Sert ve Seksi

14.Hüzün..

Odama giren ve yüzüme vuran güneş ışığına günaydın diyerek uyandım.Normalde sabahları güneş ışığı beni rahatsız ederdi ama zaman geçtikçe bu huyumda değişmeye başlıyordu.Kayrayla ilişkimiz ve bana yakın olmasından dolayı olması muhtemeldi.Uyandığım gibi aklıma gelen şey neden yemek,su değilde Kayra oluyordu ki.Beni bu kadar etkisi altında bırakmıştı kendiside benim hissettiklerimi hissediyor muydu?Gece onla olduğum yatakta şimdi yalnız başımaydım ve bu çok canımı sıkıyordu.Ama yinede bir şey diyemezdim.Biz şuan deneme aşamasındayız nede olsa.Saat on ikiye geliyordu.Dünün uykusuzluğu bu saate kadar uyumama sebep olmuştu.Uykuyu sevdiğim için geç kalkmayı hiç sorun etmiyordum fakat kahvaltıları hep Yağmurun hazırlaması beni rahatsız ediyordu.Yataktan kalktım ve camdan baktım deniz manzarası muhteşemdi.Üstümü değiştirip yatağımı topladıktan sonra mutfağa geçtim.Yağmurun orda olacağını biliyordum.Yağmurun kahvaltılar hazırlayacağını, yemekler yapacağını hiç tahmin etmezdim.Yağmur masayı düzenliyordu arkasından yaklaştım ve gıdıkladım.Gıdıklanmaya dayanamaz ve gülüşü çok komik olurdu.

‘’Yağmur kahvaltıları hep sen hazırlıyorsun ama hiç itiraz etmedin.Beni şaşırtıyorsun.’’

‘’Otur.Sandığım kadar kötü değil.Hem entrika,Kayra,bu hayat güzel.’’

Bir yandan yiyor bir yandan dinliyordum.Kahvaltısız yaşayabileceğimi sanmıyorum.

‘’Kayrayı gördün mü?’’

‘’Ahaha hiç sormucaksın sandım.Çıktı  Klausla görüşmesi gerekiyormuş.’’

‘’Ben Klausa pek güvenmiyorum.Benim için söylediği şeylerde çok saçma inanmıyorum.’’

‘’Bilemiyorum.Vampirler bile gerçekse o neden gerçek olmasın ki.’’

‘’Bilmiyorum.’’

‘’Sen şimdi bunları düşünme her şey zamanla yerine oturur.Kahvaltıdan sonra denize girelim mi?’’

‘’Olmaz Kayra olmadan gitmeyelim.’’

‘’Peki.’’

Kahvaltıdan sonra odama geçtim.Etrafı toparlamam gerekiyordu.Camın kenarında durup denize baktım.Çok güzeldi,insana huzur veriyordu.Camın önündeki mermerden çıkıntıya oturdum.Kendimle baş başa kalmayı hep sevmişimdir.Ailemle aramda diğer aileler gibi bir bağ olmadığından hep yalnız oldum ve yalnızlığa alıştım.Telefonun mesaj sesi beni düşüncelerimden çıkardı.Telefonu açık bırakmıştım.

 ‘’ Slm tatlım Rüzgar ben.Görüşmeyeli uzun zaman oldu.Özledim seni.’’

Mesajı birkaç kere okudum.Kaç senedir başımın belası olan çocuk Yağmur sayesinde yine başıma bela olacaktı.En iyisi cevap vermemekti.Telefonu cebime koydum ve salona indim.

‘’Yağmur,Rüzgar mesaj attı.Yine başıma bela olucak sayende.’’

‘’Bir şey olmaz merak etme sen.’’

‘’Ondan çektiklerimi biliyorsun.Birdaha uğraşamam.’’

‘’Bir şey olursa Kayra bizi korur.’’

‘’Gülme Yağmur.Ayrıca Kayra kesinlikle bilmicek.’’

‘’tamam tamam.’’

Oflaya puflaya odama çıktım.En iyisi kitap okumaktı.Mermere geri döndüm.Romanları severdim macera,aşk ilgimi çeken ne olursa.Aynı cümleyi dört defa okuyunca okumaktan vazgeçtim.Tekrar bir bip sesi geldi.