De Nieuwe Klassieker

- 23 -

Bodil, Luuk, Quinn en Naomi waren de enige die nog in Engeland bleven. Een paar dagen later zou Siem een groot oud en nieuw feest geven en dat wouden zij natuurlijk niet missen. Siem had bij iedereen een boodschappenlijstje in hun handen gedouwd en bracht hun naar het centrum van Newcastle. De boodschappenlijstjes bestonden uit alleen maar benodigdheden voor het aankomende feest, al was niemand, inclusief Siem, van plan om alleen daarvoor rond te kijken. Er bleken genoeg leuke kleding winkels te zijn en Naomi en Bodil keken hun ogen uit. Voor hen maakte het niet uit in welke stad ze waren en hoe groot de winkel zou zijn, ze konden zich perfect vermaken in elke kledingzaak. De drie mannen werden dan ook overal mee maar toe gesleurd, al leken ze er alle drie geen probleem mee te hebben. Luuk en Siem vonden kleding ook belangrijk, de enige die er minder geamuseerd van was was Quinn, voor hem maakte het echt niet uit wat hij droeg. Toch vond ook Quinn het voor de eerste keer niet erg om de vele winkels in te gaan. De groep had het te gezellig om te zeuren over niet leuke winkels.

'Oké, laten we verder gaan met het lijstje want-' Probeerde Siem, maar Naomi onderbrak hem meteen.

'Ooh kijk die etalage poppen! Ik weet zeker dat dat een leuke winkel is.' Zei ze enthousiast en wees er als een klein kind naar die een snoepwinkel had gezien. Bodil gniffelde zachtjes om hoe Siem zich makkelijk liet ompraten door Naomi, iets wat normaal helemaal niet makkelijk zou gaan. Ook Luuk schudde lachend zijn hoofd toen hij toe keek hoe Siem zich zonder tegen te stribbelen mee de winkel in liet sleuren.

'Zo was jij ook hoor, je hebt geen recht om te lachen.' Plaagde Bodil hem en prikte in zijn zij. Luuk gniffelde en sloeg zijn arm om Bodil's schouder.

'Het heeft geholpen.' Zei hij terwijl ze de winkel inliepen. Bodil zag al heel wat leuke dingen en liep onder Luuk's arm vandaan om in de rekken te kijken. Al snel voelde ze zijn armen weer om haar middel en zijn kin op haar schouder. Ze lachte zachtjes toen ze er bij nadacht hoe Luuk nu zou moeten staan omdat ze een stuk kleiner was dan hem.

'Wat vind je van deze?' Vroeg ze en hield een gestreept blousje op. Ze probeerde Luuk aan te kijken maar omdat hij zijn hoofd op haar schouder had liggen ging dat niet al te gemakkelijk.

'Mh, zou je vast goed staan.' Zei Luuk.

'Jezus Bodil wil je er als een gevangenen bij lopen of zo.' Hoorde ze achter zich en ze rolde met haar ogen, typisch haar broer.

'Strepen zijn in Quinn, en gevangenen dragen geen gestreepte pakken.' Quinn kwam naast Bodil en Luuk staan en pakte de blouse uit Bodil's handen.

'Nou als je dit in de gevangenis aan zou doen zou-'

'Bodil!' Gilde Naomi door de winkel en Bodil sloeg haar ogen ten hemel.

'My god, ik lijk wel haar oppas.' Mompelde ze en draaide zich om waar Naomi met een mannen shirt aan kwam lopen.

'Siem wilt niet geloven dat dit hem geweldig zou staan!' Naomi keek Bodil smekend aan, hopend dat zij haar gelijk zou geven.

'Het shirt is gewoon leuk hoor.'

'Het shirt is echt afschuwelijk.' Zeiden Bodil en Luuk tegelijk.

'Zie je nou wel!' Zei Siem opgelucht.

'Luuk is je broer, hij helpt je alleen maar.' Ging Naomi er op in.

'Maar Bodil is jouw beste vriendin, dat is hetzelfde.' Bodil zuchtte.

'Ik vind het oprecht een leuk shirt.'

'Ik vind het serieus een lelijk shirt.' Bodil en Luuk keken elkaar fronsend aan toen ze dat weer tegelijk zeiden.

'Misschien is het beter als het shirt gewoon niet gekocht wordt.' Kwam Quinn er tussen en pakte het shirt uit Naomi's handen waarna hij het terug naar het juiste rek bracht. Siem haalde zijn schouders op en liep weer verder en Naomi deed precies hetzelfde.