De Nieuwe Klassieker

- 26 -

Het was stil in het huis van Siem, iedereen sliep nog, behalve Bodil. Zij was druk bezig met het inpakken van de koffers, ondanks dat ze zich niet heel fit voelde door de avond ervoor. Nu pas besefte ze zich hoe dom het was om een vlucht te boeken voor een januari, de dag dat de helft van de wereld een kater had inclusief zij zelf. Maar Bodil keek alsnog enorm uit om op het vliegtuig te stappen naar Venetië en kon dus ook niet wachten met het inpakken van de koffers. Ze stapte de badkamer in om de tandenborstels van haar en Luuk te pakken tot ze tot de conclusie kwam dat niet iedereen sliep.

'Jezus nooit gehoord van een slot.' Zei Bodil terwijl ze zich snel omdraaide. Haar wangen kleurde rood, wat een timing.

'Ik had niet verwacht dat iemand wakker zou zijn,' Bodil hoorde de schaamte in zijn stem. 'Maar je kan je omdraaien.'

'Vik waarom-' Bodil stopte haar zin toen ze Viktor in alleen een boxer zag staan, het was niet de eerste keer dat ze Viktor onder een douche vandaag zag komen, maar een handdoek verborg meer dan een boxer. 'Ben je hier nog.' Stamelde ze een beetje terwijl ze haar wangen voelde gloeien.

'Joël en Dave waren al weg, en ik was het adres van ons hotel vergeten. Naomi bood me aan om hier te blijven slapen, dus dat is eigenlijk zo'n beetje het verhaal.' Van binnen vervloekte Bodil Naomi, Naomi was de enige persoon op het feest die niks had gedronken en ze wist dus honderd procent wat er zou gebeuren.

'Oh.' Was het enige wat ze zei. Daarna voelde het meteen ongemakkelijk. Bodil dacht weer aan wat er was gebeurd de avond ervoor, en ze was er van overtuigd dat Viktor daar ook aan terug dacht. Bodil herinnerde zich ook Viktor's blik die hij had toen ze zoende met Luuk, en voor het eerst voelde ze zich schuldig naar Viktor in plaats van naar Luuk.

'Ik eh, ga wel. Dan kan je doen waarvoor je kwam.' Viktor wou weg lopen maar Bodil hield hem tegen door haar hand op zijn borst te leggen. Viktor keek iets omlaag zodat hij in Bodil's ogen kon kijken.

'Je hoeft niet te gaan hoor.' Zei Bodil en Viktor begon licht te grijnzen. Bodil gniffelde en keek naar haar hand die ze op Viktor's borst had gelegd. Langzaam dwaalde haar ogen af naar de rest van zijn lichaam en stiekem genoot ze enorm van haar uitzicht. Viktor plaatste zijn hand op Bodil's heup en trok haar iets meer naar zich toe. Bodil's blik bleef op Viktor's lichaam, ze had bijna niet in de gaten dat Viktor kon zien dat ze staarde.

'Geniet je van wat je ziet.' Fluisterde hij in haar oor en Bodil keek weer omhoog. Ze beet op haar lip, en volgde met haar ogen de druppel die over Viktor's wang rolde. Viktor bracht zijn hoofd dichter bij die van Bodil en liet zijn hand iets zakken waardoor die op haar kont lag. Dat bracht Bodil weer terug op aarde, ze kon het niet maken om dat te doen.

'Ik moet toch alleen maar de tandenborstels pakken.' Zei ze en zette een stap naar achter. Ze pakte snel alles wat ze van de badkamer nodig had, want ze realiseerde zich later ook pas dat haar parfum er ook nog stond, en liep de badkamer uit.

'Bo wacht.' Zei Viktor en ging in de deuropening staan. 'Ik wil straks nog even met je praten, ik ben beneden.' Bodil knikte en zette grote passen naar de kamer waar ze met Luuk sliep. Wat ze zojuist had meegemaakt was raar, erg raar en Bodil raakte er alleen maar door van streek.

-

Bodil liep onhandig met twee koffers de trap af, het was wonderbaarlijk dat nog steeds iedereen sliep ook al was het al twee uur s'middags. Viktor stond onderaan de trap en pakte een koffer van Bodil aan.

'Je had ook gewoon kunnen vragen of ik je kon helpen.' Lachte hij toen hij de koffer bij de kapstok had neer gezet. 'Gaan jullie vandaag weer naar Nederland?' Bodil keek even verbaasd, maar besefte dat ze Viktor niks had verteld over de vakantie.