Sabahın ilk ışıklarından itibaren saatlerce yürümenin vermiş olduğu yorgunluk ile hâlâ yürüyorlardı.
Bembeyaz karların içerisin de soğuktan
donmuş vaziyette ki ayaklarıyla yürümek zorunda olduklarını da biliyorlardı.Loranisa, dünkü üzgün halini geri de bırakmış ve yüzü artık asık değildi.
Yüzlerine vuran rüzgar , nefes alışverişlerini zorlaştırıyor onları adeta boğuyordu.Gardinof, bir kaç adım gerisin de yürüyen Loranisa'ya ara ara bakış atmayı ihmal etmiyordu.
Gardinof, yürümesini zorlaştıran kar da bata çıka yürürken isyan edercesine sessizliği bozdu:
-Kardan nefret ediyorum!
Loranisa, hızla eğilip eline aldığı karla :
-Ne dedin sen ?
Gardinof ,biraz daha sesini yükselterek ve cümlesini vurgulayarak tekrar etmeye başladı :
-Diyorum ki ; Kardan nef ...
Loranisa, onun cümlesini tamamlamasına bile izin vermeden karı fırlattı, onu cezalandırlamak istercesine...
Kulağına fırlayan karla birlikte Gardinof irkilip çıkıştı:
-Avv ! Napıyorsun sen ?
Loranisa bu durumdan keyif alacak ki kıkır kıkır gülüyordu.
O gülmeye devam ederken bu durumdan hoşnut kalmayan Gardinof, hızla avuçladığı karı çoktan Loranisa'ya yollamıştı.Kâr topunu onun alnının sağ tarafına yapıştırmayı başlarabilmiş olan Gardinof, gururla :
-Sen başlattın !
Loranisa:
-Öyle mi ?
diyip tekrar kar fırlatarak:
-O zaman al sana !
Gardinof bu işin devam etmemesinin gerektigini bilerek:
-Hey !
Senin derdin ne ?
Daha yolumuz uzun.
Hadi gidelim !
diyip hızla önüne devam ederken,Loranisa'da hızla ona yetişircesine :
-Hey ! Ben başlatmadım!
-Sen başlattın!
-Sen başlattın !
-Hayır sen !
-Sen!
-Sen!
***
Uzun süren münakaraşa bitmiş, yerini sessizliğe bırakmıştı.Dondurucu soğukta şiddetli esen rüzgâr ağızlarını açmaya bile izin vermiyordu.Rüzgarın uğultusu ve yürüdükçe hışırdayan kar dışında etrafların da hiç bir ses yoktu.
Gardinof , gördüğü mağaraya sakince girince; Loranisa'da onu takip ediyordu.Dışarıya oranla sıcak olan mağara loş bir ışığa sahipti.Belirli aralıklarla duydukları damlayan su seslerini duyuyor fakat görmüyorlardı.Attıkları adımlar bile mağara da yankılanıyordu.
Gardinof , mağaranın içerisin de yanıp sönmüş olan odunları görünce:
-Bizden öndeler.
diye söyleyince mağara da sesi yankılanmıştı.
Loranisa, ilk başta onun ne demek istediğini anlamadığı için Gardinof'un yüzüne kısa bir bakış attı.Odunlara doğru baktığını görünce olayı anlayabilmişti.
-Hızlı olmalıyız!
diyerek mağaranın çıkışına doğru koydukları çantasına yöneldi daha sonra geri gelip odunları yaktı.
Loranisa ise soğuktan donup ve kızarmış olan ellerini ovuşturdu çantalardan bir kaç yiyecek alıp yanan ateşin yanına diz çöktü.
Hem ısınıp hem de yiyeceklerini yemeye başladılar.Ovuşturduğu ellerini ateşe tutan Loranisa, düşüncelere dalmayı bıraktı ve yüzünde ateşin yansımaları olan Gardinof'a batı.Umutsuz ses tonuyla :
-Sence ölücekmiyiz ?
Gardinof, hızla ve iştahla yediği yemeğinden tam ısırık alacakken durdu.Yutkundu ve bu sözden hoşnut kamadığını belli eden ses tonuya :
-Bunları düşünme.Yemeğini ye.
diyip iştahı kaçsa da yemeğine devam etti.Loranisa , bulunduğu durumdan hoşnut kalmayan sesiyle isyan edercesine :
-Baksana ! Bitmek tükenmek bilmiyor.
-Lora,bunları düşünmenin hiç bir faydası yok.
Loranisa , onun sesini yükselttiğini anladı ve sustu.Her ne kadar içerisin de fırtınalar kopsa da sessizliğe büründü.
Tekrar düşünceler onu bir karadelik gibi çekmeye başladı.
Her geçen dakika umudu tükeniyor ,morali bozuluyordu.
Sesizliğe hapsolan mağara da sadece yanan odunların çıkardığı çatırtılar ve ara ara damlayan su sesleri dışında hiç bir ses yoktu.
***
Bir süre sonra Gardinof mağaranın çıkışına baktı ve hızla kalktı.Loranisa panikle:
-Ne oldu ?
Gardinof, koşar adımlarla giderken:
-Bekle burda !
Hemen dönerim !
diyip mağaradan hızla çıkmıştı.
Ne olduğunu anlayamayan Loranisa, afallayarak onun gidişine bakmıştı.
Kısa bir süre bekledi fakat Gardinof gelmemişti.Onun hemen dönerim deyip fakat bir an önce dönmemesi onu endişelendirmişti.
Neler olduğunu anlamak isteyen Loranisa, beklemenin faydası olmacağını anlayarak ayağa kalkıp hızla mağaradan dışarıya çıktı.
Etrafına meraklı gözlerle baktı fakat beybeyaz kar dışında hiç bir şey görünmüyordu.Zar zor yürüdüğü ve bata çıka ilerlediği yolda etrafına süzücü bakışlar atarak ilerliyordu.
Biraz ilerledikten sonra gördüğü şey karşısında iyice afallamıştı. Bu görüntü, onu şaşkına çevirmişti.
.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LANETLENMİŞLER
FantasyKardeşini hastalıktan kurtarmak için yasaklı büyü yapıp lanetlenen ve kurtulmak için ölümcül bir yarışa katılan Loranisa'nın hayatı.Bu tehlikeli ve bir o kadar zor yarışta mücadele etmek zorunda. Her hatanın bir bedeli vardır. Her oyunun da kazana...
