Sert ve Seksi

34.Vampir avcısı...

Gözlerimi henüz açmamış olsamda,onu yanımda hissedemesemde oda da olduğunu bildiğim için gülümsüyordum.Gözlerimi açıp odada tek başıma olduğumu gördüğümde ise gülümsemem suratımdan yok olurken yerini kızgınlığa bırakıyordu.Ona yanımdan ayrılmamasını söylemiştim,bunu özellikle istemiştim.Yerimden kalkmak için ellerimle yataktan destek aldığımda kendimi çok halsiz hissediyordum.Kalkmak için boşuna uğraşıp ellerimi yataktan çektiğimde kızgınlığım daha çok artmıştı.Gözlerim karnıma kaydığında aklıma hamile olduğum geldi.Bunu unuttuğuma inanamıyordum,hamile olduğuma inanamadığım gibi...Ellerimi yavaşça karnıma götürüp bastırdım ve parmaklarımı dolaştırmaya başladım.Her zamanki gibiydim,yani kendimi öyle hissediyordum.Kayra'ya benzeyen güzel bir bebek hayallerimi süslüyordu ve şimdi o bebeği taşıyordum.Bu gerçekten inanılmaz bir şeydi.Benim gibiydi,annesi insan babası ise vampir olacaktı.Ama yaşadıkları benim gibi olmamalıydı.Annesiz ve babasız yaşamaması için elimden geleni yapacaktı.Gerekirse KAyradan gizli vampir olmak için bile elimden geleni yapacaktım.Onu korumak için her şeyi yapacaktım.Kapı açıldığında yapmamam gereken bir şey yapıyormuşum gibi ellerimi karnımdan yatağa indirdim.Yağmur içeri girip yanıma yaklaştığında zoraki gülümsediğinin farkındaydım.Onun yaptığını yapıp aklımdaki kötü düşünceleri atamadan gülümsedim.

''Bizi çok korkuttun Nisa.Nasılsın?''

''Hastaneleri sevmediğimi biliyorsun.Kendimi çok halsiz hissediyorum.''

''Dinleneceksin ve geçecek.Yaşadıklarımıza inanamıyorum.Klaus'un yaptıklarına inanamıyorum.Artık bir bebeğimiz var bir an önce buradan uzaklaşmalıyız.''

''Bunu bende istiyorum.Kayra kötü bir şey yapmadan gitmeliyiz.''

Yapacağımız ilk şey buradan uzağa gitmek olmalıydı.Her şeyi öğrenmiştik Klaus harekete geçmeden gitmeliydik ve tabiki KAyra bir şey yapmadan.Durmazdı biliyordum.Sinirlendiği o an hala gözümün önündeydi.Nasılda kızmıştı öyle.Rüyamda gördüğümden bile daha korkutucuydu.O anda korkmuştum ama şimdi düşününce,yüzü ve yaptıkları gözümün önüne gelince daha çok korkuyordum.

''Acaba kız mı olacak yoksa erkek mi?ADını ne koyacaksın?''

''Kız olursa senin adını vereceğimi dün gibi hatırlıyorum ve seninde kızına benım adımı vereceğini.''

Küçükken,henüz oyuncak bebeklerimizle oynarken ilerde bebeğimiz olursa birbirimizin isimlerini vereceğimizi söylemiştik..O gün hala aklımdaydı ve yapacaktım.Eğer kız olursa ismi Yağmur olacaktı.

''Bende hatırlıyorum fakat artık büyüdük,fikrini değiştirmiş olabilirsin.Hem Kayra ister mi bilemiyorum.''

''Ben fikrimi değiştirmedim.Tabiki ister hem iki isimli güzel bir bebek olacağına eminim.Belki sende bir an önce hamile kalmalısın ne dersin?''

Bir anda aklımdan kötü olan her şey gitmişti.Söylediğim şeyin suratında yaratacağı ifadeyi biliyordum.Hem o komik ifadeyi görmek istemiştim hemde gerçekten bir bebeği olsun istiyordum.Böylece aynı zamanda doğururduk ve ikisi bizim gibi arkadaş olurlardı.Hatta arkadaştanda öte bizim gibi kardeş olurlardı.

''Bilirsin evlenmek gibi bir düşüncem hiç olmadı.Hatta kimseye bağlanmayı bile düşünmezdim ama Robert hayatımın merkezi oldu.Kendime inanamasamda bir bebeğimiz olsun isterim.Ama o ister mi?''

''Tabiki ister.SAna nasıl baktığını,nasıl sevdiğini görmemek için kör olmak gerekir.''

Yağmuru aşk dolu görmek,hüzünlü bakışlarını görmek içimi acıtmıştı.Tabiki Robert onu çok seviyordu ve çocuk isterdi.Yağmurun parıldayan gözlerini görmek benide en az onun kadar sevindiriyordu.