Laat ik maar geen excuses maken, er staan er teveel in dit boek... Fijne feestdagen lieve lezers! Super bedankt dat jullie zo trouw blijven :)
(p.s, don't hate me please 🙄)
-Het was twaalf maart, zo'n twee weken nadat Naomi naar Engeland was vertrokken, en Bodil was nog steeds niet gewend aan het feit dat Naomi niet meer op de werkplaats was. Bodil moest werken, om half vijf zou ze weg mogen van haar vader want hij wist niet beter dat Bodil had afgesproken met Candy-Rae in Amsterdam, hetzelfde wat Bodil tegen Luuk had gezegd.
'Bo?' Bodil keek op van haar koffie waar ze al vijf minuten doorheen aan het roeren was. Quinn was bij haar komen zitten, hij was waarschijnlijk ook klaar met zijn motor en mocht net zoals Bodil eerder pauze houden. 'Waar zit je toch met je hoofd?' Bodil haalde haar schouders op.
'Het is zo saai zonder Naomi, jij werkt samen met pap, Alisha en Timo werken samen, en ik moet de komende tijd alles alleen doen.' Ze begon met haar verlovingsring te spelen, het was natuurlijk niet het enige waar ze aan dacht op dat moment, maar dat hoefde Quinn niet te weten, want dan zou hij weer boos worden.
'Pap kan prima dingen alleen doen, ik zit hem volgens mij alleen maar in de weg.' Quinn zette zijn thee op tafel en pakte de agenda erbij. 'Misschien wilt papa wel met je ruilen, dan kan jij samen met mij.' Bodil glimlachte. 'Daarbij sloop jij een motor sneller dan dat je er een repareert.'
'Hey!' Bodil sloeg haar broer tegen zijn schouder die haar alleen maar uitlachte. 'Als pap niet jouw baas was had jij hier echt niet meer gewerkt.'
'Echt wel!' Quinn was meteen gestopt met lachen en keek Bodil serieus aan.
'Oh nee? Dus als je bij een ander bedrijf-'
'Oké, oké, we staan quitte, laten we aan pap vragen of hij het erg vind om te ruilen.' Mompelde Quinn die niet herinnerd wou worden aan het moment dat Karel overwoog hem te ontslaan.
'Quitte? Ik sta zwaar voor!' Lachte Bodil. Quinn liep op zijn zusje af en gooide haar over zijn schouder. Bodil begon te gillen en sloeg op zijn rug.
'Nou is het genoeg kleintje.'
-
'Zo zo, date night met Luuk?' Vroeg Quinn toen Bodil haar overal had vervangen voor een zwarte jurk en haar rommelige knot los had gegooid. Bodil schudde haar hoofd.
'Ik ga uit eten met Candy.' Quinn trok een wenkbrauw op.
'Dus je gaat me vertellen dat vrouwen zich nu ook al gaan optutten als ze iets met vriendinnen gaan doen?' Bodil deed haar zwarte pumps aan en schudde lachend haar hoofd.
'Onder welke steen heb jij gewoond? Dat deden vrouwen altijd al, wij willen er altijd goed uit zien.' Normaal gesproken deed Bodil een simpel bloesje met jeans aan als ze wat ging eten met een vriendin, en was ze helemaal niet van het te veel moeite doen, maar ze ging nou eenmaal niet uiteten met een vriendin.
'Of jij hebt een date met die vieze Ajacied.' Quinn sloeg zijn armen over elkaar en keek haar met een doordringende blik aan. Bodil wou weg kijken, ze voelde zich daardoor niet meer op haar gemak, maar ze wist dat ze hem zijn gelijk zou geven als ze dat zou doen.
'Ten eerste, nee ik heb geen date met Viktor, ten tweede, ik zou het heel erg op prijs stellen als je hem ook gewoon Viktor zou noemen.' Ze pakte haar jas van de kapstok en liep langs Quinn. 'Dus als je het niet erg vind, ga ik nu naar Amsterdam om te gaan eten met Candy-Rae. Dag Quinn.' Quinn wou nog iets zeggen maar Bodil liep snel door, als ze ergens geen zin in had was het een vragenvuur van haar broer. Ze liep langs haar vader en gaf hem een kus op zijn wang. 'Ik ga pap.'

JE LEEST
De Nieuwe Klassieker
FanfictionBodil en Luuk zijn vijf jaar samen als Viktor Fischer om de hoek komt kijken. Tijdens de wedstrijd PSV - Ajax zit Viktor wegens zijn blessure in een sky-box, waar Bodil diezelfde wedstrijd ook in zit. Na die wedstrijd houden de twee contact, maar ko...