De Nieuwe Klassieker

- 24 -

Bodil en Naomi waren druk bezig met het huis schoon te maken terwijl Luuk en Quinn de meubels aan het verplaatsen waren. Siem had nog training maar zou daarna ook helpen. Uiteindelijk hadden ze in die twee dagen waar in ze van plan waren het huis op te ruimen voor het feest niks gedaan, en konden ze dat nu allemaal in de middag ervoor doen. Siem vertelde dat er veel ruimte nodig was en dat er veel mensen kwamen, en er zou een tent moeten worden opgezet in de achtertuin met daar een bar die hij had gehuurd en ook later die middag zou worden gebracht. Alles wat qua meubels uit huis moest werd naar de schuur verplaatst, en zo werd de woonkamer langzaam wat kaler. Naomi plofte vermoeid op de bank - een van de weinige meubels die wel mocht blijven staan - en zuchtte diep.

'Ik ben zo moe.' Klaagde ze en Bodil schudde lachend haar hoofd.

'Als jij vijf maanden zwanger bent heb ik zoveel medelijden met Siem, je doet nu al alsof je met een enorme buik loopt.' Naomi keek Bodil nep beledigend aan maar kon er vervolgens toch wel een beetje om lachen.

'Maar we zijn ook al lang aan het schoonmaken.' Verdedigde Naomi zichzelf.

'In die twee uur dat we bezig zijn heb je de bank afgenomen met de stofzuiger en de woonkamer gedweild. Ben je daar al moe van?' Zei Bodil. Naomi knikte.

'Dat is meer dan wat ik ooit van plan ben geweest op een vrije dag.' Naomi haalde haar schouders op en liep richting de keuken.

'Ga jij nu de keuken doen dan?' Vroeg Bodil terwijl ze verder ging met de bijzet tafel stof vrij te maken. Naomi draaide zich om en keek Bodil met een opgetrokken wenkbrauw aan.

'Nee ik ga eten pakken, ik heb honger. Wat dacht jij dan?' Bodil rolde met haar ogen, maar kon er ook een beetje om lachen. Zo was Naomi gewoon, zelfs als ze niet zwanger was. Luuk en Quinn kwamen ook de woonkamer weer ingelopen en gingen op de bank zitten.

'Zijn jullie klaar?' Vroeg Bodil verbaasd. Luuk knikte.

'We moeten alleen nog wachten op de staan tafels, de tafel waar het eten op komt en de bar. Siem moet ook helpen met de tent dus die kunnen we pas doen als hij terug is.' Zei hij.

'En jullie?' Bodil zuchtte.

'Naomi denkt volgens mij dat ze al acht maanden zwanger is en dus lichamelijk beperkt is of zo, dus ik loop hier alles te doen.' Quinn lachte en Luuk probeerde zijn lach in te houden.

'Waar is ze nu dan?'

'Waar denk je?' De twee mannen hoefden er niet eens lang over na te denken.

'In de keuken.' Zeiden ze in koor.

'Jep.' Sinds Naomi besefte dat haar zwangerschap een goeie smoes was om veel te eten doet ze ook niet veel anders dan eten. In een uur ging ze minstens drie keer naar de keuken om iets te pakken en dat was tegenover Bodil en eigenlijk ook de andere erg veel. Naomi at niet eens meer voor twee, ze at voor iedereen in het huis.

'Ik snap trouwens niet wat het nut is van alles schoon te maken, het komt allemaal toch weer tien keer erger terug na zo'n feest.' Bodil haalde haar schouders op.

'De eisen van Siem, niet van mijn.' Naomi kwam de woonkamer weer ingelopen met een dienblad waar kopjes koffie op stonden.

'Omdat we allemaal wel een pauze hebben verdiend.' Glimlachte ze breed.

'Naomi pas op mijn schoe-' Maar voordat Quinn zijn zin kon afmaken struikelde Naomi half over Quinn's schoen waardoor de koffie op de bank en Quinn's en Luuk's schoot belandde. Bodil sloeg haar hand voor haar mond toen ze meteen een koffie vlek op de bank zag.

'Quinn!' Riep ze daarna boos uit en hielp Naomi weer een beetje overeind.

'Oh mij god het spijt me zo erg.' Zei Naomi oprecht spijtig.