De Nieuwe Klassieker

- 15 -

Weer was het vroeg in de ochtend, alleen dit keer wel een fatsoenlijke tijd voor Bodil. Ze stond te wachten tot het team van Luuk het trainingsveld zou betreden, Luuk had de avond ervoor gesmeekt of ze weer een keer wou komen kijken bij de training omdat dat al zo lang geleden was. Bodil hoefde toch niet te werken, dus kon ze makkelijk komen kijken. Ze voelde zich bekeken bij het veld, er waren niet zo heel veel mensen, maar de mensen die er waren wisten duidelijk wie ze was. Een beetje ongemakkelijk pakte ze haar telefoon erbij.

Bodil Jenssen:

Ik ben bij Luuk's training en ik word vreselijk erg aangekeken, help!

Bodil vergrendelde haar telefoon weer en deed hem in haar jaszak. Het was oktober en het koelde aardig af, Bodil had het weer helaas warmer geschat waardoor ze haar zomerjas aan had gedaan. Ze had er spijt van, het was net iets te fris. Bodil stopte met zelfmedelijden te hebben toen ze de bekende geluiden van noppen hoorde die over stoeptegels liepen. Ze keek wie er aan kwamen aan voor aan liepen de twee Mexicanen, Adrés Guardado en Héctor Moreno, die natuurlijk in het Spaans communiceerde. Toen ze Bodil zagen begroette ze haar.

'Hóla!' Zeide ze beide vrolijk in koor, iets wat ze altijd deden als ze Bodil zagen.

'Hóla.' Glimlachte Bodil terug, het was het enige woord wat ze kende, kon uitspreken en verstaan. Ze kende Andrés en Héctor verder niet eens zo goed, afentoe hadden ze in het Engels met elkaar gepraat maar dat was ook niet altijd even gemakkelijk. Achter hen liep Jeroen Zoet met Jeffrey Bruma en Davy Pröpper. Ook zij begroette Bodil. Luuk kwam als laatst aan gelopen samen met Marco van Ginkel. Een glimlach verscheen op Luuk's gezicht toen hij Bodil zag, en dat viel Marco ook meteen op.

'Ga er voor Luukie, maak ze gek.' Grapte hij terwijl hij Luuk naar Bodil duwde.

'Hey schat.' Glimlachte hij breed, het was voor hem een speciaal moment, dat hij gewoon aan iedereen kon laten zien wie zijn meisje was. Hij wist dat Bodil er nu geen problemen mee had dat er andere mensen bij waren en dat het in het openbaar was. Hij drukte zijn lippen op die van haar en liet expres een hand op haar kont liggen. Bodil gniffelde door de kus heen. Luuk trok weer terug en grijnsde.

'Je bent echt een sukkel.' Lachte ze.

'Hey wat van mij is mag ik gewoon aanraken wanneer ik dat wil.'

'Ga nou maar trainen.' Zei ze en gaf een tik tegen Luuk's kont toe hij het veld opliep.

'Wacht maar!' Riep hij naar Bodil terwijl hij  waarschuwend met zijn vinger naar haar wees. Toen Bodil om zich heen keek waren weer alle ogen op haar gericht, en op het veld zag ze dat Phillip het ook niet eens was met Luuk's actie. Ondertussen had Bodil een berichtje terug gekregen.

Viktor Fischer:

Oh jee! En toen dacht je laat ik een Ajax speler appen terwijl er allemaal mensen om me heen staan ;)

Bodil Jenssen:

Stil :p

Viktor Fischer:

Zijn er ook fotografen?

Bodil Jenssen:

Helaas wel, over een uurtje zie je vast wel foto's voorbij komen.

Viktor Fischer:

Oh god wat is we gebeurt?

Bodil Jenssen:

Niks bijzonders, je weet hoe de media is, alles, letterlijk alles moet op internet. Als Luuk op een bij was gestapt had dat er zelfs bij gestaan -.-