School Of Phobia

Torture Methods in the Library

Noong unang panahon, panahon pa ng Dark Ages, kilala ang mga karumaldumal na paraan ng pagpaparusa sa mga tao na itinuturing na mga hayop. Isa na rito ang pagpapapako sa krus, pagsusunog sa ibabaw ng mga dayami, pagbabalat, paglagay ng maliit na rehas sa ibabaw ng tiyan na punong-puno ng mga gutom na daga, pagtusok mula sa ulo palabas sa ibaba, pagbabarena sa magkabilang parte ng ulo, ang pagbibitay, pagsasabit sa tali na may matulis na tatsulok sa may paanan, at kung ano-ano pang mga paraan na hindi agad nagbibigay ng kamatayan sa taong pinaparusahan - ang sakit na mararamdaman na katumbas ng kasalanan. Ito ang paraan noon dahil ayon sa kanilang paniniwala na kapag nagkasala ang isang tao ay hindi na siya isang tao sapagkat ang tao ay nag-iisip, at ang pag-iisip ay perpekto. Hindi nag-iisip ang taong gumagawa ng kasalanan.

Lumipas ang panahon at bumabaw na ang pagpapataw ng parusa sa mga nagkakasala. Kabilang na dito ang pagpupugot ng ulo, pagkakakulong, pagbabaril, pagpapa-inom ng lason, at kung ano-ano pang paraan na nagbibigay lamang ng kaunting kirot at panandaliang kamatayan. Sa panahon na ito, naisip ng tao na kung papatawan ng parusang kamatayan ang isang tao ay hayaan nalang ito na makaramdam ng panandaliang sabik bago ang kamatayan. Euphoria - isang pakiramdam ng lubos na kasiyahan. Isang uri ng emosyon na nararamdaman ng mga tao bago ang kanilang kamatayan - hindi ito agad nakikita pero tunay na nangyayari. Sa huling segundo ng tao, sa pinakamahabang kaunting oras ng buhay niya na kung saan bumabalik ang masasayang alaala, nararating niya ang Euphoria.

Lumipas ang panahon sa kasalukuyan na kung saan ang mga parusa ay hindi na pinapataw sa mga taong nagkasala, kundi sa mga taong inosente at walang kamuwang-muwang sa malupit na mundo. Ito ang pinagkaiba ng tatlong panahon na nabanggit. Habang tumatagal, mas bumababaw ang parusa na inihahataw. Wala nang silbi ang batas - ito ay ginawa para sa kapakanan ng pagiging pormal ngunit wala naman talagang halaga.

Ngayon, sa tatlong panahon na nabanggit, alin kaya sa tatlo ang parusang natanggap ng dalawang binata na nakagawa ng kasalanan? Alin kaya sa tatlo ang kanilang naranasan na naging dahilan ng kanilang pagdurusa ngayon?

"Alam niyo," sabi ni Principal na binalasa ang mga baraha kanyang mga kamay. Kakaiba ang pagkakabalasa niya dahil sa ito ay pataas at pababa na para bang mahikero na ipinalilipad ang mga baraha na hindi nahuhulog. "Nabuo ang paaralan na ito ilang siglo na rin ang nakakalipas. Kung bibilangin ko kung ilang taon na ito, siguro mga nasa isangdaang taon at kalahati. Pero ang paaralan na sinasabi ko ay ang pinakaunang School of Phobia na nasa Estados Unidos."

Natapos na si Principal sa pagbabalasa na inilagay ang mga baraha sa mesa. Kumuha siya ng isang baraha mula sa pinakaitaas at ipinakita sa dalawa - Queen of Hearts. "It all started with the private company of GoodHeart opened a small school intended for curing Phobias. The school only has three classroom with only three specific phobias - fear of heights, spiders, and holes." Naglabas uli siya ng baraha na ipinakita ang Ten of Clubs. "Because of Luck, they're able to expand the school, from adding classrooms to buildings, and now with overseas branches including this school. Naging maganda ang pamamahala nila kaya lumaki ng lumaki ang paaralan ng GoodHeart na nung una ay tinawag na GoodHeart School of Fears na sa kalaunan ay pinalitan ng School of Phobia."

Bagong baraha na naman ang lumabas - Ten of Diamonds. "Fortune and courage, iyan ang dalawang bagay na nagpapatakbo sa skwelahan ngayon. Though, the school is not that famous if you ask me. Hindi masyadong kilala ang paaralan na ito dahil sa tatlong dahilan. Una, dahil sa matatagpuan ang paaralan sa isang liblib na sulok ng kagubatan. Well, This place isn't really a jungle, but only a forest. Ito ay sa dahilan na mas madaling gamutin ang isang bagay kapag malapit siya sa kalikasan. At tsaka, mas mapayapa ang paligid na malayo sa sibilisasyon."

"Ang ikalawang dahilan, dahil sa hindi kami kumukuha ng mga estudyante na katulad sa ibang paaralan. Even though that this is a private school, profit comes on second. Well, with our hypocratic rule, what comes first must be saving life. Anything that comes after is not necessary. Kaya nga may mga estudyante kami na medyo hindi nabiyayaan ng malaking pera. And also, the people who are in this school are recommended by their psychiatrists and psychologists. What can't be treated in a clinic will be placed here to undergo training."