta mücadele etmek zorunda. Her hatanın bir bedeli vardır. Her oyunun da kazana...
