LONG TIME NO SEE CRUSH !

Chapter 15

Cela Pov:

Its been a week ng di ako nakapasok sa school. Dahil 3 days akong na sa hospital. Nandito na ako sa bahay. Noong nasa hospital ako whole day akong tulog at menomonitor ang paghinga ko. Nasa ICU ako for two days.

Stress yong mukha ng mga magulang ko ng magising ako. Ganon na ganon ang mukha nila noong mag 50-50 ako. Todo-todo ang asekaso sakin . Maraming bumisita sakin. Mga cousins, titos, titas , yong teacher ko at si madaam principal. I still remmeber yong araw na nagpunta siya.

Flashback:

" Anak Cela kain na tayo". Sigaw ng mama ko. Pero tulog na tulog pa ako ng gigising na sana ako ng di ako makahinga. Di ako makapag salita. Kaya unti-unti kong ng tiniklop ang mata ko.

Nang bumukas ang pintuan ng kwarto ko. Yong mama ko tinawag ako paulit-ulit ng di ako magising ay niyugyog ako ng mama ko. Tapos agad na nagpanic si mama at tinawag si papa. They keep on calling my name.

Pinulsohan nila ako pero mahina na ang pulse rate ko at doon na nila ako sinugod sa hospital na pinagadmitan ko noon. Sinabi nilang lahat yon sakin after 32 hours at nasa ICU na ako. Nang magising ako ay may mga aparatus na nakasabit sa akin. Tapos stress ang mukha ni mama at papa.

" Nak gising ka na? Wag kanang matulog ha?". Iyak ng mama ko.

" Po?". Tanong ko.

" Sobrang nagalala ako sa iyo nak . Isat kalahating araw ka natulog". Sabi ng mama ko.

" Ganon katagal? ". Mangha na tanong ko.

" Magpahinga ka nalang muna anak". Sabi ni mama at natulog ako ulit. After 3 hours ay nagising ako dahil gutom na ako. Nakita kong may mga bisita ako ngayon mga pinsan, tito and tita ko.

" Cela wag ka namang magkakasakit na naman." Sabi ng mga pinsan ko na sina christine at ate arianne at mga kuya ko.

" Naman diko hawak ang buhay ko noh". Sa mahinang boses ko.

" Naku pang dalawang beses mo nato Cela . Kapag may sumunod pa nito. Naku mas mauunang mamatay si tito at tita sayo." Sabi nila.

" Sorry naman". Sabi ko lang.

" Kumain ka na Cela . Ano bang gusto mong  kainin dito? Tanong ni mama sakin.

"Ahm gusto ko yang adobong baboy". Sagot ko.

" Oh ito kain lang ng kain anak". Sabi ni mama.

Umalis na naman ang mga pinsan ko . After kung kumain nang may bumukas sa pintuan sa kwarto ko sa ICU . Si madaam principal ang pumasok.

" Good morning! Good morning iha". Sabi ni madaam principal. Nakita kong nagaalala siya sa akin kasama niya ang adviser namin at si mam Rose.

" Hello po sa inyo maam". Simpleng ngiti ko.

" Kumusta na ? Nalakahinga ka na bang mabuti? " Tanong ni madaam principal.

" Okey lang naman ako madame nakakahinga na akong mabuti." Sabi ko.

" We were very worried and concern Cela. Di kana pumapasok . Pagkahapon we heard that before you went home ay may nagsabi sa akin na nagaway kayo ng anak ko. Im sorry for what he did.". Sabi nito na nagpa freeze sakin.

" Ah naku simpleng away lang yon di naman po siya ang daahilan kung bakit nandito ako at na hospital. Masama na talaga ang nararamdaman ko nong umaga pa noon ". Pagsisinungaling ko.

" Pero mali na awayin ka niya iha. Were so sorry talaga . Wala akong mukha na maipakita sa parents mo ". Malungkot niyang sabi.

" Naku wag kayong magalala . Di naman nagtatanim ng sama ng loob sina mama at papa". Sabi ko . patay ano kaya ang sinasabi ni papa sa kanila. I know my father well dahil over protective niya samin. Lalong lalo na sa akin.