De Nieuwe Klassieker

- 35 -

Voor mijn doen een vrij kort hoofdstuk, maar ik ben blij dat ik weer iets kan publiceren. Ik probeer het boek deze maand af te schrijven! Sorry voor het lange wachten. Al zeg ik dat echt heel erg vaak 🙄

-

Terwijl Benji vrolijk heen en weer aan het rennen was zat Bodil met haar handen in haar gezicht. Een schuldgevoel was te zacht uitgedrukt. Ze had haar verlovingsring geen moment af gehad, maar vanochtend vond ze hem toch echt op de bijzettafel van Viktor. Er was zoveel gebeurd die nacht en ze besefte zich steeds meer dat ze er te veel van had genoten, te veel voor iemand die verloofd was met iemand anders. Ze gaf twee mensen onterecht hoop, zoveel hoop en ze voelde zich een verschrikkelijk mens. Luuk had de hoop dat Bodil trouw aan hem zou blijven, al helemaal nu hij haar ten huwelijk had gevraagd. En Viktor, Viktor had de hoop dat Bodil toch de keuze zou maken om het te proberen met hem. Maar Bodil wou niks met Viktor, ze wou trouwen met Luuk, een familie worden en kinderen met hem krijgen. Ze wist dat ze dat nu had verpest. Benji kwam aanwandelen met een stok in zijn bek en liet die voor Bodil's voeten vallen, ook Benji had hoop, maar dan voor iets anders. Het beestje hoopte dat Bodil de stok zou gaan gooien, want dat deed ze altijd.

'Ik zou een vreselijk mens zijn als ik de hoop van mijn eigen hond niet eens kan waarmaken, of niet Ben?' zuchtte ze terwijl ze de stok op pakte en het een eind weggooide. Benji kwam weer terug maar liet de stok onderweg vallen. Hij sprong op het bankje waar Bodil op zat en legde zijn kop op Bodil's schoot. 'Af en toe is vrouwtje niet zo slim bezig.' zei ze alsof Benji zou begrijpen waar ze het over had. Ze besefte al snel genoeg dat praten tegen een hond niet zou werken. Ze maakt Benji weer vast aan de riem en liep verder het park in.

-

'Hey meissie! Wat doe jij hier? Ben je hier lopend?' Vroeg Natasja terwijl ze besprongen werd door Benji.

'Ja ik was zo lekker aan het wandelen met Benji, ik dacht laat ik hier heen gaan.' Bodil gaf haar moeder een kus op haar wang en hing haar jas op. Toen Bodil de woonkamer binnen liep werd ze vrolijk begroet door de kleine jack-russel Puck. Al snel had Puck Benji gevonden en rende ze samen het huis door. 'Waar zijn papa en Louisa?'

'Papa is aan het werk en Louisa is met een vriendin, hoezo?' Bodil haalde haar schouders op. 'Oh je vader vertelde dat je gister naar Amsterdam bent geweest, hoe was het?' Ze had die vraag niet aan zien komen barste in tranen uit. Alles kwam weer in een flits voorbij. De glinstering die Viktor in zijn ogen had en de blik die Viktor had toen Bodil in niets meer dan haar lingerie voor hem stond. Ze voelde elke aanraking opnieuw, hoe zijn vingers eerst lief over haar rug gleden, hoe hij haar BH uittrok en haar in haar nek zoende. Weer voelde ze zijn vingers aan de zijkant van haar slip, en weer voelde ze hoe hij die soepel had uitgetrokken om haar vervolgens van zich af te gooien en boven haar kwam hangen. Ze hoorde weer hoe hij in haar oor aan het hijgen was omdat hij van alles genoot, en ze hoorde weer haar eigen kreun, die nooit voor Viktor's oren bestemd had mogen zijn. Maar toch was alles gebeurd, toch had ze seks gehad met Viktor en ze had het zelf kunnen voorkomen, ze had het moeten voorkomen. Dat had ze niet gedaan, de spijt kwam achteraf.

'Och meissie, wat is er gebeurd?' Natasja kwam naast Bodil zitten en sloeg een arm om haar heen.

'Ik ben zo dom geweest mam, zo verschrikkelijk dom.' Snikte ze. 'Ik was niet met Candy-Rea, ik was met Viktor.'

'Die van Ajax?' Bodil knikte.

