De Nieuwe Klassieker

- 14 -

Niet echt het leukste hoofdstuk, maar ik hoop dat ik de dag een klein beetje beter kan maken voor de Ajacieden die dit lezen... Dus bij deze een extra update voor jullie!

-

Bodil schoot recht overeind toen de deur van de auto hard werd dicht gegooid. Naomi was zuchtend naast haar neer geploft, waarschijnlijk omdat zij zes uur s'ochtends veel te vroeg vond, en ze was niet de enige. Bodil had er ook moeite mee, maar voor Naomi deed ze het graag, aangezien ze vond dat ze zichzelf erg ongeïnteresseerd had gedragen tegenover haar.

'Goeiemorgen.' Gaapte Naomi terwijl ze haar gordel om deed.

'Goeiemorgen, heb je er zin in?' Vroeg Bodil terwijl ze de auto startte. Naomi knikte en begon te stralen.

'Eindelijk een keer weg uit Nederland, dat is echt lang geleden.' Bodil wist nog precies wanneer de laatste keer was dat Naomi ergens buiten Nederland verbleef, dat was twee jaar geleden toen zij samen met Bodil een weekend naar Madrid was geweest.

'Je ziet er wel lekker opgedoft uit voor dit tijdstip.' Viel Bodil op. Naomi keek snel uit het raampje aan haar kant.

'Je weet nooit wat je tegen komt op het vliegveld hè.' Bodil schudde lachend haar hoofd, typisch Naomi, voorbereid op alles wat met jongens te maken had.

'Slim.' Gniffelde Bodil, die zelf in een hoodie van Luuk en een joggingbroek liep.

'Misschien kan je aan Siem vragen of hij je wilt rondleiden of een beetje wilt helpen met alles, heb je zijn nummer?'

'Ja, dat plan had ik zelf ook al, ik had contact met hem via FaceBook en toen kreeg ik zijn nummer.' Legde Naomi uit. Naomi zette de radio wat harder om stilte te vermeiden, waarna ze zoals gewoonlijk haar telefoon erbij pakte. Bodil rolde met haar ogen, Naomi beweerde dat er niks was, maar toch mocht Bodil er niks van weten.

'Is er weer niks bijzonders?' Vroeg Bodil.

'Nope.' Zei Naomi simpel. Bodil besloot het maar te laten, misschien was er echt niks en deed zij moeilijk om niks.

-

Naomi had ingecheckt en had nog een uur voordat ze in het vliegtuig moest stappen, dus zaten Bodil en Naomi bij een eettentje appelgebak naar binnen te werken met een sterke bak koffie.

'Aan wie moet ik de komende twee weken al mijn problemen kwijt dan?' Grapte Bodil.

'Quinn wet het toch? Ga het gesprek aan zou ik zeggen.' Bedacht Naomi zich.

'Quinn is het er totaal niet mee eens, alles wat ik hem vertel word toch met Luuk's opzicht beantwoord.' Zei Bodil rollend met haar ogen.

'Je bent zijn kleine zusje Bo, hij wilt het beste voor je en hij vertrouwt Luuk met zowat alles wat hij heeft, Viktor daarentegen is een speler van Ajax. Als hij hem zou kennen zou het voor hem ook wat makkelijker zijn om van uit jouw opzicht te kijken.' Bodil zuchtte, ze had er ook niet echt over gepraat met Quinn om te weten wat hij er nou echt van vond, maar ze wist dat hij sowieso altijd voor Luuk's kant zou kiezen.

'Alsof hij het zou begrijpen.'

'Dan heb je het op z'n minst geprobeerd. Mocht je met Viktor eindigen moet hij dat toch accepteren, het is jouw leven niet de zijne.' Bodil steunde zuchtend met haar hand onder haar kin terwijl ze een hap nam van haar stuk appeltaart.

'Ik kan het sowieso niet maken Naoom.'

'Luister Bodil, je moet kappen met alleen aan andere denken. Misschien is het heel moeilijk om mensen teleur te stellen, maar het is erger als je daar later spijt van krijgt. Jijzelf bent het belangrijkste, niemand anders Bo.' Bodil glimlachte zwakjes.

'Het is te vroeg voor dit soort gesprekken, nou vertel eens wat zijn je plannen voor in Engeland?'

'Ehm, feesten?' Gniffelde Naomi.

'Voorspelbaar, wees voorzichtig Naoom, nu al helemaal, je bent in een vreemd land in je eentje.' Zei Bodil bezorgd, bang dat haar beste vrienden domme fouten zou maken.

