School Of Phobia

Sugar is not His Flavor

Hindi malaman ni Edison ang dahilan kung bakit pakiramdam niya iniiwasan siya ni Reed. Gaya na lang sa nangyari sa umagang ito. Inaasahan niyang sasamahan siya nitong kumain sa food court. Pero sinabihan lamang siya nito na marami siyang gagawin kaya hahayaan na lamang siya nitong kumain na mag-isa. Total, marami namang gwardya na magbabantay sa kanya at dahil sa laro na ginawa niya hindi siya magtatangkang gilitan ang sarili niya.

Kaya agad niyang naisip na may nangyari na naging dahilan ng malamig na pakikitungo sa kanya ni Reed.

"Alam mo sa palagay ko hindi si Reed ang sumasakal sa iyo. Mukhang ikaw yata ang may problema talaga sa inyo," satsat ni Christian na nasa tabi niya.

"Hindi ko hinihingi ang opinyon mo. At bakit ikaw ang kasama ko ngayon? Huwag mo nga akong sundan," reklamo ni Edison.

"Heh, you're welcome."

Nakarating na sila sa food court. Malawak ang paligid na napuno ng mga lamesang plastik at kahoy. May mga upuan rin na metal na makikitang nakadikit sa bawat isa. May mga nakapwesto naman sa terrace na pinatungan naman ng mga magagandang payong. May mga halaman sa paligid: ang iba ay nakalagay sa paso at mayroon din namang nakasabit sa mga poste.

Marami rin ang mga establishamentong pampagkain na nakapalibot sa buong lugar. Lahat sila ay may sariling espesyalisasyon sa pagluluto. Mayroong naghahanda ng mga pagkain na may ulam samantalang mga pangtawid pagkain ang iba. May nagbebenta rin ng mga matatamis na sorbetes at tinapay na pinamumugaran ng mga kabataan.

Maaga pa kaya kaunti pa lang ang bukas sa oras ito. Ito ay ang mga tindahan na magdamag na bukas, marahil branch ng isang sikat na fastfood o isang sikat na bentahan ng pagkain. Namasyal muna sa paligid ang dalawa na naghanap ng pagkaing kakainin. Napansin nila ang mga presyo ng mga pagkain sa bawat tindahan. Makikitang napakagara ng lugar pero ang mga presyo na ginagamit nila ay kabaliktaran sa inaasahan.

"Nang makita ko ang lugar inakala ko na mahal agad ang pagkain rito," sambit ni Christian na tinitigan ang isang shop na may niluluto sa harapan niya. "But surprisngly, mas mura ito kaysa sa ibang lugar na may mas mababang pasilidad at kalidad."

"Marahil dahil sa marami silang naglalaban rito?" Palagay ni Edison. Nakita ni Christian na may nginunguya na ang kasama niya. Isang itong tinapay mula sa panaderya na dinaanan nila kanina.

"Dude, mukhang hindi pa rin nawawala ang takaw mo sa pagkain. Hindi ba sobrang tamis ng tinapay na iyan? Akala ko ba hindi ka kumakain ng pagkain na may maraming asukal?" Tanong ni Christian na tinuro ang kinakain ni Edison at ang supot ng parehong tinapay na nasa kabilang kamay nito.

"Matamis? Matamis ba ito? Hindi ko kasi malasahan..." Mangiyak-ngiyak na sambit ni Edison na halatang nagluluksa dahil hindi niya kasama ang taong inaasahan niyang makasama. "At hindi naman siya matamis... mapait siya... mapait."

"Sabi ko na nga ba ikaw ang may problema sa inyong dalawa!"

Sa mga oras na iyon, kumakain rin si Madam Q kasama ang mga estudyante niya. Matapos ang nangyari sa kanyang grupo kahapon, inaasahan na niyang medyo manghihinga ang mga estudyante niya dahil sa lungkot. Pero laking gulat niya na maiingay pa rin sila na masayang nag-uusap sa hapag. Mukhang mas malakas sila sa inaasahan niyang tibay na taglay nila.

Napangisi na lamang siya habang nakikinig sa pinag-uusapan nila. Nahuli lamang ang atensyon niya nang may narinig siyang nag-uusap sa di kalayuan. Napatingin siya rito at nakita ang dalawang binata na nag-uusap sa harapan ng isang tindahan. Hindi niya alam kung ano ang pinag-uusapan nila pero makikitang may pinagtatalunan sila. Pinanood niya ang dalawa na mukhang dadaan sa direksyon nila.