'Ik heb zo vaak tegen Luuk gelogen, hij is er nooit achtergekomen maar ik zie Viktor achter zijn rug om. Eerst zonder bedoelingen, Viktor is een super lieve jongen en het is echt mijn maatje, maar de laatste tijd ging het steeds meer de verkeerde kant op. Ik ben vreemd gegaan en ik voel me zo kut en zo schuldig.' Ze maakte bewust geen oogcontact met haar moeder, ze wou geen teleurgestelde blik zien. Vreemd gaan stond boven aan de no-go lijst van Bodil, maar nu kon ze die op de lijst zetten van "dingen die je nooit dacht te gaan doen maar toch hebt gedaan". Natasja bleef stil, het was niet niks wat haar dochter haar zojuist vertelde. Het was ook niet iets wat Natasja had zien aankomen.

'Jeetje Bodil.' Mompelde haar moeder omdat Natasja bang was dat Bodil zich nog slechter zou voelen als ze niks zou zeggen.

'Ik weet niet wat ik moet doen mama.' Ze verstopte haar gezicht in haar handen, het was lang geleden dat ze als een klein kind had zitten huilen, en het was ook lang geleden dat ze zich zo diep had geschaamd.

'Wat ik je nu ga vertellen, gaat je misschien niet beter laten voelen.' Waarschuwde Natasja voordat ze aan een verhaal begon. 'Je hebt al een hele tijd een relatie met Luuk, hij is je aller eerste liefde, je aller eerste alles. Je hebt nooit anders geweten dan Luuk en dat je dan een keer nieuwsgierig wordt naar iets anders is logisch. Maar lieverd, om je rechterhand zit een verlovingsring, dan kun je niet het bed delen met een ander. Je moet genoeg hebben aan de persoon van wie je die ring hebt gekregen, maar dat heb je niet als je met een ander slaapt. Je was je er bewust van dat je naar een man ging waar al een tijdje spanning bij hing, dat doe je niet als je zeker bent van je eigen relatie.' Bodil knikte pijnlijk, ze begreep wat haar moeder zei, maar ze was er van overtuigd dat ze niet klaar was met Luuk. 'Hoelang spreek je al met Viktor af?'

'Anderhalf jaar.'

'Oké, dat is best lang. Voordat Luuk je ten huwelijk vroeg, wat is het verst dat je met hem bent gegaan?'

'Gezoend, dat was op oud en nieuw.' Natasja zuchtte.

'Deze ring,' Natasja pakte Bodil's rechterhand en zorgde ervoor dat Bodil de ring goed kon zien. 'Is geen redding voor jullie relatie Bodil. Het gaat niks beter maken, alleen maar moeilijker. Een huwelijk is niet alleen maar een ring en een achternaam, het is het laatste beetje vertrouwen wat je dan in je partner krijgt om de volle honderd procent te behalen. Het is officieel familie worden en alles wat je hebt aan die persoon toe te eigenen, dat kan je niet zomaar verbreken. Als dit soort dingen na de bruiloft naar buiten komen of misschien zelf voortzetten gaat het jullie huwelijk kapot maken. Dan komt er zo veel bij kijken en gaat alles alleen maar moeilijk. Het is een belofte die je maakt, het enige wat jullie zou mogen scheiden is de dood, niet een andere man. En in onze familie doen we niet aan beloftes breken.'

'Maar ik hou echt van Luuk, ik zou nooit hopeloos een ja eruit gooien bij zo'n serieuze vraag.' Verdedigde Bodil haarzelf.

'Dan wil ik dat je deze vraag eerlijk beantwoord.' Natasja keek Bodil dringend aan een leunde iets naar voren. 'Toen Luuk je ten huwelijk vroeg, twijfelde je - al was het maar een seconde - door Viktor?' Bodil had zo graag gewild dat ze vast beraden nee kon zeggen en het ook kon menen. Maar dat was niet het geval, in plaats daarvan keek ze haar moeder aan en met veel pijn en moeite zei ze:

'Ja.'

'Dan weet je dat dit niet het juiste is om te doen. Echt waar Bodil, Luuk is als een zoon voor je vader en mij, maar jouw geluk is voor mij belangrijker dan Luuk. Hoe jammer ik het ook vind als hij niet langer meer mijn schoonzoon zou zijn, wil ik niet dat jij zo rond zou lopen.' De kraan werd nog verder opengedraaid bij Bodil, ze had haarzelf hier in gewerkt, en ze wist dat ze haarzelf er niet meer uit kon werken.