'Het komt goed Bodil, ik overdrijf, ik ga een keer de toerist uit hangen. Ik wil ook meer dingen zien in een land in plaats van de clubs.'

'Pubs, in Engeland moet je het een Pub noemen.'

'Pff als jij dat wilt betweter.' Zei Naomi hoofdschuddend, terwijl ze er ook een beetje om kon lachen. Naomi pakte een boekje erbij waar waarschijnlijk allemaal reisinformatie instond.

'Jezus, dan geven ze een heel boekje mee en dan weet je nog niet wat belangrijk is.' Klaagde Naomi.

'Ehm, misschien alles? Anders geven ze dat boekje toch niet?' Zei Bodil die het logisch leek dat alles erin belangrijk was.

'De helft gaat over de Engelse cultuur. Ik ga het even na vragen, let jij even op mijn spullen?' Bodil knikte terwijl Naomi naar de dichtstbijzijnde informatie balie liep. Bodil scrolde door haar FaceBook tijdlijn en dronk haar koffie, ze kon ook niet veel anders doen, de meeste mensen sliepen nog. In haar ooghoeken zag ze Naomi's telefoon oplichten. Ze keek maar heel even, maar zag al genoeg wat haar aandacht greep. Zag ze dat nou goed? Snel keek ze of Naomi met haar rug naar Bodil toe stond, en dat was inderdaad het geval. Ze pakte Naomi's telefoon en ze had het inderdaad goed gezien, ze had een bericht gekregen van Siem:

Kan niet wachten, hoop dat je een goeie vlucht heb! Als je geland bent ben ik er ;) x

Bodil wou er nog niks achter halen, maar ze werd stiekem toch wel heel nieuwsgierig wat Naomi allemaal met Siem had besproken. Ze probeerde Naomi's code te kraken, iets waar Naomi nooit moeilijk over had gedaan en Bodil had die ook altijd geweten, tot nu. Naomi had hem blijkbaar veranderd en Bodil kon nu ook niet riskeren dat ze de telefoon zou blokkeren. Snel legde ze de telefoon weer terug, vanaf een afstand zag ze dat de balie mevrouw het boekje weer terug gaf aan Naomi. Met een rood hoofd kwam Naomi weer terug gelopen naar de tafel.

'Het is een toeristen boekje die je altijd mee krijgt van die vliegmaatschappij. Staat niks belangrijks in, alleen de bekendste trekpleisters.' Mompelde ze schamend en nam een slok van haar koffie terwijl Bodil in lachen uitbarsten.

'Je bent echt geweldig Naoom, alleen jij krijgt dat weer voor elkaar.' Lachte ze. Naomi lachte ook even, maar al snel pakte ze haar telefoon weer. Bodil hield Naomi's gezichtsuitdrukking in de gaten, die al gelijk vrolijker stond toen ze het bericht las. Zou het dan toch?

-

'Je stuurt wel foto's van waar je allemaal bent geweest hè!' Zei Bodil toen ze voor de douanen stonden.

'Komt goed. Waarschijnlijk slaap ik tot veel te laat uit en heb ik nooit zin om iets te doen, maar als dat wel het geval is doe ik dat zeker.' Gniffelde Naomi terwijl de twee beste vriendinnen elkaar omhelsde.

'Ik ga deze twee weken geen foto's van jou krijgen dat weet ik nu al.' Lachte Bodil.

'Houd je hoofd omhoog hè meis, laat je niet te gek maken door die twee anders kom je maar lekker naar Engeland.' Grapte Naomi.

'Ach joh, het zou vast wel goed komen. Wat kan er allemaal in twee weken gebeuren?' Zei Bodil schouderophalend.

'Van alles, vergeet dat niet.' Waarschuwde Naomi.

'Ga nou maar Naoom, maak je geen zorgen om mij want daar is vakantie niet voor. Let goed op jezelf schat.' Ze gaf Naomi een klein duwtje richting de rij waar nog maar een paar mensen in stonden.

'Ik zou wel aan je denken! Me altijd appen hè, maakt niet uit om wat!'

'Doei Naomi!' Lachte Bodil om haar bijdehandte vriendin. Nadat Naomi door de poorten heen was zwaaide ze nog even naar Bodil. Bodil zwaaide lachend terug naar haar overenthousiaste vriendin. Wat zou zij toch allemaal gaan uithalen in Engeland? Bodil schudde die gedachtes gniffelend van zich af, waarom maakte ze zich ook zorgen? Naomi kreeg alles voor elkaar en er ging nooit wat mis. Ze wist wel wat ze deed, en blijkbaar zou Siem ook op een paar momenten met haar zijn, die houd wel een oogje in het zeil.